«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۸۹ اسفند ۷, شنبه

شیرعلی مردان ـ سروده و آهنگ زیبای لری

با رقص دیدنی شاهرخ مشکین قلم




کوشش های رژیم واپسگرای جمهوری اسلامی برای به گفته خودشان «اسلامی کردن جامعه» با وجود خرابکاری های سترگ در زمینه فرهنگ، ادبیات و هنر ایران، خوشبختانه نتیجه ی دلخواه آنها را در هیچ زمینه ای پدید نیاورده است. «غول» های کوچک و بزرگی در زمینه های گوناگون از میان جوانان برومند میهن مان پا به عرصه نهاده اند که بخوبی جای تهی بزرگان از دست رفته را پر کرده، زخم های پدید آمده بر پیکر فرهنگ و هنر ایرانی را تا اندازه ای بهبود می بخشند؛ از آن میان، مانا نیستانی در کاریکاتور، هیلا صدیقی سروده سرا و این یکی که به نوبه ی خود نشانه ای از سربلندی مردم ایران است.

امید که همه شان و نیز دیگر جوان های برومند و کوششگر میهن مان، هیچگاه دربند زراندوزی یا آوازه گری گرفتار نشده و همواره در کارشان پیشرو باشند.

بی هیچ گفتگو، مردم ایران زمین و بویژه توده های کار و زحمت آن نیازمند چنین هنرمندانی، اکنون و در آینده خواهند بود. بر همه ی آنها ارج بگذاریم.

ب. الف. بزرگمهر هفتم اسپندماه هزار و سیصد و هشتاد و نه

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!