خانم شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، در گفت‌وگویی که به تازگی با یکی از رادیوها داشته، تهدید جانی خود و دیگر کوشندگان حقوق مدنی و اجتماعی میهن مان را به وسیله اُباشان و مزدبگیران جمهوری اسلامی که اخیرا شدت بیشتری یافته، کاری بیهوده خواند:
«بارها به همسر و خانواده من گفته‌اند که من در هر جای دنیا باشم ایمن نیستم ... این‌ها البته عملی است بیهوده!». وی در این گفت‌وگو از جمله، خبر از ضبط یادبودها و جایزه هایشان مانند «مدال نوبل، مدال لژیون دونور، انگشتر آزادی بیان ...» داده و افزوده اند:
«حتی در برخی از گفته‌های صاحب منصبان نظامی نامی از من و مدافعان حقوق بشر در خارج از کشور مثل محسن کدیور و عبدالکریم لاهیجی برده شده و صراحتا ما را تهدید به قتل کرده‌اند.»
این کوشنده فداکار، پیگیر و دلیر حقوق اجتماعی ایران، به درستی دولت ایران را مورد بازخواست قرار داده و گفته است: «اگر جمهوری اسلامی از ارائه این گزارش‌ها ناراحت می‌شود، بهتر است وضعیت حقوق بشر را در ایران بهتر کند.»
آنها که بر شاخه نشسته، بُن شاخه می برند، باید نیک بدانند که حتا بر زبان راندن چنین تهدیدهایی از سوی اُباشان و لاشخورهای حاکمیت بی پایه و لرزان جمهوری اسلامی که واپسین گام های وابستگی نوکرصفتانه به امپریالیسم و سرافکندگی برای مردم ایران را برمی دارد، موجی از تنفر و انزجار توده های مردم و رسوایی هرچه بیشتر حاکمیت خائن به منافع خلق های ایران زمین را در پی خواهد داشت.
ب. الف. بزرگمهر ٣٠ آبان ماه ١٣٨٨
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
از دریافت دیدگاه ها و انتقادهای شما خرسند خواهم شد.