«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ فروردین ۱۹, شنبه

انتظار دارید در چاله ی دیگری پا نگذارند؟!


به گزارش خبرگزاری ها، آلکسی پوشکوف، رئیس «کمیته امور بین‌الملل در دومای دولتی روسیه» گفته است که ایران با اعلام دارا بودن سلاح کشتار گروهی، ندانمکاری رییس جمهور پیشین عراق را پی می گیرد.

گفته ی بلندپایه ی دولتی روس به گمان بسیار در پی سخنان یکی از نمایندگان مجلس فرمایشی جمهوری اسلامی است که از توانمندی ایران در زمینه ی ساخت بمب اتمی دهان گشوده است.

یاد زبانزد زیبای «خر پایش یک بار به چاله می رود» («امثال و حکم» دهخدا) می افتم. گفته می شود که یکی از تفاوت های آدم دانا با آدم نادان در این است که آدم دانا نه تنها از ندانمکاری های خود می آموزد که از ندانمکاری های دیگران نیز پند می گیرد و آدم نادان نه تنها از ندانمکاری های دیگران چیزی نمی آموزد که ندانمکاری های خود را نیز بارها و بارها پی می گیرد؛ بِلا نسبت خر!

اکنون، این بلندپایه ی روس به چه کسی هشدار می دهد؟! 

ب. الف. بزرگمهر    ١٩ فروردین ماه ١٣٩١

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!