حسن روحانی: هاشمی مرد قهر نیست
«ثبت‌نام آیت‌الله
هاشمی ریاست محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام در انتخابات تاریخ‌ساز جاری، موجی از امید
را در میان عموم مردم ایران برانگیخت و می‌توانست آغازی بر وقوع حماسه سیاسی تلقی
شود. بنده [آخوند حسن روحانی] در همان روز ثبت‌نام، از حضور ایشان در انتخابات،
استقبال و آمادگی خود را برای همکاری اعلام کردم. متأسفانه به هر دلیل، شرایط
لازم برای این حضور فراهم نشد و علیرغم همه ویژگی‌های این مرد تاریخ‌ساز، شورای
محترم نگهبان نتوانست صلاحیت ایشان را برای اداره دولت آینده احراز کند [قند توی دل آخوند کودن آب شده است].
عده‌ای می‌خواهند ایشان و علاقمندانشان
را به سمت قهر از انتخابات بکشانند، اما شناخت قدیمی و مذاکرات امروزم با ایشان به
من ثابت کرد که هاشمی مرد قهر نیست بلکه استقامت در اعتلای کشور، قانون‌پذیری و خیرخواهی
برای ملت را وجهه همت خویش قرار داده است. مطمئنم یاران وفادار ایشان هم راضی نمی‌شوند
در اثر قهر با صندوق، کشور را از نقش‌آفرینی و توانمندی‌های خود محروم کنند.
در ملاقات اولیه [با آخوند پلید هاشمی
رفسنجانی]، ضمن خطیر دانستن شرایط کشور، حضور من در انتخابات را ضروری دانستند [به من رای بدهید!].
در ملاقات امروز هم مرا به پایداری و استقامت در ادامه مسیر تشویق کردند؛ ولی هشدار
دادند تخریب‌ها و حملات بسیاری در انتظارم خواهد بود.
...
برنامه «دولت تدبیر و امید» حاصل
بازنگری انتقادی تجربیات سیاستگذاری و اجرایی دولت‌های پیشین از جمله دولت سازندگی
است. نظرات جدید آقای هاشمی درباره اداره کشور، مهم و آموزنده است. می‌توان با
صراحت گفت یک برنامه آینده‌نگر نیازمند توجه ویژه به نظرات سازنده ایشان برای تحقق
حماسه اقتصادی است.»
سوم خرداد ماه ۱۳۹۲
تارنگاشت «انتخابات ایران»:
***
حسن روحانی: شورای نگهبان از من
خواست به هاشمی بگویم که صلاحیتش را احراز نمیکنند.
روزنامه شرق در گفت و گویی با حسن روحانی
نوشت:
شایعاتی وجود داشت که در آستانه رد صلاحیت
آقای هاشمی، شورای نگهبان با شما مذاکراتی داشته است. این موضوع صحت دارد؟
اصل این خبر درست است. یعنی شورای
نگهبان بعد از اینکه در بررسی‌هایش به این نظر رسیده بود که به یک نحوی اعلام کند
صلاحیت آیت‌الله هاشمی را احراز نکرده است از طریق دو نفر می‌خواست این خبر به آقای
هاشمی منتقل شود. یکی از آن دو نفر من بودم [چرا یکی از این دو نفر شما بودی؟] و البته کس دیگری هم بود. وقتی با من
صحبت کردند نمی‌دانستم چون در جایی حضور داشتم و برنامه‌ای داشتم. یکی از اعضای
شورای نگهبان در تماس تلفنی به من گفت که شما نزدیکی ما هستید یا دورید؟ گفتم من
نزدیکم. گفتند می‌توانید به شورای‌نگهبان سر بزنید؟ فکر کردم راجع به خودم سوالی
دارند و فکر کردم شاید سوالی مدنظرشان است. رفتم شورای‌نگهبان. بعد دیدم که راجع
به آقای هاشمی با من صحبت می‌کنند. به من گفتند که شما فکر می‌کنید آقای هاشمی
ممکن است این روزها انصراف دهند؟ گفتم برای چه؟ نه من خبری ندارم. کم‌کم حس کردم
که آنها دنبال این هستند که اگر ایشان انصراف ندهند، رد صلاحیت ایشان اعلام خواهد
شد [داستانی کوچک که می تواند ساختگی هم نباشد؛ ولی، بیگمان برای کژدیسه نمودن نظر خواننده است!]. به آنها گفتم که به نظرم به هیچ عنوان آقای هاشمی انصراف نخواهد داد. ولی
شما کاری که طبق قانون فکر می‌کنید باید انجام دهید لابد انجام می‌دهید [چه کسی از تو نظر خواست؟! و برای چه چنین گفتی؟ گوشه ای از ماجرای به بازی گرفتن «آخوند آی کیو»!]. ولی
من به آقای هاشمی خبر می‌دهم که شما چه گفتید. فردای آن روز هم من به آقای هاشمی
خبر دادم و هم نفر دیگری که شورای‌نگهبان واسطه کرده بود. دقیقا همانی شد که پیش‌بینی
کرده بودم. آقای هاشمی گفت: «نه اهل انصراف نیستم، انصراف نمی‌دهم و احساس وظیفه
کرده‌ام. اینکه شورای‌نگهبان تایید یا رد بکند برای من یکسان است.»
تارنگاشت «خبر آنور خط»:
عنوان، برجسته نمایی های متن هر دو گزارش و افزوده های درون [ ] از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
پی نوشت:
یک دنده ی راست توی بدن آخوند جماعت
نیست. این را کم و بیش درباره ی همه ی آن ها می توان گفت. نمونه اش، گفته های «آخوند
آی کیو» است که نخستین آن در سوم خرداد ماه گذشته و دومی همین امروز ۲۲ خرداد ماه
۱۳۹۲ در گفتگو با این یا آن رسانه انجام پذیرفته و ناخواسته، بخشی از سناریوی
حاکمیت تبهکار و لرزان جمهوری اسلامی برای به پای صندوق رای کشاندن مردم را به
نمایش نهاده است. بنیاد «سناریو» را بگونه ای ریخته اند که این آخوند کودن به
عنوان نماینده ی اصلاح طلبی در برابر آن «داغ پیشانی» به عنوان لولوی ترسناک سر خرمن،
بویژه برای لایه های میانگین به بالای جامعه که جز برخی آزادی ها و فضای آسوده و
بی سرِ خر همه چیز دارند به میدان آیند.
از دید من، با نادیده گرفتن اینکه کدام
یک از این دو پیروز میدانی باشند که چیزی بیش از کارپردازی خرگاه و پرده سرای
رهبری نیست، چانه زنی برای بهبود بیش تر هماوندی ها*
با «شیطان بزرگ» که زمینه های دیگری چون گسترش «اسلام آمریکایی» در قاره ی اروپا را
نیز دربرمی گیرد، با شتاب بیش تری پی گرفته خواهد شد.
ب. الف. بزرگمهر ۲۲ خرداد ماه ۱۳۹۲
* دانسته و آگاهانه، واژه ی «بهبود» را بکار می برم؛ زیرا با همه ی گمانه
های خوب و بد و بویژه «تجربه ی لیبی» که نشاندهنده ی پایور نبودن قراردادهای امپریالیستی
با کشورهای دیگر و حتا قراردادهای میان خود آنهاست، تاکنون پله هایی از چنین روندی
پیموده شده است. برخلاف پندار بسیاری از نیروهای سیاسی مخالف رژیم، می پندارم که چنانچه
بتوانند بار دیگر کلاه گشاد به اصطلاح «مشارکت مردمی» را بر سر توده های مردم
گذاشته، تنور انتخابات فرمایشی را گرم کنند، کار بگونه ای پیش خواهد رفت که این
بار، این آخوند کودن که دلش برای ریاست جمهوری نیز بسیار لک زده را از جعبه ی
پاندورای رژیم تبهکار در آورده، پایوری آن رژیم تبهکار و بهبود پیوندهای استوارترِ
اقتصادی و سیاسی سرمایه داری وابسته (کمپرادور) ایران با امپریالیست ها را به بهای
تیره روزی و نگون بختی بیش تر توده های مردم، جان و مایه ای تازه بخشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر