بیانیه ای باریک، مسوولانه و راهگشا!

فرازهایی از بیانیه:

به خون کشیدن تظاهرات مردمی در سطح کشور، بیانگر اعلام جنگی نهایی از سوی حکومتگران با توده های مردم به جان آمده از شرایط فلاکتبار موجود است.

... سرکوب قهرآمیز و گسترده تظاهرات های مردمی در شهرهای مختلف کشور، نه تنها کارگران و مردم ستمدیده ایران را خانه نشین نخواهد کرد بلکه در پس هر درجه از سرکوب وحشیانه تر، توده های هر چه وسیع تری از مردم ایران را به خیابانها خواهد کشاند و به اعتراضات آنان عمق و دامنه بیشتری جهت تعیین تکلیف با وضعیت جهنمی موجود خواهد داد. روند اعتصابات و اعتراضات مردمی علیه رژیم سلطنتی در سال ۵۷ گواهی بر این مدعاست که حتی حضور پرتعداد تانکهای ارتش و نیروهای گارد شاهنشاهی و کشتار دسته جمعی تظاهرکنندگان در هر کوی و برزن نیز نتوانست مانعی در برابر سیل خروشان توده های مردم ستمدیده ایران ایجاد کند.

ما به گلوله بستن توده های مردم در تظاهرات خیابانی را عملی جنایتکارانه می‌دانیم و مسوولیت هر درجه از به خشونت کشیده شدن تظاهرات مردم در سراسر کشور را تماما به عهده کسانی می‌دانیم که پس از گذشت نزدیک به چهل سال از انقلاب ۵۷، کارنامه ای جز اختناق و سرکوب، اختلاس و چپاول و گسترش فقر و فلاکت و ویرانی اقتصاد کشور نداشته اند.

ما خود را بخشی از اعتراضات کارگران و مردم ستمدیده ایران برای ایجاد تغییرات بزرگ و انسانی در کشور می دانیم و با هشدار به حکومتگران نسبت به عواقب سرکوب و احتمال تکرار جنایتهایی همچون جنایت زندان کهریزک، خواهان باز شدن فوری درهای زندان های سراسر کشور و آزادی دستگیر شدگان تظاهرات خیابانی و همه انسانهای آزادیخواه و عدالت طلبی هستیم که از ماه ها و سال های گذشته به بند کشیده شده اند.

***

سرکوب خونین و بازداشت گسترده دانشجویان، دانش آموزان و شرکت کنندگان در تظاهرات های مردمی، عزم کارگران و مردم ایران را برای رهایی جزم تر خواهد کرد

در دهمین روز تظاهرات مردمی در شهرهای مختلف کشور، خبرهای منتشره حاکی از جان باختن بیش از ۲۰ نفر، بازداشت بیش از یک‌صد دانشجو، تعداد اعلام نشده ای دانش آموز، حدود دو هزار نفر از سایر شرکت کنندگان در این تظاهرات ها و سرکوب سازمان یافته ی جنبش دانشجویی از طریق هجوم به دانشگاهها و بازداشت گسترده دانشجویان پیشرو و آزادیخواه و برابری طلب است.

شلیک مستقیم به جوانان معترض و دستگیری گسترده دانشجویان، دانش آموزان و توده های مردم شرکت کننده در تظاهرات‌های خیابانی، اگر چه در چارچوب سیستمی که همیشه تنها پاسخش به مطالبات بر حق کارگران و معلمان و دیگر توده های زحمتکش مردم ایران سرکوب و زندان بوده است، دور از انتظار نبود؛ اما به خون کشیدن تظاهرات مردمی در سطح کشور، بیانگر اعلام جنگی نهایی از سوی حکومتگران با توده های مردم به جان آمده از شرایط فلاکتبار موجود است.

برخلاف تصورات خام حکومتگران، همانگونه که تاکنون امنیتی کردن اعتراضات صنفی و مدنی و بکارگیری حربه احضار و بازداشت و محکوم کردن فعالین صنفی و مدنی به زندان‌های طویل المدت، نتوانسته کارگران و معلمان و توده های زحمتکش مردم ایران را برای دست شستن از مطالبات بر حق شان وادار به تمکین کند و این اعتراضات مداوم و پراکنده، نهایتا امروزه به اعتراضاتی سراسری و توفنده بدل شده است، اینک نیز سرکوب قهرآمیز و گسترده تظاهرات های مردمی در شهرهای مختلف کشور، نه تنها کارگران و مردم ستمدیده ایران را خانه نشین نخواهد کرد بلکه در پس هر درجه از سرکوب وحشیانه تر، توده های هر چه وسیع تری از مردم ایران را به خیابان ها خواهد کشاند و به اعتراضات آنان عمق و دامنه بیشتری جهت تعیین تکلیف با وضعیت جهنمی موجود خواهد داد. روند اعتصابات و اعتراضات مردمی علیه رژیم سلطنتی در سال ۵۷ گواهی بر این مدعاست که حتی حضور پرتعداد تانکهای ارتش و نیروهای گارد شاهنشاهی و کشتار دسته جمعی تظاهرکنندگان در هر کوی و برزن نیز نتوانست مانعی در برابر سیل خروشان توده های مردم ستمدیده ایران ایجاد کند.

ما تشکّل های مستقل کارگری امضا کننده این بیانیه بار دیگر به حق همه آحاد مردم ایران از کارگران تا معلمان و دانشجویان و دانش آموزان و زنان و هر انسان ستمدیده ای جهت برپایی تظاهرات خیابانی در شهرهای سراسر کشور تأکید می کنیم و بدینوسیله کشته شدن بیش از بیست نفر و بازداشت گسترده دانشجویان، دانش آموزان و توده های مردم شرکت کننده در تظاهرات خیابانی را قویا محکوم می‌کنیم.

ما به گلوله بستن توده های مردم در تظاهرات خیابانی را عملی جنایتکارانه می‌دانیم و مسوولیت هر درجه از به خشونت کشیده شدن تظاهرات مردم در سراسر کشور را تماما به عهده کسانی می‌دانیم که پس از گذشت نزدیک به چهل سال از انقلاب ۵۷، کارنامه ای جز اختناق و سرکوب، اختلاس و چپاول و گسترش فقر و فلاکت و ویرانی اقتصاد کشور نداشته اند.

ما خود را بخشی از اعتراضات کارگران و مردم ستمدیده ایران برای ایجاد تغییرات بزرگ و انسانی در کشور می دانیم و با هشدار به حکومتگران نسبت به عواقب سرکوب و احتمال تکرار جنایتهایی همچون جنایت زندان کهریزک، خواهان باز شدن فوری درهای زندان های سراسر کشور و آزادی دستگیر شدگان تظاهرات خیابانی و همه انسانهای آزادیخواه و عدالت طلبی هستیم که از ماه ها و سال های گذشته به بند کشیده شده اند.

تشکل‌های مستقل کارگری امضا کننده بیانیه به ترتیب حروف الفبا:

اتحادیه آزاد کارگران ایران

انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه

سندیکای نقاشان استان البرز

کانون مدافعان حقوق کارگر

کمیته پیگیری ایجاد تشکل های کارگری ایران

 ۱۷دی ماه ۱۳۹۶

این بیانیه ی ارزنده بویژه در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب ویرایش شده است.برنامِ و گزینش فرازهایی از آن نیز از آنِ اینجانب است.  ب. الف. بزرگمهر