متن نامه کارگران گروه صنعتی ایران خودرو یه وزارت کار

کارگر ارزش تولید می کند که سود آن نصیب کارفرمایان و سرمایه داران می گردد!

اعتراض بیش از ۵٠ هزار کارگر وبیش از ٣٠ شرکت مجموعه صنعتی ایران خودرو به تغییر قانون کار

اصلاحیه پیشنهادی قانون کار با اعتراض کارگران گروه صنعتی ایران خودروروبرو شده است کارگران ایران خودرو طی نامه به وزارت کار اعتراض خودرو را نسیت به این اصلاحیه اعلام کرده اند.

از کارگران مجموعه گروه صنعتی ایران خودرو به وزارت کار

با سلام

احتراما به اطلاع می رسانیم: متن اصلاحیه پیشنهادی آن وزارتخانه محترم بدون اطلاع رسانی عمومی که در بعضی رسانه منتشر شده است، مورد تائید کارگران مجموعه گروه  صنعتی  ایران خودرو نمی باشد.

همانطوری که مستحضر هستید، کارگران مجموعه گروه صنعتی ایران خودرو با بیش ازصدهزار کارگر بدون داشتن کوچکترین تشکل کارگری از این نظرخواهی معاف شده اند. روند تغییر قانون کار نشان می دهد اصلاح قانون کار فعلی فقط در جهت حفظ منافع کارفرمایان و دولت می باشد؛ درحالی که اصلاح قانون کار در جهت حمایت از کارگران باید باشد؛ ولی آنچه در این پیش‌نویس دیده می‌شود حمایت آشکار از دولت و کارفرمایان است.

در حالیکه دو دهه از تصویب قانون کار در ایران می گذرد و هنوز بسیاری از بخشهای کلیدی این قانون اجرا نشده است و بعضی تفاسیر و برداشتهای غلط یا غیر منطبق بر حقوق مسلم حمایتی کار توسط مراجع مختلف آسیب ها وزیانهایی نظیر بسط و گسترش بی سابقه قراردادهای موقت کار پدید آورده است. عدم اجرای قانون کار، تمام امنیت شغلی کارگران را از بین برده است. پیش نویس اصلاحیه  قانون کار تمام معیارهای مورد قبول جامعه بشری و سازمان جهانی کار را در رابطه با حقوق کار نادیده گرفته و از یک تعریف خشک و خالی برای کار دائم و موقت و معین نیز خودداری کرده است و آن‌ها را از یکدیگر تفکیک نکرده و معلوم کرده که چه نوع قراردادی اختصاص به کار دائم و چه نوع قراردادی تعلق به کار موقت و معین دارد و مبنای قرارداد کار را قرار داد موقت قرار داده تا هیچ‌گاه و در هیچ زمانی کارگران نتوانند دارای امنیت شغلی باشند و در فقدان امنیت شغلی کارگران، قدرت اجرایی از قانون کارگرفته شود و تاثیر آن بر روابط کار خنثی‌گردد و به کارفرمایان امکان دهد در هر جا و در هر زمانی که کارگران خواهان رعایت قانون و حقوق خود و بیمه شدن شوند و یا تسلیم شرایط دلخواه و غیرمنطقی کارفرما نگردند و تسویه حساب بدون تاریخ و کاغذ سفید امضا به او ندهند به قراردادش خاتمه داده شود و یا از تمدید قرارداد با او خودداری شود و جلو قانون طلبی و درخواست رعایت حقوق قانونی توسط کارگرگرفته شود و امکان ابراز وجود برای آن‌ها باقی نماند و ایجاد چنین زمینه‌ای برای کارفرمایان، بستری برای آنان به وجود بیاورد که بتوانند از استفاده از قرارداد موقت در کارهای دائم عبورکرده و سیستم استاد شاگردی را در روابط کار رواج داده و نهادینه کنند و به دوران حاکمیت قانون در روابط کار پایان دهند. چنین حالتی در روابط کار ایده‌ای است که چندین دهه فعالان اقتصاد طفیلی و سرمایه دارانی که دارای روحیه استثمار گرایانه هستند مطرح بوده و دنبال کرده‌اند و امروز به ایده آنان در پیش نویس ارائه داده شده، پاسخ داده شده و این پاسخ مساعد به کسانی داده شد که اساسا با واژه کارگر مخالفند و آن را برسمیت نمی شناسند و امروز  واژه استخدام را خدمات نامیده اند.

