«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ فروردین ۱, دوشنبه

فناوری روباتیک در سال گذشته


این هم گزارش جالبی از ابزارهای با هوش ساختگی است که بی گفتگو در آینده ی نزدیک نه تنها جایگزین رایانه های "نادان" می شوند که آدمی را نیز از بسیاری کارهای ساده تا پیچیده بازنشسته خواهند نمود. "آنها" نه تنها کارهای ساده را بر دوش می گیرند که پیشه هایی چون دندانپزشکی، داروسازی و بسیاری رشته های دیگر را از چنگ آدمی به در خواهند آورد و برای کار خود کمترین دستمزدی نیز نمی گیرند. افزون بر این ها، با اعضای بدن آدم ها و حتا مغز وی پیوند خواهند یافت و نسل تازه ای از «آدمواره»* ها پدید خواهند آورد که آمیخته هایی از آدم و ابزار با ویژه کاری های فراوان و نسنجیدنی با توانایی های آدمی. شاید می پندارید:

بردگانی بسیار دلپذیر برای سامانه ی تبهکار سرمایه داری؟! نه! اجازه بدهید در آستانه ی سال نو بیشتر کسی را نترسانم! تنها می توانم بگویم:
از دیدگاه تاریخی و پیشرفت شتابان دگرگونی های شگرف دانش و فن آوری، بخت بسیار کوتاهی برای ساختمان جامعه ای آدم ـ محور و نه سود ـ محور برای همه ی آدم های روی کره ی زمین بر جای مانده است. کوشش همه ی بشریت بایسته است تا با برپایی چنین جامعه ای، خود را از چنگال نابودی رهایی بخشد.

جهانی دگر، جهانی بدون جنگ، جهانی که در آن آدم گرگ آدم و بازیچه ی ساخته های دست خود (اکنون سرمایه و در آینده آدمواره ها) نباشد، شدنی است؛ ولی هیچگونه پشتوانه ای برای آن نیست. چنین جامعه ای بگونه ای خودپو و خودکار از دل اهریمن سرمایه داری بیرون نخواهد آمد؛ حتا اگر بیش از آنچه امروز زمینگیر شده، زمینگیر شود.

شاید گفته ی مارک تواین در یکی از نوشته هایش را شنیده یا خوانده باشید؟ وی، کره زمین را به شوخی چون زگیل کوچکی در پهنه کیهان انگاشته بود که با توجه به پهناوری گیتی پر بیراه هم نگفته نبود. با از میان رفتن چنین "زگیل" کوچکی، در چنان پهنه ی گسترده ای که به پندار نیز ناید، آب از آب نیز تکان نخواهد خورد و شاید "خدای گیتی و سپهر بی کرانه" که با الله قاسم الجبّارین پیامبر اسلام نیز سنجش ناپذیر است، آن را نادیده بگیرد:
چه بهتر! مشتی موجود خودپسند که می پنداشتند مرکز گیتی هستند، هر روز به جان هم می افتادند و یکدیگر را نابود می کردند، همان به که سرانجام به دست ساخته ها و فرآورده های خود نابود شوند!

باید شتافت!

ب. الف. بزرگمهر      ۲۹ اسپند ماه ۱۳۸۹    

* «آدمواره» را در اینجا به مفهوم همپیوندی های بسیار گوناگونی از آدم و سامانه های نرم ابزاری که در آینده برپایه دانش های گوناگون زیست فن آوری (بیوتکنولوژی) پدید خواهند آمد، بکار برده ام.
 
***

فناوری روباتیک در سال گذشته

اولین روبات فضانورد جهان، روباتهای دورکار، روبات هنرپیشه و پرستارهای روباتیک از جمله مهمترین ابداعات جهان در صنعت روباتیک به شمار می‌روند، صنعتی که توقفی نداشته و هر لحظه در آن رویدادی جدید رخ می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، روباتها، ماشینهای هوشمند دست سازی که زندگی انسان را تحت تاثیر خود قرار داده اند، روز به روز و لحظه به لحظه در حال تکامل یافتن هستند، تا جایی که برخی از متخصصان روباتیک هشدار می دهند در توسعه روباتهای آینده باید درباره خطر غلبه روباتها بر انسانها هشیاری کافی به خرج داد.

صنعت روباتیک طی یک سال گذشته تحولات آشکاری از خود نشان داده است، رباتها در زمینه های مختلفی از پزشکی گرفته تا فعالیتهای فضایی به کار گرفته شدند تا با استفاده از توانمندی های مکانیکی و هوش مصنوعی که در اختیار دارند، بخشهای وقت گیر، پر زحمت و پر خطر فعالیتهای انسانی را به عهده بگیرند.

روبات خبرنگار:
دانشمندان لابراتوار سیستمهای انفورماتیکی هوشمند دانشگاه توکیو روباتی را اختراع کردند که می تواند عکسهای خبری تهیه کند و مصاحبه بگیرد. این روبات نه تنها می تواند اخبار را کشف کند بلکه می تواند ارزش و اهمیت آنها را نیز تشخیص دهد و همچنین می تواند در موتورهای جستجو وارد شود و اخبار آنلاین را مرور کند. همچنین می تواند مقالات خود را بدون غلطهای املایی و با در نظر گرفتن ارزشهای خبری شامل: چه کسی؟، چه؟، کجا؟، چه وقت؟ و چرا؟ بنوسید.

DNA  روباتیک:
دانشمندان آمریکایی دو سری نانو روبات را از DNA ساختند که می توانند به تنهایی راه بروند و بسته های نانویی را میان خود تبادل کنند. این روباتها که تنها چهار نانو متر قطر دارند در آینده می توانند به سلاحهای روباتیک تبدیل شوند و در تمیز کردن شریانها و ترمیم بافتهای آسیب دیده کاربرد داشته باشند.

بدن نانو روبات عنکبوتی از پروتئین معروفی به نام "استرپتاویدین" تشکیل شده است. به این بدن سه پا چسبیده است که از رشته های آنزیمی DNA ساخته شده اند.

روباتی برای دورکاری:
"کیو ـ بی" محصول شرکت Anybots است که می تواند از اداره، کارمندان و اعضای جلسات فیلمبرداری کند و این تصاویر را به صورت زنده و همزمان به رایانه ای که از طریق "وای- فای" به اینترنت متصل می شود ارسال و از طریق آن کنترلهای از راه دور ارباب خود را دریافت کند. به این شکل مالک کیو-بی می تواند از هر فاصله ای به کارهای خود رسیدگی کند و نیاز برای حضور وی در محل کارش از بین می رود.

دوست روباتیک اوتیسمی ها:
بیماری اوتیسم بیماری غم انگیز است زیرا کودکان را مورد هدف قرار می دهد، پیش از آنکه بتوانند بسیاری از لحظات و رفتارها را تجربه کنند، این بیماران معمولا تنها هستند زیرا قدرت کافی برای تعاملات اجتماعی ندارند. اما به نظر می رسد روباتی به نام "بندیت" می تواند این کودکان معصوم را بدون احساس خستگی از تنهایی دربیاورد.

این روبات از حسگرهای مادون قرمز و دوربینهای تصویربرداری برای محاسبه فعالیتهای مغزی کودکان اوتیسمی استفاده کرده و آنها را تشویق به برقراری ارتباط می کند. این روبات با اهداف درمانی و استفاده به عنوان هم‌بازیی قابل اعتماد برای کودکان اوتیسمی ساخته شده است.

روبات احساساتی:
دانشمندان اروپایی روبات انسان نمایی را ابداع کرده اند که اگر دلش را بشکنید شانه هایش را آویزان کرده و غوز می کند و اگر شادش کنید بازوهایش را از هم باز کرده و شما را در آغوش می کشد. "نائو" با هدف تقلید توانایی های احساسی کودکی یک ساله طراحی و ساخته شده است و می تواند با انسانهایی که با او به مهربانی رفتار می کنند به خوبی ارتباط برقرار کند.

