کامیابی بزرگ دانشمند جوان ایرانی!

کشف خاستگاه تازه ای از نيرو

يک پژوهشگر ايرانی از دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» استراليا موفق به کشف يک خاستگاه جديد نيرو شده است.

به نوشته تارنگاشت «فيزاُرگ» (physorg.com)، دکتر کوروش کلانترزاده، دانشيار دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» به همراه «مايکل استرانو»، دانشيار دانشگاه «اِم.آی.تی.» آمريکا گونه ای نيرو کشف کرده اند که بازده آن به نسبت خاستگاه نخستین انرژی، سه تا چهار برابر اندازه ای است که هم اکنون بهترين باتری های «ليتيوم ـ يونی» توانایی توليد آن را دارند. 

میان سال های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰، دکتر کلانترزاده ـ که از محل کارش در دانشکده مهندسی برق و کامپيوتر «آر.اِم.آی.تی.» در مرخصی به سر می برد ـ به گروه پژوهشی دکتر استرانو از «اِم.آی.تی.» پيوست.

اين دو پژوهشگر سرگرم کار بر روی اندازه گيری شتاب يک واکنش شيميايی در درازای «نانولوله» ها بودند که به شکلی تصادفی، نیروی توليدی این واکنش را یافتند. در پی اين دستاورد، زوج علمی یادشده تصميم گرفتند که ویژه کاری های خود را همکاسه کنند و برای اکتشاف باریک تر اين پديده، همکاری با يکديگر را پی گیرند: کلانترزاده با وویژه کاری اش در مواد «نانو» و استرانو در علم شيمی.

قرار است نوشتار مُفصّلی درباره ی اين پژوهش در نسخه ماه دسامبر گاهنامه علمی «آی.ای.ای.ای. اسپکتروم» با عنوان «نانو ديناميت» درج شود.

دکتر کوروش کلانترزاده می گويد که سامانه ی آزمايشی او، بر پايه يکی از مواد برگرفته از فن آوری نانو ـ «نانولوله های کربنی» ـ طراحی شده است. وی می افزايد، چيزی که در گذشته از ديد دانشمندان پنهان مانده بود، ويژگی فرآورنده ی نیرو بودن اين ماده است.

درباره جزئيات اين روش نوين، دانشيار ايرانی دانشگاه «آر.اِم.آی.تی.» توضيح می دهد:

«وقتی يک سر نانو لوله دارای پوشش سوخت نيتروسلولز را مشتعل کرديم، يک موج انفجار در طول لوله به جريان افتاد. بدين ترتيب متوجه شديم که نانولوله ها رسانايی عالی برای حرارت ناشی از اشتعال سوخت هستند؛ مهم تر اينکه، موج انفجار يک جريان الکتريسيته قوی نيز توليد می کند.»

کشف تأثير خاصيت رسانايی مضاعف نانولوله ها بر عملکرد موج انرژی حرارتی در طول اين لوله ها، به گفته کوروش کلانتر زاده، دانسته های متعارف را در شاخه «دما برق» (ترمو الکتريسيته) زير و رو خواهد کرد. وی می گويد:

«روش ما نخستين راهکار عملی توليد نیرو در اندازه های نانو، با استفاده از تأثير دمابرق، از طريق حل مساله عملی بودن کار با چنين ابعاد بسيار کوچکی است.»

آيا اين روش در آينده برای توليد نيرو مورد استفاده آدمی قرار خواهد گرفت؟ به باور دکتر کلانتر زاده: «برای مهار کردن اين امواج، هنوز چند مساله وجود دارد که پژوهش ها و بررسی های بيشتری می خواهد؛ اما در نهايت نتيجه اين پژوهش ها مشخص خواهد کرد که آيا اين امواج در آينده جايی دارند يا خير.»

www.radiofarda.com/content/f3_new_energy_source_discovered/24482952.html

این نوشتار در بسیاری جاها از سوی اینجانب ویرایش شده است. عنوان نوشتار نیز از آنِ من است.         ب. الف. بزرگمهر