قانونگذار به قدری از مرحله پرت است که حتی نمی داند کارهای خدماتی هیچ ربطی به جامعه کارگری ندارد. کارگر  آفریننده کار است. کارگر با بازوانش کار می کند. کارگر خدمات به کسی نمی دهد. کارگر ارزش تولید می کند که سود آن نصیب کارفرمایان و سرمایه داران می گردد؛ ولی چرا نویسندگان اصلاحیه که آرزو داشتندکه روزی  واژه کارگر را از قانون حذف کنند و امروز عمدآ شرمگین از حذف واژه کارگر، استخدام را حذف و کلمه خدمات را جایگزین آن کرده اند؟ تفکر فوق در آنچه به نام پیش نویس اصلاح قانون کار ارائه داده این مهارت و زیرکی را از خود نشان داده که با زندگی میلیونها کارگر بازی کند و تمام بی قانونیها علیه کارگرانرا قانونی کند.

با توجه به آنچه گفته شد پیش نویس ارائه شده را نمی‌توان اصلاحیه قانون کار نامید که با چند تغییر و جابه جایی مفاد آن، منطق لازم برای اصلاح قانون کار در آن به وجود آید. این اصلاحیه دامی است  که برای کارگران پهن شده است؛ اصلاحیه‌ ای که منطبق بر معیارهای حقوق کار نبوده و دفاع از زحمتکشان و عدالت اجتماعی که در آن نمود کامل نداشته باشد و یا حمایت از ضعیف در مقابل قوی در آن پر رنگ باشد، از نظر ما کارگران وجاهت قانونی نخواهد داشت. اصلاحیه پیشنهادی دشمنی آشکار با کارگران و حمایت ازدولت و سرمایه داران است. پیش  نویس  اصلاحیه قانون کار به جای حمایت از کارگران، به جای لغو قراردادهای موقت و باز گرداندن امنیت شغلی و جانی به جامعه کارگری می خواهد با این اصلاحیه یکجانبه، ته مانده حمایت های قانونی را هم به نفع کارفرمایان و دولت مصادره کند. اصلاح قانون کار به شیوه کنونی یعنی تحمیل شرایطی كه كارگر ان تحت عنوان توافق با كارفرما، بخاطر دریافت دستمزدهای یک چهارم خط فقر ناگزیر به تن دادن به ساعات طولانی‌تر كار می شوند. شرایطی كه در كنار قراردادهای موقت و پیمانی دست كارفرما را هرچه بیشتر باز می گذارد كه كارگران را مثل یك برده مطلق به كار گیرد. نكات دیگر این تغییرات در قانون كار، در راستای زدن از هرگونه مزایایی است كه میتواند به كارگر تعلق گیرد؛ مثل كاهش حق شیفت و نوبت كاری‌ها، قطع تعلق ٤٠ درصد دستمزد بیشتر به كار در روزهای تعطیل و اضافه كاری‌، كاهش مرخصی سالانه كارگر و غیره. تغییراتی كه اساسا دست كارفرمایان را بیشتر و بیشتر برای استثمار وحشیانه و برده وار ما كارگران باز می گذارد. آنچه که در این پیش نویس بیش از همه چیز ما را نگران کرده است، یکجانبه گرائی است که گاه به نفع کارفرما و گاه به نفع مجریان قانون، تحکیم و ترویج و تشویق گردیده است. به نظر می آید که این تغییرات بجای بهبود وضعیت نیروی کار به سلب امنیت شغلی بیشتر ما و از میان رفتن حقوق و مزایا و عیدی و افزایش دغدغه های زندگی ما کارگران گردد. کارگران خود را مستحق این نمی دانند که بجای افزودن حقوق آنها در قانون کار، این موضوع دست اندازی به حقوقشان واقع شود. تغییر قانون کار یک  شوخی یا یک بازی نیست که یکطرفه باشد. تغییر قانون کار، بازی با سرنوشت میلیون ها کارگری است که شب با ترس نداشتن امنیت شغلی و ترس از فردای خود سر بر بالین می گدارند. چطوری می شود با سرنوشت میلیون ها انسان بازی کرد در حالیکه بزرگترین شرکت خودرو سازی خاورمیانه در این نظرخواهی محلی از اعراب ندارد.

همانطوری که مستحضرید، بیشترین آسیب از عدم اجرای قانون کار فعلی را کارگران ایران خودرو متحمل شده اند. باتوجه  بر اساس  بررسی ها و با توجه به ماهیت اقداماتی که سالهاست در جریان است، این تغییرات فقط معطوف به کاهش حقوق کارگران و افزایش قدرت و توانائی طرف مقابل است. و از نظر ما  کارگران ایران خودرو ایجاد تغییر در قانون کار فعلی، در راستای تثبیت بی حقوقی هایی صورت میگیرد که قانون کار فعلی زمینه ها و شرایط لازم تحمیل آنها را بر ما کارگر ان مقدور کرده است.

ایجاد شرکتهای پیمانکاری، گسترش قراردادهای موقت و روزمزدی، توقف استخدام های دائمی برخلاف قانون کار فعلی می باشد. ما کارگران می پرسیم این تغییرات بر چه اساسی صورت گرفته  است؟ کدام انسان با شعور و عاقل به خود اجازه داده تا بدیهی ترین حقوق بنیادین ما کارگران را پایمال کند؟ چرا ماده ٧ را حذف کرده اید؟ چرا به جای حذف کارهای موقت، آنها را قانونی کرده اید؟ چرا مرخصی ما کارگران کاهش داده اید؟ مگر خود مجلسیان هفته به هفته، تعطیلات ندارند؟ چرا ذخیره مرخصی ما را از ٩ روز به ۵ روز کاهش داده اید؟ چرا مرخصی استعلاجی ما را از ٣ روز به یک روز کاهش داده اید؟ اگر یکی ازشما فوت کند یک روز برای شرکت در مراسم کافی است. تبعیض بیمه تا کی؟؟؟ ما تاکی باید تاوان دزدیهای مسولان سازمان اجنماعی را بپردازیم؟ قانون گذار به جای بهبود ساختار بیمه تامین اجتماعی، بیمه تکمیلی را قانونی کرده است. چرا انحصار سازمان تامین اجتماعی بعنوان تنها متولی بیمه اجباری مشمولین قانون کار را حذف کرده اید؟ چرا کارگر باید بین بیمه ها آواره شود؟ چه کسی پاسخگوی کارگر خواهد بود؟ چراحداقل دستمزد و دستمزدهای مقطوع (با توجه به نوع قرارداد دائم یا موقت را چند نرخی کرده اید؟ چرا پرداخت پاداش افزایش تولید را به  افزایش بهره‌وری منوط کرده اند؟ اگر ما بیش از اندازه تولید کنیم، ولی کارفرما بگوید سود ندارد، تکلیف کارگران چیست؟ چرا دوره مجاز کارآموزی را تا سه سال افزایش داده اید؟ چرا کار سحت و زیان آور را قانونی کرده اید؟ مگر قرار نبود در عرض چند سال کارهای زیان آور حذف شود؟! چرا ٤٠درصد اﺿﺎﻓﻪ دﺳﺘﻤﺰد اﺿﺎﻓﻪ کاری را حذف کرده اید؟ مگر قانونگزار نمی داند اضافه کاری یعنی از خودگذشتگی کارگر برای زنده ماندن؟ ما ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﻛﺎر را خوش خدمتی دوﻟﺖ به سرمایه داران می دانیم ﻛﻪ می خواهد ﻓـﺮش ﻗﺮﻣـﺰی برای سرعت بخشیدن به استثمار بیش از بیش کارگران پهن کند.

ما فکر می کنیم با تغییر قانون کار، ﻋﻘﺪ ﻗﺮاردادﻫﺎی ﻣﻮﻗﺖ و ﺳﻔﻴﺪ اﻣﻀﺎء ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮔﺴﺘﺮده ای رواج پیدا می کند. با اصلاح قانون كار تنها روند اخراج كارگران تغییر می كند. اخراج دسته جمعی وبی رویه کارگران با اضافه شدن قانون جدید ﺑـﺪون اﻳﻨﻜـﻪ ﺑـﺎ ﻛـﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﻣـﺎﻧﻊ ﻗـﻀﺎﻳﻲ روﺑـﺮو ﮔﺮدﻧـﺪ، قانونی می شود. ﺗﻌﻮﻳـﻖ اﻧـﺪاﺧتن و ﻧﭙـﺮداﺧتن حقوق ها به یک فرم برای کارفرمایان تبدیل می شود. تعیین حداقل  دﺳﺘﻤﺰدﻫﺎ زﻳﺮ خط فقرعادی می شود. عدم پرداخت حق بیمه اجباری برای کارگران، آینده امنیت شغلی کارگران رااز بین می برد. ﻣﺎ  نمی خواهیم، ﺑﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ. ﻣﺎ ﺣﻖ زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ داریم. ﻣﺎ می خواهیم که زﻧـﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳـﺴﺘﻪ داشته باشیم.

در ﺷﺮاﻳﻄﻲ دم از مشارکت کارگران در نظرخواهی پیش نویس اصلاح قانون کارمی زنید که ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺗﺸﻜﻞ ﻛﺎرﮔﺮی را از ﺳﻮی ﻛﺎرﮔﺮان را تحمل نمی کنید. برزگترین شرکت خودرو سازی خاورمیانه با بیش از صدهزار کار گر شاغل، از داشتن هر گونه تشکل کارگری محروم هستند. در حالی دم از مشارکت کارگران در این نظرخواهی می زنید که تمام نمایندگان کارگران ایران خودرو اخراج شده اند و یا در زﻧﺪان ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﻲ ﺑﺮﻧﺪ. در چنین شرایطی پیش نویس اصلاحیه قانون کار با کدام اهداف انجام گرفته است؟ ما مخالف تغییر قانون کار نیستیم بلکه با روند تغییر قانون کار و یکجانبه به نفع کارفرمایان و دولت بر ضد خودمان مخالفیم. ما هم می خواهیم قانون کار تغییر کند. ما هم می خواهیم تکلیف قراردادهای موقت برای همیشه روشن شود. شرکتهای پیمانکاری در کارهای دائم برای همیشه حذف شوند. کار موقتی که در این پیش‌نویس ارائه شده، هیچ معنی ندارد و باید حذف شود. ما خواهان اصلاح تبصره ٢ ماده ٧ هستیم. به نظر ما تبصره ٢ باید بدین ترتیب اصلاح شود:

در كارهائی كه طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، قرارداد دائمی تلقی می شود. قراردهای موقت باید حذف شوند. هیچ کارگری نباید اخراج گردد. ما می خواهیم اضافه کاری اجباری لغو گردد و قانون با کارفرمایان متخلف برخورد کند. ما هم خواهان تغییر قانون کار هستیم. ما خواهان یک ماه مرخصی بدون احتساب روزهای تعطیل هستیم. ما می خواهیم حق شیفت عادلانه پرداخت شود؛ نه اینکه بدتر شود. ما ١٢% حق شیفت را قبول نداریم. ما انسانیم ومی خواهیم انسانی زندگی کنیم. دستمزدها باید براساس تورم واقعی تعیین گردد تا ما بتوانیم از پس هزینه های یک زندگی عادی برآییم. ساعت کار باید کاهش  و دو روز تعطیلی قانونی شود. کارهای سخت و زیان آور باید برچیده شوند؛ نه اینکه قانونی شوند. ما می خواهیم مسولیت ایمنی کارگران در قانون کاملا مشخص شود. وجود هر نوع حادثه منجر به فوت و یا نقض عضو کارگر گردد، مستقیم با کارفرمایان باشد. ما خواهان اصلاح ماده ١٧ به نفع کارگران هستیم. قرارداد کارگری که توقیف می گردد، توقیف وی چه منجر به محکومیت شود یانه، کارگر بعد از آزادی به کارخود باید برگردد. ما خواهان تغییر ماده تبصره ماده ١٨ هستیم. اگر توقیف کارگر منجر به محکومیت گردد، سازمان تامین اجتماعی مكلف است تا زمانی كه كارگر از زندان آزاد  نشده باشد و بعد از آزادی نیز تا اشتغال مجدد، برای رفع احتیاجات خانواده وی، بیمه بیکاری به خانواده‌ اش پرداخت نماید. ما می خواهیم هر قوانینی بر علیه ما کارگران است، بر چیده شوند. ما هم خواهان تغییر قانون کار هستیم. ما هم می خواهیم حق اعتصاب، حق اعتراض و حق ایجاد تشکلهای آزاد کارگری در قانون کار قانونی  شود. ما می خواهیم کارگران در تشکلهایی که دوست دارند آزادانه شرکت کنند. ماهم می خواهیم هیچ کارگری را به جرم شرکت در فعالیتهای اجتماعی و صنفی دستگیر و زندانی نکنند. بنابراین کارگران ایران خودرو تغییرات اساسی در قانون کار را فقط با حضور نمایندگان واقعی کارگران، راه حل این تغییرات می دانیم. این نمایندگان کارگران هستند که می توانند  نظرات و خواستهای  کارگران را در این مسیر بطور صریح و روشن اعلام کنند. محقق واقع شدن نظرات کارگران، تشکلهای کارگری و نمایندگان منسوب به آنان در مذاکرات مربوط به قانون کار به شکلی که نظرات کارگران در این تصمیم سرنوشت ساز باید اصل و اساس باشد. بدون آزادی بیان، بدون آزادی تشکل های کارگری، حرف  زدن از مشارکت و نقش کارگران در اصلاح قانون کار بی معنی است. کارگران ایران خودرو ضمن مخالفت شدید با رویکرد حاکم بر تغییر قانون کار از سوی دولت، تنها راه تغییر قانون کارفعلی را ایجاد یک فضای آزاد و دمکراتیک با حضورنمایندگان واقعی کارگران می دانند که در مرحله اول باید مقدمات برگزاری انتخابات در گروه صنعتی ایران خودرو فراهم شده تا کارگران بتوانند با انتخاب نمایندگان خود در این طرح مشارکت کنند. برای همین ما کارگران گروه مجموعه های صنعتی ایران خودرو مخالفت خودمان را با هر گونه تغییرات در قانون کار علیه کارگران اعلام می داریم.

رونوشت : هئیت محترم دولت

رونوشت: مجلس شورای اسلامی

رونوشت: دیوان عدالت اداری

رونوشت : قوه قضائی

رونوشت: خبرگزاری کار

مهر ماه ١٣٩٠

١ ـ کارگران گروه صنعتی ایران خودرو

٢ ـ کارگران ایران خودرو دیزل

٣ ـ کارگران ایران خودرو خراسان

٤ ـ کارگران ایران خودرو تبریز

۵ ـ کارگران ایرانخودرو فارس

٦ ـ کارگران ساپکو

٧ ـ کارگران ابساکو

٨ ـ کارگران مهرکام پارس

٩ ـ کارگران مجموعه های پرسی ایران خودرو

١٠ ـ جمعی از کارگران ایسیسکو

١١ ـ جمعی از کارگرانآزمایش وتحقیقات قطعات مجموعه خودرو :ایتراک

١٢ ـ جمعی از کارگران اگزوز خراسان

١٣ ـ کارگران الکترونیک ایران خودرو:الیکو

١٤ ـ الکترونیک سامانه سمند

١۵ ـ جمعی از کارگران الکتریک شرق

١٦ ـ جمعی از کارگران پرس شماره ١ ایران خودرو

١٧ ـ جمعی از کارگران ایران خودرو سازه

١٨ ـ جمعی از کارگران ایمن خودرو شرق

١٩ ـ جمعی از کارگران همگام خودرو

٢٠ ـ جمعی از کارگران پاکریس خودروایرانیان

٢١ ـ جمعی از کارگران تامین ماسه ریخته گری

٢٢ ـ جمعی از کارگران تاب خودرو

٢٣ ـ جمعی از کارگران توسعه خودروکار

٢٤ ـ جمعی از کارگران  صنایع خودرو

٢۵ ـ جمعی از کارگران تولید موتورا یران خودرو  :ایپکو

٢٦ ـ جمعی از کارگران تام ایران خودرو

٢٧ ـ جمعی از کارگران  تولید کلاچ ایران خودرو

٢٨ ـ جمعی از کارگران تولید قطعات خاور

٢٩ ـ جمعی از کارگران چرخشگر

٣٠ ـ جمعی از کارگران محور خودرو

٣١ ـ جمعی از کارگران  ریخته گری آلومنیوم ایران خودرو

 برگرفته از:

http://ganonekar.blogfa.com/

این نوشتار در برخی جاها و بویژه در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب ویرایش شده است.            ب. الف. بزرگمهر