سوال، سوال و باز هم سوال. سوال از رئیس جمهور، این روز‌ها برای مجلس
هشتمی‌ها به قصه‌ای تبدیل شده است که سر درازی دارد و انگار برای آن پایانی نیست.
قصه سوال را علی مطهری آغاز کرد؛ بار‌ها طرح سوال از رئیس جمهور امضا شد؛ امضا‌ها پس گرفته شد؛ علی مطهری تا پای استعفا رفت؛ دوباره امضا‌ها به حد نصاب رسید؛ بعد وقایع تازه‌ای رخ داد و در حالی که نایب رئیس مجلس اعلام کرد طرح سوال اعلام وصول شده است، ناگهان چند امضا کم شد تا دوباره سوال از رئیس جمهور به خاطره‌ها بپوندد.
تعطیلی‌های‌گاه به‌گاه مجلس نیز همه چیز را به صفر می‌برد تا ماجرا هر بار از اول آغاز شود و این قصه دوباره و دوباره تکرار شود تا اینکه سرانجام خبر قطعی طرح سوال به رسانه‌ها رسید و ۷۲ امضا این بار آب نرفت تا نمایندگان رئیس جمهور برای پاسخ به ۱۰ سوال بهارستان نشین‌ها راهی مجلس شوند.
۱۰ سوالی که ۱۱ روز خانه
نشینی احمدی‌نژاد و ماجرای برکناری متکی و بودجه مترو گَل آنها است و مسائل
اقتصادی و اوضاع نابسامان اقتصاد کشور نیز جزء این سوالات قرار دارد.
دو روز به پایان پاییز مانده، سرانجام اعلام شد ۷۹ نماینده پای امضا‌ها ایستاده‌اند تا احمدی‌نژاد را برای پاسخ به سوال به مجلس بیاورند. نتیجه این پافشاری هم این شد که سوالات به کمیسیون‌ها رفت و «فاطمه بداغی»، معاون حقوقی رییس‌جمهوری و «محمدرضا میرتاج‌الدینی»، معاون پارلمانی احمدی‌نژاد راهی بهارستان شدند تا نمایندگان را قانع کنند.
دولتی‌ها شش کمیسیون مجلس را برای جواب دادن به سوالات زیر پا گذاشتند. از اصل ۹۰ تا صنعت و از ۱۱ روز خانه شینی تا بودجه مترو، هرچه جلسه‌ها بیشتر و بیشتر شد، پاسخ‌ها بی‌منطق‌تر و قانع شدن نمایندگان سخت‌تر و سخت‌تر شد. نتیجه هم این شد که کسی قانع نشد.
پاسخ نمایندگان دولت به سوال‌ها برای مجلس هشتمی‌های سوال کننده قانع کننده نبود؛ و حالا رئیس جمهور تا ۱۸ اسفند فرصت دارد تا برای پاسخگویی به بهارستان برود.
این بار هم، علی لاریجانی در صندلی ریاست نبود تا نتیجه قطعی مجلس که حضور احمدی‌نژاد در بهارستان است را اعلام کند و این وظیفه به محمد رضا باهنر سپرده شد.
محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس که در غیاب لاریجانی ریاست بخش پایانی جلسه مجلس را بر عهده داشت، با بیان اینکه سوال از رئیس‌جمهور مدت‌ها در محافل داخلی و رسانه‌ها مطرح بوده، گفت:
دو روز به پایان پاییز مانده، سرانجام اعلام شد ۷۹ نماینده پای امضا‌ها ایستاده‌اند تا احمدی‌نژاد را برای پاسخ به سوال به مجلس بیاورند. نتیجه این پافشاری هم این شد که سوالات به کمیسیون‌ها رفت و «فاطمه بداغی»، معاون حقوقی رییس‌جمهوری و «محمدرضا میرتاج‌الدینی»، معاون پارلمانی احمدی‌نژاد راهی بهارستان شدند تا نمایندگان را قانع کنند.
دولتی‌ها شش کمیسیون مجلس را برای جواب دادن به سوالات زیر پا گذاشتند. از اصل ۹۰ تا صنعت و از ۱۱ روز خانه شینی تا بودجه مترو، هرچه جلسه‌ها بیشتر و بیشتر شد، پاسخ‌ها بی‌منطق‌تر و قانع شدن نمایندگان سخت‌تر و سخت‌تر شد. نتیجه هم این شد که کسی قانع نشد.
پاسخ نمایندگان دولت به سوال‌ها برای مجلس هشتمی‌های سوال کننده قانع کننده نبود؛ و حالا رئیس جمهور تا ۱۸ اسفند فرصت دارد تا برای پاسخگویی به بهارستان برود.
این بار هم، علی لاریجانی در صندلی ریاست نبود تا نتیجه قطعی مجلس که حضور احمدی‌نژاد در بهارستان است را اعلام کند و این وظیفه به محمد رضا باهنر سپرده شد.
محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس که در غیاب لاریجانی ریاست بخش پایانی جلسه مجلس را بر عهده داشت، با بیان اینکه سوال از رئیس‌جمهور مدت‌ها در محافل داخلی و رسانه‌ها مطرح بوده، گفت:
«ما هم همواره تاکید کردیم که بر اساس آیین‌نامه
در برابر این سوال عمل می‌کنیم. بر این اساس، سوال مذکور به کمیسیون‌ها ارجاع شد.»
باهنر گفت:
باهنر گفت:
«نمایندگان سوال کننده طی نامه‌ای که به هیات رئیسه رسیده است، اعلام
کردند که از پاسخ‌ها قانع نشدند و درخواست حضور رئیس‌جمهور را مطرح کرده‌اند. از
این رو رئیس‌جمهور باید ظرف یک ماه آینده برای پاسخ به این سوال به مجلس بیاید. طی
هماهنگی‌ای که با دولت می‌شود، انشاء الله رئیس‌جمهور در نیمه دوم اسفند در صحن
علنی به این سوالات پاسخ خواهند داد.
اما این ۱۰ سوال چیست که بی‌جواب ماندن آنها تابوی سوال از رئیس جمهور را شکست؟ اولین سوال در این طرح مربوط به قانون تسهیلات ارزی برای مترو است. این سوال از رئیس‌جمهور می‌پرسد که چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهر‌ها و حمل و نقل عمومی سایر شهر‌ها، به‌رغم نیاز مبرم این شهر‌ها به روان‌سازی ترافیک، خصوصا با آغاز هدفمند شدن یارانه حاملهای انرژی، ابلاغ و اجرا نشد؟
در سوال دوم آمده است:
اما این ۱۰ سوال چیست که بی‌جواب ماندن آنها تابوی سوال از رئیس جمهور را شکست؟ اولین سوال در این طرح مربوط به قانون تسهیلات ارزی برای مترو است. این سوال از رئیس‌جمهور می‌پرسد که چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلانشهر‌ها و حمل و نقل عمومی سایر شهر‌ها، به‌رغم نیاز مبرم این شهر‌ها به روان‌سازی ترافیک، خصوصا با آغاز هدفمند شدن یارانه حاملهای انرژی، ابلاغ و اجرا نشد؟
در سوال دوم آمده است:
وزیر ورزش و جوانان پس از پنج ماه از ابلاغ قانون تشکیل وزارت ورزش و
جوانان با نامه‌ای غیر‌معمول به مجلس معرفی شد؛ آیا این امر نوعی تلاش برای گریز
از اجرای قانون نیست؟
سوال سوم مربوط به نرخ رشد اقتصادی کشور است و تاکید دارد که طبق آمار رسمی، نرخ رشد اقتصادی کشور در سال ۸۹ زیر یک درصد بوده و اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول را بپذیریم، حدود ۳ درصد بوده است؛ در حالی که طبق برنامه باید حداقل ۸ درصد باشد. آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست؟ همچنین با این نرخ رشد، آیا ممکن است یک میلیون و ششصد هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟
در سوال بعد آمده است که مبلغ ۱۵۰۰ میلیارد تومان بودجه ارتقای شاخص های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال ۱۳۸۹ چگونه هزینه شده است؟
پنجمین سوال این طرح به قانون هدفمندی یارانه‌ها اشاره دارد و می‌پرسد که قانون هدفمند کردن یارانه‌ها پنج ساله بوده است؛ در حالی که میزان افزایش بهای برخی حاملهای انرژی نشان می‌دهد که دولت مدت اجرای آن را کمتر از ۳ سال در نظر گرفته است.
چرایی ترویج نظریه «مکتب ایرانی»، ضرورت برکناری متکی، طرح مسائل درباره «طرح حجاب و عفاف»، سوال درباره اینکه حرف رئیس جمهور که مجلس در راس امور نیست و مقاومت ۱۱ روزه رئیس جمهور و خانه نشینی او، ۵ سوال اساسی دیگری است که احمدی‌نژاد باید به آنها پاسخ گوید.
این بار، خوبیش این است که نه امضایی کم خواهد شد و نه این طرح ناکام خواهد ماند و رئیس جمهور باید دربرابر بهارستان نشین‌ها پاسخگو باشد؛ اما سوال این است که آیا باز هم ماجرای بگم بگم‌های رئیس جمهور تکرار خواهد شد یا تنها جواب منطقی به این سوالات داده خواهد شد؟
در هر حال میرتاج الدینی، در آخرین اظهارات خود اعلام کرده است رئیس جمهور آمده است تا هفته آینده برای پاسخگویی به بهارستان نشین ها راهی مجلس شود. باید منتظر ماند و دید سوالات بی‌جواب، بالاخره به جواب می‌رسند یا تحت تاثیر فصاحت کلام احمدی‌نژاد گم خواهند شد؟!
سوال سوم مربوط به نرخ رشد اقتصادی کشور است و تاکید دارد که طبق آمار رسمی، نرخ رشد اقتصادی کشور در سال ۸۹ زیر یک درصد بوده و اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول را بپذیریم، حدود ۳ درصد بوده است؛ در حالی که طبق برنامه باید حداقل ۸ درصد باشد. آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست؟ همچنین با این نرخ رشد، آیا ممکن است یک میلیون و ششصد هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟
در سوال بعد آمده است که مبلغ ۱۵۰۰ میلیارد تومان بودجه ارتقای شاخص های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال ۱۳۸۹ چگونه هزینه شده است؟
پنجمین سوال این طرح به قانون هدفمندی یارانه‌ها اشاره دارد و می‌پرسد که قانون هدفمند کردن یارانه‌ها پنج ساله بوده است؛ در حالی که میزان افزایش بهای برخی حاملهای انرژی نشان می‌دهد که دولت مدت اجرای آن را کمتر از ۳ سال در نظر گرفته است.
چرایی ترویج نظریه «مکتب ایرانی»، ضرورت برکناری متکی، طرح مسائل درباره «طرح حجاب و عفاف»، سوال درباره اینکه حرف رئیس جمهور که مجلس در راس امور نیست و مقاومت ۱۱ روزه رئیس جمهور و خانه نشینی او، ۵ سوال اساسی دیگری است که احمدی‌نژاد باید به آنها پاسخ گوید.
این بار، خوبیش این است که نه امضایی کم خواهد شد و نه این طرح ناکام خواهد ماند و رئیس جمهور باید دربرابر بهارستان نشین‌ها پاسخگو باشد؛ اما سوال این است که آیا باز هم ماجرای بگم بگم‌های رئیس جمهور تکرار خواهد شد یا تنها جواب منطقی به این سوالات داده خواهد شد؟
در هر حال میرتاج الدینی، در آخرین اظهارات خود اعلام کرده است رئیس جمهور آمده است تا هفته آینده برای پاسخگویی به بهارستان نشین ها راهی مجلس شود. باید منتظر ماند و دید سوالات بی‌جواب، بالاخره به جواب می‌رسند یا تحت تاثیر فصاحت کلام احمدی‌نژاد گم خواهند شد؟!
برگرفته از «شفاف، اتاق شیشه ای خبر» (گرچه، شیشه هایش مات است!):
این گزارش کم و بیش آشفته (اشتباهات املایی و نشانه گذاری و ...) تا اندازه ای از سوی اینجانب، ویرایش شده
است. عنوان نوشتار نیز از آنِ من است.
ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر