«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ شهریور ۱۲, شنبه

در این کشور اگر جبارها بودند مردمکُش از آنها بیشتر گُردان انساندوست جنبیدند*

به مناسبت سالگشت کشتارهای گروهی سال ۱۳۶۷ خورشیدی

شکنجه های جسمی و روانی بهترین فرزندان مردم ایران و کشتارهای گروهی گل های سرسبد این مرز و بوم، رژیم واپسگرا و تاریک اندیش جمهوری اسلامی را در کنار خونریزترین قوم های تازی، مغول و تاتار در تاریخ ایران نهاد.

 شهیدان زنده ـ بخش نخست

 شهیدان زنده ـ بخش دوم

 شهیدان زنده ـ بخش سوم

 شهیدان زنده ـ بخش چهارم

 شهیدان زنده ـ بخش پنجم



* احسان تبری

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!