به گزارش خبرگزاری فرانسه:
«هوجین تائو رئیس جمهوری چین کمونیست ... درراس یک هئیت بلند پایه سیاسی ـ اقتصادی وارد پاریس شد.
رئیس جمهوری چین قرار است طی اقامت رسمی سه روزه در فرانسه با همتای فرانسوی خود، مقامات دولتی و نمایندگان بخش خصوصی دیدارو گفت وگو نماید.
... مراسم استقبال و پیش نویس های آماده شده ی قراردادهای تجاری نشان می دهد که کدورت های سال های گذشته، بویژه دلگیری های مقامات پکن از دیدارنیکولا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه با دالایی لاما رهبر روحانی تبت اشغالی، ازروابط فی مابین رخت بربسته است. به گزارش منابع نزدیک به کاخ الیزه مقامات دوکشورطی دیدارهای خود قراردادهای تجاری مهمی را به امضاء خواهند رساند که به گفته ی منابع موثق برچندین میلیارد دلاربالغ خواهد شد. گفته می شود ازمهمترین قراردادهای کلان فروش سی وشش فروند هواپیمای مسافربری از نوع ایرباس به چین می باشد. چندین شرکت فرانسوی دیگر فعال درزمینه های مخابرات واکتشاف اورانیوم درآستانه نهایی شدن قراردادهای تجاری و خدماتی با طرف های چینی قراردارند.
درپاریس گفته شد، دوطرف برسرایجاد یک منطقه صنعتی مشترک در شمال غرب فرانسه نیز به توافق رسیده اند. طرح تاسیس این منطقه صنعتی با امکان ایجاد چهارهزار شغل جدید تا سال دوهزار و دوازده آماده بهره برداری خواهد شد. به گزارش خبرگزای فرانسه، دولت های پاریس و پکن همچنین درنظر دارند مذاکرات مهمی را نیز در زمینه ایجاد تسهیلات مهاجرتی میان چین و فرانسه به انجام برسانند. به گفته وزیرامورمهاجرت فرانسه، دولت پاریس درنظردارد تسهیلات بیشتری را درزمینه ی فراهم کردن امکانات تحصیلی و آموزش های فنی برای داوطلبان چینی به وجود آورد.»
(تارنگاشت خبرگزاری فرانسه)
در شرایطی که توده های کارگران، زحمتکشان و دیگر لایه های اجتماعی فرانسه در اعتراض به سیاست های ضد مردمی یکی از «راست» ترین دولت های تاکنون بر سر کار آمده در فرانسه و اروپا به خیابان ها ریخته اند و وضعیتی کم و بیش انقلابی در این کشور برقرار است، دیدار رسمی رییس جمهوری چین با «همتای فرانسوی خود، مقامات دولتی و نمایندگان بخش خصوصی» و بستن قراردادهای پرسود با «بخش خصوصی» این کشور، چه پیامی برای مردم این کشور در بردارد؟
آیا معنای چنین دیداری در چنین لحظه تاریخی که خبرگزاری فرانسه دانسته و زیرکانه آن را با عبارت «چین کمونیست» در آغاز گزارش خود آذین بخشیده، پشتیبانی از سرمایه داری امپریالیستی فرانسه بگونه ای ویژه و امپریالیسم جهانی به گونه ای عام نیست؟ آیا این پشتیبانی پیامی اینچنین را دربرندارد که:
«در برابر طبقه کارگر و زحمتکشان خود پایداری کنید و سرمایه هایتان را در کشور ما به جریان اندازید تا هم از نیروی کار ارزان سود برید و هم از آرامش و تضمین بسنده برخوردار شوید»؟آیا در این سیاست، کمترین نشانی از «کارگرهمبستگی جهانی» (انترناسیونالیسم پرولتری) یا آنگونه که در میان برخی حزب های سوسیالیست و حتا کمونیست اروپایی رواج دارد: «همبستگی»* خشک و خالی با کارگران و زحمتکشان می بینید؟
ب. الف. بزرگمهر ۱۴ آبان ماه ۱۳۸۹
* Solidarity
۲ نظر:
بزرگمهر بزرگ چنان به منبر می رود که آدم یاد بعضی آیت الله ها می افتد.
سراپای ضمیر بزرگش به ظاهرپرستی آلوده است و نمی تواند فراتر از نوک بینی اش چیزی ببیند.
به قول خودش خدا عاقبتش را به خیر کند.
تاکنون شما را پای منبر خودم ندیده بودم!
آیا شما پامنبری هستید؟
درباره ضمیرم هم بی گفتگو چیزی بوده که شما از پای منبر دیده ای و درباره ظاهرپرستی ام نیز به همچنین؛ شاید دلیلش بینی من است که کمی بزرگتر از اندازه است؛ بنابراین یک عذر موجه طبیعی دارم که نتوانم فراتر از نوک بینی ام را ببینم. افزون بر آن عینک هم بکار می برم که این کار را دشوارتر می کند. به هر رو، چاره ای جز سپاسگزاری از گوشزد شما ندارم؛ چون به باور من هرکسی خود را در آیینه اجتماع و از زبان و چشم دیگران باید ببیند و بشناسد!
تنها یک چیز را درنیافته ام؛ اینها چه ربطی به دیدار رسمی رییس جمهور چین از فرانسه دارد؟ نکند از نظر من خوشتان نیامده. در آن صورت بهتر بود صاف و ساده و مستقیم درباره آن نظرت را می نوشتی و غیرمستقیم بینی گنده مرا به رُخم نمی کشیدی!
از اینکه به تارنوشت کوچک من هم به این بهانه سر زدی، خرسندم و اگر می شد مانند دنیای راستین، با چای و شیرینی کامت را شیرین می کردم تا بازهم بیشتر شیرین زبانی کنی؛ حتا اگر پس از این همه سال ها هنوز هم یک مائویست خشخاشی دوآتشه باشی!
ارسال یک نظر