گزارش زیر به واکنش «سیّد از خر جسته» در نقش وزیر امور خارجی ایران به برخی پرده دری های بلندپایگان آمریکایی درباره ی قرارداد ننگین ژنو پرداخته است.
از دید من، جُستار «گزینه روی
میز» که در برنام این گزارش نیز بازتاب یافته، بیش تر سرپوشی است بر آنچه که از زبانِ
این آدم خودفروخته، بررسی «اقدامات نامناسب و صحبت‌های
بی‌معنی»۱ به عنوان یکی از دستور
کارهای گفتگوهای وين خوانده شده است. آنچه
این گمان را بیش تر نیرو می بخشد، بخشی دیگر از گفته های وی در گفت‌وگو با بخش خبری
تلويزيون دولتی ایران است که وی با اشاره به ضرورت «بررسی چارچوب های لازم
و ضروری برای مذاکرات سازنده»۲ در اين گفتگوها، از آن میان می گوید:
«اقداماتی صورت نگيرد که
باعث بيشتر شدن اين شکاف بی‌اعتمادی درميان مردم ايران به غرب شود»۳
کدام آدمی، آن هم در جایگاه
وزیر امورخارجی، رنج سفری دراز را برای بررسی «صحبت های بی معنی» به خود می دهد؟!
مگر با کسانی یاوه گو باید نشست و برخاست داشت و به گفتگو نشست؟! و آیا سخن وی در
چارچوب هماوندی های دیپلماتیک می گنجد؟!
نه! از دید من، چنین نیست و
نمی تواند باشد. این سخنان و یا بهتر بگویم، یاوه گویی های «سیّد از خر جسته»، بیش
و پیش از هر چیز دیگر، ترس رژیم تبهکار و رهبر نادان و
نابکار آن را که اینک بگونه ای رسمی (از آن میان، گفته های هاشمی رفسنجانی در این
باره!) روشن شده که در جریان همه ی
جُستارها و ریز قراردادها نیز بوده و هست به نمایش می گذارد.
رژیم فرومایه و مایه ی ننگ ایران و ایرانی، نگران پرده
دری هایی است که تاکنون از سوی برخی بلندپایگان کشورهای امپریالیستی با آماج هایی
روشن بر زبان رانده شده و نشانه هایی آشکار از هستی بخشی پنهانی از آن قرارداد
ننگین را دربر دارد.
رژیم تبهکار تا
آن اندازه از برملا شدن آنچه در این گفتگوها و نیز گفتگوهای پنهانیِ پیش از آن در
عمان یا جاهای دیگر به گردن گرفته، می ترسد که نایب رئیس مجلس فرمایشی اش،
"نمودار اسلام" (حجت الاسلام) ابوترابی، چند روز پیش در دیدار با "سترگ
نشانه ی خدا" (آیت الله العظمی)۴ نوری همدانی گفته بود:
«لازم نیست همه جزئیات
مذاکرات هسته‌ای در مجلس عنوان شود که در آن صورت مردم هم متوجه می‌شوند؛ بسیار جای
تاسف دارد که کاخ سفید از توافق نامه مذاکرات هسته‌ای گزارش دروغ منتشر می‌کند و می‌خواهد
در فضای سیاسی مطلب را وارونه جلوه دهد تا خود این فضا را در دست داشته باشد.»۵
همین "نمودار اسلام" در دیدار یاد شده، در توجیه آن قرارداد ننگین و مایه ی سرافکندگی ایران، درباره ی «غنی
سازی اورانیوم ۵ درصد» که در بنیاد نیازی به چنین گفتگوها و بند و بست های پنهانی نداشته
و ندارد، اینچنین دروغ می گوید:
«از همان ابتدا تاکید
داشته‌ایم که ما به اورانیوم تا پنج درصد غنی شده نیاز داریم و این برای رسیدن به
صلح آمیز هسته‌ای کافی است و فراتر از آن نمی‌رویم.»۶
به این ترتیب، یکبار دیگر روشن می شود که این «کاخ سفید»
نیست که دروغ می گوید و دروغگویی و نیرنگبازی در دیپلماسی و بازیِ سیاست، نقشی
ندارد؛ در این پهنه، سخن بر سر اندازه ی نیرو و توانی است که داری و جایی برای
ادعاهای بیهوده و پوچ نیز نیست. این، یاوه گویانِ دست اندرکار جمهوری اسلامی هستند
که دیپلماسی را با فریب و نیرنگ و دروغ و دغل بازی یکی می پندارند و مردم ایران را
تا آن اندازه نادان می پندارند که در روز روشن، چنین دروغ هایی می بافند.
