«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ خرداد ۱۲, پنجشنبه

صدايمان را به گوش هم طبقه های خود برسانيم؛ نه اينکه خود ما به سخنگوی بورژوازی تبديل شويم!


به مسئولين و اعضای سنديکاهای س.ژ.ت  (CGT)، س.او.د (SUD Solidaires) ، او.اس.ان.آ (USNA)  و اف.اس.او (FSU)

دوستان عزيز!

ما کارگران ايران مطلع شديم که شما برای دفاع از ايجاد تشکل های خود ساخته کارگری (مستقل) و حمايت از کارگران زندانی در ايران، تظاهرات ايستاده ای را برای روز ۹ ژوئن در مقابل دفتر سازمان جهانی کار سازمان داده ايد.

ما کارگران ايران، به عنوان يک گردان از ارتش بين المللی پرولتاريا و فعالين آن به خاطر اين اقدام انترناسيوناليستی از شما تشکر و قدردانی میکنيم.

همانطور که شما اشاره کرده ايد، در روز جهانی کارگر ده ها تن ازکارگران و فعالين کارگری در شهرهای مختلف ايران و کردستان صرفاً به خاطر اقدام به برگزاری اول ماه مه از طرف نيروهای دولتی احضار و در بعضی موارد بازداشت و بعداً با قرار وثيقه های سنگين تا اطلاع ثانوی از زندان آزاد شدند و هر لحظه در انتظار محاکمه و زندانی شدن هستند. همه شما می دانيد که در حال حاضر ده ها نفر از کارگران تنها به دليل دفاع از حق زنده ماندن در زندان و يا تحت تعقيب هستند و يا اجباراً کشور ايران را ترک کرده و در خارج از ايران زندگی می کنند.

ما کارگران ايران وقتی مطلع شديم که تشکل های کارگری فرانسه برای دفاع از کارگران مغرب و خاورميانه در يک اقدام بی سابقه اقدام به تشکيل يک کلکتيوکرده اند تا به حمايت از کارگرانی که در کشور های خود حق تشکيل تشکل های خود را ندارند، خوشحال شديم.

دوستان و هم طبقه ای ها!

نظام سرمايه داری برای بهره وری هرچه بيشتر ما کارگران، هر روز اقدام به تشکيل يک ارگان می کند تا بيشتر ما را استثمار کنند. اگر ما با اتحاد و همبستگی طبقاتی خود و بدون توهم به قدرت های سرمايه داری و تشکل های دست ساخته آنان، حرکت های خود را سازمان دهيم، به طور قطع پيروزی از آن ماست.

من مجدداً از تک تک مسئولان و اعضای تشکل های فرانسه که در حمايت از کارگران مغرب و خاورميانه اقدام به تظاهرات ايستاده در مقابل سازمان جهانی کار کرده اند، تشکر و قدردانی کرده و دستشان را می فشارم.

با اين اميد که ما بتوانيم در تريبون بورژوازی، صدايمان را به گوش تمام هم طبقه های خود برسانيم نه اينکه خود ما به سخنگوی بورژوازی تبديل شويم.

زنده باشيد!

محمود صالحی                 

چهار شنبه، مورخ ۱۳۹۰/۳/ ۱۱

دریافتی از SSTIRAN

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!