بیانیه ی فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (دبلیو.اف.تی.یو)

درباره ی شانزدهمین کنگره ی جهانی اتحادیه های کارگری، آتن، یونان، آوریل ۲۰۱۱

دوشنبه  ٨ آذر ۱٣٨۹ -  ۲۹ نوامبر ۲۰۱۰

رفقا، رهبرانِ عضو دبلیو.اف.تی.یو و سازمانهای دوست!

همکاران، رهبران اتحادیه های کارگری پیشرو و دموکراتیک!

کارگران، بیکاران، جوانان، مردان و زنان!

ما امروز در حال پیمودن راهی دراز و زیبا هستیم و خود را برای برگزاری هر چه با شکوه تر شانزدهمین کنگره جهانی اتحادیه های کارگری که قرار است در آوریل ۲۰۱۱ در آتن، پایتخت یونان، شهری با تاریخی سرشار از تمدن، دموکراسی و مبارزه برگزار شود، آماده می کنیم.

پس از کنگره های دمشق، دهلی نو و هاوانا، اکنون نوبت آتن و اروپاست که نقش شان را در سازماندهی یک کنگره ی جهانی پویا، دموکراتیک، مدرن و طبقاتی برای اتحادیه های کارگری همراه با گفت و گوها و نقدهای علنی، ایفا کند.

شانزدهمین کنگره جهانی اتحادیه های کارگری اوضاع جاری را در همه ی بخش ها و در تمام سطوح مورد بررسی قرار خواهد داد. این کنگره، پیشرفت فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری (دبلیو.اف.تی.یو)، پیروزی ها و شکست ها، وظایف تازه پیش روی آن در دفاع از منافع کارگران، حقوق اتحادیه های کارگری و آزادی ها و  نیز پرداختن به نگرانی های همه ی مردم و ملت های سراسر جهان را مورد بررسی قرار خواهد داد.

 
به ما در این راه بپیوندید؛ مشارکت ورزید و نقش مهم ایفا کنید.

دوستان گرامی!

در پنج سال گذشته، از زمان آخرین کنگره، دبلیو.اف.تی.یو گام های بزرگ و پر اهمیتی برداشته است.
دبلیو.اف.تی.یو فعال و پرشور است! قدرتمندتر می شود!  در حال مبارزه است!

امروز فدراسیون جهانی اتحادیه های کارگری در سطوح گوناگون خود ۲۰۰ اتحادیه ی ملی و منطقه ای در ۱۱۰ کشور جهان با ۷۲ میلیون عضو را زیر پوشش دارد! اما ظرفیت فدراسیون تازه، تنها در ارقام و کمیت نیست؛ توانایی آن را باید بیشتر در موضع گیری ها و عملکردهای آن، در استراتژی اش، در تاکتیک هایش و در ابتکارات آن جست و جو کرد. این قابلیت ها بر نقش مهم «سازمان های منطقه ای» در آسیا ـ آقیانوس آرام، آفریقا، اروپا، آمریکای لاتین و خاور میانه استوار است. این قابلت ها همچنین بر ابتکارات مهمِ مبارزاتی وابسته های اتحادیه های کارگری ملی و سازمان های شعبه ای خانواده ی بزرگ طبقاتی «بین الملل های اتحادیه کارگری» در حوزه های مربوط به ساخت و ساز، فلزات، حمل و نقل، انرژی، خدمات عمومی، مالی، تحصیل، هتل داری، توریسم و غیره استوار است.

فعالیت های کنونی دوره ی تازه دبلیو.اف.تی.یو در مواضع روشن آن درون سازمانهای بین المللی و مشارکت فعال آن در مبارزه با همه ی مسایل جاری تأثیرگذار بر وضعیت کارگران، بازتاب می یابند.   

فعالیت های دبلیو.اف.تی.یو بر سرشت طبقاتی ـ توده ای آن و نیز انترناسیونالیسم و یگانگی، یعنی سیاست هایی که از زمان تاسیس آن در ۱۹۴۵ دنبال شده، استوار است. سیاست همیشگی فدراسیون این است که با انتقاد و انتقاد از خود در خصوص کاستی ها و خطاهای خود با نگاه مثبت برخورد کند. 

دوستان گرامی!

دوران کنونی، دوران امپریالیسم تجاوزگر، دوران سیاست های ضد کارگری ـ نولیبرالی و دوران بحران اقتصادی بین المللی نظام سرمایه داری است. این بحران در همه ی حوزه ها دیده می شود:

در سطح اقتصادی و اجتماعی، محیط زیست، کیفیت زندگی، فرهنگ و تغییر آب و هوا. بحران ها دی.ان.ای (DNA) سرمایه داری اند و به همین دلیل بازهم و بازهم فرا می رسند. حل این دشواری ها در جهان، برای امپریالیسم ناممکن است.

به آن چه در افریقا می گذرد، نگاه کنید، قاره ای که سرشار از منابع تولید کننده ی ثروت است؛ ولی فقیرترین مردم را دارد. میانگین امید به زندگی مردم زیمبابوه تنها ۳۸.۶ سال است. در نیجریه که به لحاظ دارا بودن ذخایر نفتی، ثروتمندترین کشور افریقا است، سه چهارم جمعیت بی خانمان و مطابق گزارش یونیسف در ۲۰۱۰، ۴۲% جمعیت به آب نوشیدنی دسترسی ندارند؛ افزون بر این، بیماری اسهال دومین عامل مرگ و میر کودکان است و جان ۱۷% از کودکان زیر ۵ سال را می گیرد. در سومالی، امپریالیست ها به آتش جنگ دامن می زنند؛ در سودان، ایالات متحده امریکا و متحدانش در تلاش برای تکه پاره کردن کشور هستند؛ در صحرای باختری، دشواری های موجود به قوت خود باقی است. حداقل حقوق ماهیانه کارگران مزرعه در افریقای جنوبی، تنها ۱۰۴ یورو است. در بوتسوانا، حداقل دستمزد ماهیانه ی کارگران شهری ۴۳ یورو تعیین شده است. در ساحل عاج حداقل دستمزد بسته به نوع شغل متغیر است و دستمزد ماهیانه ی کارگران بخش صنعتی، تنها ۵۶ یورو است. 

در آسیا، تصویر بهتری وجود ندارد: در عراق، افغانستان و پاکستان، ایالات متحده امریکا و امپریالیست های اروپایی همچنان به اشغال و عملیات نظامی خود ادامه می دهند. آنها ایران را تهدید می کنند و سرگرم غارت جمهوری های آسیایی اتحاد شوروی سابق هستند. حقوق پایه در بنگلادش، سریلانکا و پاکستان به ترتیب تنها ۲۶، ۵۹ و ۷۱ دلار در ماه است.

در خاور میانه، درد و رنج خلق های سلحشور فلسطین، لبنان و سوریه ادامه دارد. اسراییل با پشتیبانی همه جانبه ی ایالات متحده امریکا، اتحادیه اروپا و متحدانش، به اشغال غیر قانونی بلندی های جولان در سوریه ادامه می دهد؛ غزه را همچنان در انزوا نگاه داشته است؛ مردم لبنان را به خاک و خون می کشد و برای صلح و ثبات در جنوب خاوری مدیترانه، خطری بزرگ به وجود آورده است.

در قاره ی امریکا نیز اوضاع پیچیده است.

در آمریکای شمالی، بیکاری و فقر همچنان در حال رشد است. نرخ بیکاری در ایالات متحده ۹.۷% است. رویکرد مداخله جویانه ی امریکای شمالی نسبت به امریکای لاتین، همچنان به قوت خود باقی است: افترا زنی و حملات علیه انقلاب قهرمان کوبا، حملات علیه ونزوئلا، بولیوی، اکوادر، اشغال هائیتی، حمایت از دیکتاتوری هُندوراس، نمونه هایی از آن هستند. در پنج سال گذشته، بیش از ۲۱۰ فعال سندیکایی در کلمبیا مورد سوء قصد قرار گرفتند و کشور در حال تبدیل شدن به پایگاه نظامی امریکا است.

در اروپا نیز سرمایه داری در کار تولید و تکثیر دشواری هاست. میلیونها تن از کارگران در کشورهای عضو اتحادیه اروپا بیکار هستند. در فوریه ۲۰۱۰، شمار کارگران بیکار در اتحادیه اروپا ۲۳ میلیون اعلام شد. بالاترین نرخ رسمی بیکاری در میان این کشورهای عضو، متعلق به لتونی با ۲۱.۷% و اسپانیا با ۱۹% است. خصوصی سازی، بی توجهی به امنیت اجتماعی و کاهش دستمزد ها و بازنشستگی ها به استراتژی همه ی دولت های اروپایی، اعم از نولیبرال ها و سوسیال دموکرات ها، مبدل شده است. پیمان لیسبون تنها بیانگر دیدگاه ارتجاعی و نقش حقیقی اتحادیه اروپاست.

مبارزات چشمگیر زحمتکشان جهان با ابتکارات و مبارزات خود به این سیاست سرمایه و امپریالیست ها پاسخ می دهند. همایش های کودکان در پاکستان علیه استثمار کودکان، مبارزات آموزگاران و برق کاران در مکزیک، ماهی گیران و معدن چیان در شیلی، فلزکاران در پرو، کارگران ساختمانی و مهاجران در فرانسه و ایالات متحده امریکا، کارگران حمل و نقل هوایی و زمینی و نیز کارگران صنایع اتومبیل سازی در چندین کشور، کارگران صنعت نفت در نیجریه، کارگران هندی، اقدام مبارزه جویانه ی هماهنگ در برزیل و بنگلادش، اعتصابات پویا و فعال در یونان، نپال، عراق، جهان عرب، افریقای جنوبی، پرتغال، ترکیه و چندین کشور دیگر راه های تازه ای از مبارزات طبقاتی را دنبال کرده اند. میلیون ها اعتصاب کننده در تمام قاره ها با مشارکت جوانان، زنان و کارگران مهاجر، تحرکی تازه و امیدهایی جدید فراهم آورده اند. دبیلو.اف.تی.یو همواره در خط مقدم این مبارزات قرار داشته است! این سازمان به همین شیوه و با یکپارچگی طبقاتی و دورنمای مبارزاتی علیه سیاست های انحصارات و شرکت های چند ملیتی که به وجود آورنده ی فقر برای اکثریت مردم و سودهای سرشار برای اقلیتی کوچک اند، ادامه خواهد داد.

پرسش حیاتی

از زمان کنگره ی پانزدهم در هاوانا که در شرایط «جهانی سازی» سرمایه داری برگزار شده است، ما پرسش حیاتی کارگران را عنوان کردیم:

در شرایط کنونی و در جهان معاصر، طبقه کارگر جهانی به چه نوع جنبش اتحادیه ای بین المللی نیازمند است؟ امروز، در شرایط بحران اقتصادی بین المللی، این پرسش از هر زمانی مقتضی تر و مهم تر است. 

ـ آیا ما امروز نیازمند یک سازوکار دیوانسالارانه (بوروکراتیک) بین المللی برای همکاری با شرکت های چند ملیتی ها و سرمایه هستیم یا نیازمند سازمانی بین المللی همانند دبلیو.اف.تی.یو که بر آن است برپایه اصول، فرهنگ و ارزش های جنبش طبقاتی اتحادیه های کارگری پیش برود؟ 

ـ آیا ما نیازمند سازوکار دیوانسالارانه (بوروکراتیک) بین المللی هستیم که موافق و بیانگر درک الغای حقوق کارگران، یعنی حامی آشوب در روابط کارگران است یا نیازمند یک سازمان اتحادیه ای بین المللی مانند دبلیو.اف.تی.یو هستیم که خواهان و در نبرد برای رفع نیازهای هر خانواده ی زحمتکش و دسترسی آنان به زندگی شایسته و حقوق کامل است؟

ـ آیا ما نیازمند یک ساز و کار اتحادیه ی کارگری بین المللی دیوانسالارانه (بوروکراتیک) و متجاوز هستیم که نسبت به تجاوز به حقوق مردم فلسطین توسط نیروهای اشغالگر اسرائیل موضع نمی گیرد و در اشاعه ی افترا علیه کوبا، ونزوئلا و بوتسوانا مشارکت می ورزد یا نیازمند یک سازمان اتحادیه ای بین المللی همانند دبلیو.اف.تی.یو هستیم که در تئوری و عمل به دنبال اصول و ارزش های انترناسونالیسم پرولتری و وحدت کارگری است؟

ـ آیا ما نیازمند سازوکار بوروکراتیک بین المللی برای صرف کردن پول هستیم؟ سازوکاری که به خرید و فروش اتحادیه های کارگری و فعالان اتحادیه ای مبادرت می ورزد یا نیازمند یک سازمان اتحادیه ای بین المللی که بر پایه ی ایدئولوژی و استراتژی سیاسی ـ اجتماعی خود عمل می کند؟

به ما بپیوندید! ما بدین وسیله از شما دعوت به عمل آورده ایم!

در شانزدهمین کنگره ی جهانی اتحادیه های کارگری به ما بپیوندید تا نظر خود را ارائه دهید و انتقادهای خود را آزادانه مطرح کنید تا مشترکاً درباره ی چشم اندازهای جنبش اتحادیه های کارگری در قرن بیست و یکم تصمیم بگیریم؛ آنها را پیگیری کنیم و افق های جدیدی برای استراتژی طبقاتی خود بگشاییم.

به ما بپیوندید! با مردم عادی متحد شوید که با زحمت کشان کشورهای خود زاده و بزرگ شدند، مردمی که اصول و ارزش های خود را نفروختند. بیائید و با خواهران و برادران واقعی خود دیدار کنید! ما با نیروی متحد، دستاوردهای بیشتر خواهیم داشت.

به ما بپیوندید و عضوی از خانواده ی بزرگ دبلیو.اف.تی.یو بشوید و در بدنه و رهبری آن مشارکت کنید.

به عنوان دوست با ما همراه شوید؛ حتا اگر در همه ی مسایل با ما اتفاق نظر ندارید.

در مسیر تازه ی دبلیو.اف.تی.یو، همه ی فعالان اتحادیه ای مبارز و همکاران خود، در نبرد برای از میان برداشتن استثمار انسان توسط انسان و برای جهانی بدون بی عدالتی، فقر و جنگ جایگاه مشترکی دارند.

ما از شما دعوت به عمل آورده ایم. حال، نوبت شماست که هر چه زودتر ما را از حضور خود آگاه سازید.

برای اطلاعات بیشتر، می توانید از طریق ایمیل زیر با ما تماس بگیرید:

   wftu-16Congress@hotmail.com

برگردان: ابوالقاسم گلستانی

۸ آذر ۱۳۸۹ برابر با ۲۹ نوامبر ۲۰۱۰

این برگردان، در برخی جاها، ویرایش شده است.   ب. الف. بزرگمهر