روباتهای فضایی:
سال گذشته سازمان ناسا طی قراردادی ۷۹ هزار دلاری روباتی به نام روبوتسپین را به منظور فعالیت در مرکز فضایی کندی در فلوریدا به استخدام خود درآورد.

این روبات می تواند به راحتی با انسانها تعامل برقرار کرده و با آنها گفتگو کند و در عین حال با کمک پمپ هایی که مانند رگهای خونی سرتاسر بدن او را فراگرفته اند، می تواند به راحتی اعضای بدنش را مشابه حرکات بدن انسان، حرکت داده و ارتباط موثرتری با افراد برقرار کند. روبونات ۲ از دیگر روباتهای در استخدام ناسا است که به تازگی عنوان اولین روبات شبه انسانی فضانورد که به فضا پرواز کرده را به خود اختصاص داده است.

پرستاری واقعی:
شرکت ژاپنی طی چند ماه گذشته اقدام به ایجاد روباتی پرستار کرده که شباهت بسیار زیادی به انسان دارد و می تواند تمام حرکات چهره انسان را تقلید کند. این روبات پرستار که به طرز شگفت انگیزی قادر به تقلید رفتار انسان است "آکتروئید- اف" (Actroid-F) نام دارد. "آکتروئید- اف" که برای کار در بیمارستان توسعه یافته است می تواند واکنشهای بیمار را مشاهده کرده و ارزیابی کند. پوست بسیار واقعی این روبات از نوعی سیلیکون ساخته شده است. این روبات می تواند تمام حرکات چهره انسان شامل پلک زدن، اخم کردن، حرکت دادن لبها، چرخاندن گردن و بالا و پایین بردن سر را تقلید کند.

روباتها و تئاتر:
اجرای تئاتر "سایونارا" با حضور اولین روبات هنرپیشه جهان سال گذشته بسیار خبرساز شد. روباتی شبه انسانی به نام Geminoid F در ژاپن پا به صحنه تئاتر گذاشت. نقش این روبات در نمایش "سایونارا" کوتاه بوده و وی در تمامی طول حضورش بر روی صحنه نشسته است و حرکاتش از پشت صحنه توسط فردی کنترل می شود. "بریرلی لانگ" هنرپیشه ای که در این تئاتر با Geminoid هم بازی است می گوید به هیچ وجه احساس وجود انسانی دیگر را در کنار خود ندارد و بر روی صحنه خود را کاملا تنها احساس می کند.

روباتی که بزرگ شد:
سال ۱۹۵۰یک جوان ۱۹ ساله انگلیسی به نام "تونی سیل" تنها با ۱۵ پوند و با استفاده از آهن قراضه های یک هواپیمای بمب افکن "ولینگتون" جنگ جهانی دوم یک آدم آهنی به نام "جورج" را در گاراژ خانه خود ساخت. جورج به مدت ۱۵ سال شریک و دوست خانواده سیل و یکی از محبوبترین شخصیتهای روباتی زمان خود بود و با تعویض قطعات همانند روبات شهر روباتها رشد کرد و از "جورج کودک" به "جورج بزرگسال" تبدیل شد. پس از گذشت ۴۵ سال سیل دوباره دوست خود را تعمیر کرده و با استفاده از سیستنهای رایانه ای جدید به روز رسانی کرد تا سن دوستش با خودش که ۷۹ سال سن دارد، همخوانی پیدا کند.

انسان ترین روبات جهان:
محققان دانشگاه اوساکا روبات خارق العاده Geominoid DK را مجهز به فناوری موشن کپچر به اندازه ای طبیعی ساخته است که نمی توان میان روبات و فرد دانمارکی که روبات از روی وی ساخته شده است، تفاوتی قائل شد. قرار است از این روبات برای مطالعه بیشتر بر روی تعاملات انسانها و روباتها استفاده شود. میزان طبیعی بودن حالات چهره این روبات به اندازه ای قوی و واقعی است که گاه Geominoid DK ترسناک به نظر می آید.

برگرفته از تارنگاشت «گویا»

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!