فرداش ببینند که سبز است دوباره!

سروده ای از ژرفای جان که بر دل نشیند از هیلا صدیقی، 

سروده سرایی جوان و بیمانند که امیدوارم همواره سبز و خُرّم باشد!

این تصویری از جنگلی تازه به آتش کشیده شده است. سبزه ها دوباره از میان خاک سوخته سربرآورده اند. دیر نیست که نهال های سبز و نورسته نیز چندی دیگر رُخنمون شوند و سپس بازهم به درختانی تنومند و پر سایه فرارویند. می توان جنگل را آتش زد، ولی از ریشه هایی که تا ژرفا در خاک فرو رفته اند، دوباره سبزه و نهال های جوان خواهد رُست و زخم ِ زمین سوخته را مرهم خواهند گذاشت. جنگل دوباره سبز خواهد شد!

http://behzadbozorgmehr.blogspot.com/2009/09/blog-post_08.html