نوار نازکی از ذرات «ضدماده» به نام «ضدپروتون» برای اولین بار در اطراف زمین ردیابی شده است.
این یافته که جزئیات آن در نشریه «نامه های اخترفیزیک» تشریح شده است، موید نظریه ای است که پیش بینی می کرد میدان مغناطیسی زمین می تواند «ضدماده» را به تله اندازد.
تیم پژوهشگران می گوید که شمار کوچکی از «ضدپروتون» ها در فاصله میان کمربندهای «وان الن» که محل به دام افتادن ماده معمولی است، وجود دارد.
پژوهشگران می گویند ممکن است پیرامون زمین «ضدماده» کافی برای استفاده از آن به عنوان سوخت فضاپیماهای آینده وجود داشته باشد.
«ضدپروتون»ها توسط ماهواره «پاملا» کشف شد.
این ماهواره در سال ۲۰۰۶ برای مطالعه ماهیت ذرات پرانرژی ساطع شده از خورشید و نشات گرفته از ورای منظومه شمسی ـ یا به اصطلاح اشعه های کیهانی ـ پرتاب شد.
این ذرات اشعه های کیهانی می توانند به ملکول هایی که اتمسفر زمین را تشکیل می دهند، برخورد کنند که باعث بارش ذرات می شود.
بسیاری از ذرات اشعه کیهانی که در جریان این برخورد آفریده می شوند، توسط میدان مغناطیسی زمین در کمربندهای «وان الن» به دام می افتند که شبیه «تیوب»هایی در اطراف زمین است.
یکی از هدف های ماهواره «پاملا» جستجوی ذرات «ضدماده» در میان ذرات ماده عادی مانند پروتون ها و هسته اتم های هلیوم بود.
تحلیل تازه نشان می دهد که وقتی «پاملا» از میان منطقه ای موسوم به «آنومالی اطلس جنوبی» می گذرد، شاهد مقداری ضدپروتون است که هزاران بار بیش از آن چیزی است که انتظار می رود در اثر فرسایش ذرات ماده عادی به وجود آید یا از سایر نقاط کیهان بیاید.
تیم پژوهشگران می گوید این شاهدی بر این مساله است که نوارهایی از «ضدپروتون»ها، پیرامون زمین وجود دارند که آنها را کنار هم نگاه می دارد ـ حداقل تا زمانی که به ماده معمولی برخورد کنند و نابود شوند.
www.bbc.co.uk/persian/science/2011/08/110807_u04_antimatter_earth.shtml
این نوشتار از سوی اینجانب ویرایش شده است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر