«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۰ آذر ۲۷, یکشنبه

بار دیگر چشم اسلام پناهان حاکم بر کشور ما روشن!


احمدی نژاد، رییس جمهور سرشکسته و سبب سرافکندگی ایرانیان، هنگامی پیش تر در واکنش به موج گسترش یابنده ی کوچ مردم از ایران به کشورهای دیگر، بی آنکه به روی خود آورد و اشاره ای به ژرفای این بلا داشته باشد، با گستاخی گفته بود:
... هر جا که می روید، سفیر ایران باشید و فرهنگ ایران را گسترش دهید! (نقل به مضمون)

اکنون، این برای چندمین بار است که "سفیران ایران" و برادران و خواهران افغانی شان به همراه نگون بختانی از دیگر ملت ها و خلق ها که در میان شان کودکان نیز بوده اند، همراه با تن و جان خویش، پیام خود را به ژرفای دریاها و اقیانوس ها برده و بار دیگر، چشم آقایان اسلام پناه را روشن نمودند!

ب. الف. بزرگمهر       ٢۷ آذر ١٣٩٠

|||||||||||||||||

کشتی حامل صدها پناهجوی ایرانی و افغانی غرق شد!

روز شنبه (۱۷ دسامبر / ۲۶ آذر) یک کشتی که بیش از ظرفیت خود مسافر حمل می‌کرده، در سواحل اندونزی غرق شده است. گفته می‌شود این کشتی حامل ۲۵۰ پناهجوی ایرانی، افغانی و عراقی بوده است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، در پی این رویداد امدادگران اندونزیایی توانسته‌‌‌اند فقط حدود ٣٣ نفر را نجات دهند که در میان آن‌ها یک زن و دو کودک دیده می‌شوند. از سرنوشت دیگر پناهجویان اطلاعی در دست نیست.

امدادگران توانسته‌اند از اظهارات نجات‌یافتگان دریابند که چگونه این فاجعه رخ داده است. بر اساس این اظهارات، اغلب مسافران کشتی پس از آنکه از دوبی به جاکارتا پرواز کرده بودند، توسط قاچاقچیان با چهار اتوبوس، هر یک با ظرفیت ٦٠ نفر به لنگرگاه منتقل شده‌اند تا آن‌ها را با کشتی به خاک استرالیا برسانند و تقاضای پناهندگی بدهند.

این کشتی که ظرفیت فقط ١٠٠ نفر را داشته، حدود ٢۵٠ پناهجو را حمل می‌کرده، بر اساس اطلاعات اولیه، در فاصله‌ی ٤٠ مایل دریایی شهر ساحلی "پریگی" در جزیره‌ی جاوا غرق شده است.

مقصد این کشتی جزیره‌ی "کریسمس آیلند" بوده که در نزدیکی سواحل اندونزی، ولی بخشی از خاک استرالیا است. این جزیره در ٢٦٠٠ کیلومتری شمال غربی استرالیا و حدود ٣٠٠ کیلومتری سواحل اندونزی قرار دارد.

به گفته‌ی یک امدادگر، هر یک از پناهجویان میان ٢۵٠٠ تا ۵ هزار دلار برای انتقال به خاک استرالیا به قاچاقچیان پول داده بودند.

مقامات ساحلی اندونزی گمان می‌برند که بارش شدید باران و موج‌های بلند دریایی کشتی را به کام دریا کشیده و غرق کرده است.

با انتشار نخستین خبرهای غرق شدن این کشتی در استرالیا، بار دیگر بحث سیاست مهاجرت این کشور در مطبوعات شدت گرفت.

جیسون کلر، وزیر کشور استرالیا، در این رابطه اظهار داشت:
«ما به فکر قربانیان و اعضای خانواده‌ی آنها هستیم». وی افزود:
«هرگاه انسان‌ها سفر خطرناکی را در پیش می‌گیرند و با جان خود بازی می‌کنند، به شدت متأثر می‌شوم.»

«یان رینتول»، از نهاد «شورای پناهندگان»، این اظهارات وزیر کشور استرالیا را متظاهرانه خواند و گفت، بهتر است به جای این حرف‌ها سیاست مهاجرت دولت استرالیا تصحیح و امکانات بهتری در این زمینه فراهم شود تا به چنین فجایعی نیانجامد.

برگرفته از «دویچه وله»    ٢۷ آذر ١٣٩٠

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!