سایر سخنان «سیّد از خر جسته» درباره ی «سخت و فشرده» وانمودن
گفتگوها و امکان دستيابی به «توافق کامل» در صورتیکه «طرف مقابل
از خود حسن نيت نشان دهد» و یا «ما حاضر نيستيم اين گونه حرف‌ها [همه گزینه های
روی میز] را بپذيريم» را نیز باید بخشی از «سیاه بازی» و «بازی روحوضی» لورفته و
بیمزه ای بشمار آورد که به درخواست رژیم فرومایه و همراهی اربابان امپریالیست در
آنسوی میز پی گرفته می شود؛ زیرا، هنگامی که خطوط بنیادین قراردادی ننگین را بسی
پیش تر بر دوش گرفته ای، دیگر چیزی برای گفتگو یا راست و ریس کردن برجای نمی ماند،
جز آنکه چگونگی انجام موبموی
دستورات اربابان را پی بگیری و همه ی این ها را آن "رهبر" ورشکسته نیز
خوب می داند و دیگر چون گذشته، جایی برای مانور نیست؛ حتا اگر پیش تر جای پایی
برای فرار، چون «من خوش بین نیستم»، نهاده باشی! اینجا، دیگر سخنی از «خوش بینی» یا
«بدبینی» در میان نیست؛ و این همان زبانِ دیپلماسی است که خواه ناخواه بکار می رود
و به خاطر نگهداری حاکمیت لرزان، پوسیده و آبرو بربادرفته، برخلاف منافع و مصالح ملی
توده ها و خلق های ایران زمین به ناچار به آن تن می دهی! زبانی که در آن از نیرنگ
و فریب و دروغ ودغل رد پایی نیست و نمی تواند باشد؛ تراز نیرویی است که کفه ی
ترازو را به یکسو پایین یا بالا می برد و تو نابخردِ نادان حتا این را نیز
نیاموخته ای!
ب. الف. بزرگمهر
۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲
افزوده های درون [ ] از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر
پانوشت:
۱ ـ انتقاد ظریف از «گزینه روی
میز» آمریکا در آستانه مذاکرات نهایی هسته ای
۲ ـ همانجا
۳ ـ همانجا
۴ ـ بیش ترشان را از بزرگی دستار یا شکم شان می توان
بازشناخت!
۵ ـ بحث هسته‌ای با اشراف
کامل مقام معظم رهبری پیش می‌رود/ در توافق ژنو برد بیشتری داشتیم!
۶ ـ همانجا
***
انتقاد ظریف از «گزینه روی میز» آمریکا در آستانه
مذاکرات نهایی هسته‌ای
محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه ايران، مذاکرات پيش‌روی
ايران و ۱+۵ در وين را «سخت و فشرده» توصيف کرد اما گفت که اگر «طرف مقابل از
خود حسن نيت نشان دهد»، امکان دستيابی به «توافق کامل» در شش ماه نخست مذاکرات
وجود دارد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، آقای ظريف روز شنبه ۲۶ بهمن، در گفت‌وگو
با بخش خبری ساعت ۲۱ تلويزيون دولتی ایران، گفت مذاکرات وين، شروع مذاکراتی است که بر اساس
تفاهم ژنو «بايد ظرف حداکثر يک سال به برنامه اقدام نهايی منتهی شود که در مرحله
نخست شش ماهه خواهد بود.»
به گفته آقای ظريف، «دستور کار مذاکرات» و «روش پيگيری
موضوع»، دو محور کار جلسه نخست مذاکرات در وين خواهد بود.
ايران و گروه ۱+۵ شامل آمريکا، فرانسه، بريتانيا، چين، روسيه و
آلمان که به سرپرستی کاترين اشتون، مسئول سياست خارجی و امور دفاعی اتحاديه اروپا
فعاليت می‌کند، سوم آذر ۱۳۹۲ و پس از ۱۰ سال به توافقی شش ماهه بر سر بحران هسته‌ای ايران دست يافتند.
بر مبنای اين توافق که در شهر ژنو سوييس صورت گرفت، جمهوری
اسلامی ایران بخش‌هايی از برنامه هسته‌ای خود از جمله غنی‌سازی بالای پنج درصد
اورانیوم را تعطيل می‌کند و در مقابل، صدور تحريم‌های جديد عليه تهران متوقف می‌شود
و برخی تحريم‌ها مانند صادرات فلزات گرانبها و قطعات خودرو به ايران نيز لغو می‌شود.
اين توافق به علت شش ماهه بودن، موقتی بوده و قرار است تا
در اين مدت، گفت‌وگوهای دو طرف برای رسيدن به توافقی جامع و نهايی به منظور يافتن
راه‌حلی برای پايان دادن به بحران اتمی ايران ادامه پيدا کند.
به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، تيم مذاکره
کننده هسته‌ای ايران به سرپرستی محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه، ساعات پايانی
يکشنبه ۲۷ بهمن، تهران را به مقصد وين ترک می‌کند.
طرف گفت‌وگوهای آقای ظريف در وين، کاترين اشتون خواهد بود.
وزير امور خارجه ايران، «بررسی چارچوب‌های لازم و ضروری
برای مذاکرات سازنده» را يکی ديگر از موضوعات اين مذاکرات عنوان کرد و گفت: «اقداماتی
صورت نگيرد که باعث بيشتر شدن اين شکاف بی‌اعتمادی درميان مردم ايران به غرب شود »
آقای ظريف همچنين بررسی «اقدامات نامناسب و صحبت‌های بی‌معنی»
را ديگر دستور مذاکرات وين دانست.
او با انتقاد از طرح بحث «همه گزينه‌ها روی ميز است»
توسط برخی مقام‌های دولت آمريکا گفت: «من نمی‌دانم آمريکايی‌ها از اين گزينه چه
نفعی در عراق و افغانستان برده‌اند و اين گزينه چه فايده‌ای برای آنها داشته که
کماکان اصرار دارند به روش قرن پيش اين حرف‌ها را تکرار کنند.»
وزير امور خارجه ايران اين گونه موضع‌گيری‌های دولتمردان
آمريکايی را جديد ندانست و افزود که «در طول ۳۰ سال گذشته آمريکايی‌ها
همواره اين اظهارات بی‌مورد را زده‌اند. مردم و مسئولان ايران هميشه نشان داده‌اند
که اين اظهارات برای آنها جايگاهی ندارد و ما حاضر نيستيم اين گونه حرف‌ها را
بپذيريم.»
دولت آمريکا همواره تاکيد کرده در صورت شکست مذاکرات
ديپلماتيک با ايران بر سر پرونده هسته‌ای اين کشور، تمام گزينه‌ها برای برخورد با
تهران از جمله حمله نظامی به تاسيسات هسته‌ای آن روی ميز خواهد بود.
مقام‌های ايران هم با تاکيد بر صلح‌آميز بودن برنامه اتمی
خود می‌گويند که در صورت هرگونه حمله نظامی به خود، پاسخی پشيمان کننده خواهند داد.
۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲
برگرفته از تارنگاشت وابسته به امپریالیست های یانکی: «رادیو
فردا»:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر