«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۸۹ بهمن ۱۶, شنبه

نوال سعداوی: از ما پشتیبانی کنید ... به خیابان ها بیایید!

انقلاب در مصر با جوانان در آن کشور نمود می یابد؛ ولی تنها جوانان عرب نیستند که در قاهره بیرون ریخته اند و اعتراض میکنند. سالمندان نیز به خیابان ها می روند و اعتراض می کنند.

نویسنده ی نامدار: نوال سعداوی که هشتاد ساله است هر روز در تظاهرات شرکت می کند. او در مصاحبه ای تلفنی با یکی از رسانه ها می گوید:
«من خوشحالم. من هشتاد سال سن دارم و خوشحالم که این روزها را آزمودم.»

به خیابان ها بیایید
در پاسخ به این سوال که ما چه می توانیم برای پشتیبانی برآمدهای مردمی انجام دهیم، سعداوی می گوید:
«از ما پشتیبانی کنید. در کشور خود به خیابان ها بیایید؛ به جلوی سفارت مصر ... و از خواست مردم پشتیبانی کنید. من دیروز در بیمارستانی بودم. پلیس به یک جوان شلیک کرده بود. جوانی که من دیدم، یک چشمش را از دست داده بود. این به آن معناست که پلیس به قصد کشتن شلیک می کند.»

برگرفته از «خیابان»

عنوان و ویرایش از ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!