«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۸۹ فروردین ۸, یکشنبه

کمی زیاده از اندازه «شکر» میل فرموده اند!

در یکی از گاهنامه های اینترنتی وابسته به هاشمی رفسنجانی زیر عنوان «نگاهی به مصاحبه هاشمی رفسنجانی به مناسبت 12 فروردین، مقایسه سال 88 با سال 58 یعنی 30 سال عقب ماندگی» از جمله چنین آمده است:
«از میان مجموع مصاحبه ها و اظهار نظرها و سخنرانی های مقامات حکومتی – غیر از پیام های نوروزی موسوی، کروبی و خاتمی- شاید مصاحبه هاشمی رفسنجانی به مناسبت فرارسیدن 12 فروردین – روز رفراندوم جمهوری اسلامی- نزدیک ترین نظر به واقعیات امروز جامعه و جنبش سبز باشد. 
...
هاشمی رفسنجانی در مورد صحت و سقم تلاش‌های بسیاری که برای شبیه‌سازی تاریخی سال 1388 و 1358 می شود گفت:
... آنهایی که الان به عنوان معترض یا منتقد در خیابان‌ها آمدند و صحبت کردند اکثریت قاطع‌شان وفادار به نظام هستند. یعنی جمهوری اسلامی و قانون اساسی را با همه موازین آن قبول دارند.
... این اعتراض در واقع یک نوع اصلاح است ولی با اصل مخالفتی ندارند«. 
(http://peiknet.com/1389/12farvardin/08/page/31Moghayeseh.htm) 

بر آن آقا حرجی نیست؛ ولی به نظرم این مزدبگیر کمی زیاده از اندازه «شکر» میل فرموده اند که سخنان یکی از تبهکارترین و آلوده ترین میوه چینان انقلاب ایران را درباره وفاداری اکثریت قاطع معترضین یا منتقدین به نظام، «نزدیک ترین نظر به واقعیات امروز جامعه و جنبش سبز» وانمود می کنند.

ب. الف. بزرگمهر         ۸ فروردین ۱۳۸۹ 

برجسته نمایی ها از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!