«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ اردیبهشت ۵, سه‌شنبه

هفتاد سال باربارا استرايسند، پنجاه سال آواز و نمایش


باربارا استرايسند خواننده و هنرپيشه پرآوازه‌ی آمريکايی ۷۰ سالگی خود را جشن می‌گيرد. او در ۵۰ سال گذشته با ده‌ها فيلم و صدها ترانه از چهره‌های ماندگار در عرصه موسیقی و نمایش بوده است.

باربارا استرايسند بی‌تردید از اعجوبه‌های صحنه‌ی آواز و شو و نمایش است که در ۵۰ سال گذشته از شکوه و جذابیت نام او ذره‌ای کاسته نشده است. دستاوردهای او در موفقیت هنری بی‌نظیر است.
او در پنج دهه‌ی پیاپی حداقل یک آلبوم در بالاترین مقام فروش داشته و ۸ بار جایزه معتبر گرمی را برنده شده است. او هنوز هم با صدای گرم و نیرومندش یکی از بهترین خوانندگان جهان است.

باربارا استرایسند در دنیای نمایش نیز، در شو و تئاتر و سینما یکی از خلاق‌ترین هنرمندان بوده و به خاطر هنرنمایی خود ده‌ها جایزه برده است، از جمله جایزه تئاتری تونی، ۴ بار جایزه امی برای نمایش‌های تلویزیونی و دو بار اسکار، یکی برای بهترین بازیگر زن در فیلم «دختر مسخره» و دیگری برای اجرای ترانه‌ی اریژینال فیلم «ستاره‌ای متولد می‌شود».

با تمام شرم، در کمال قدرت
باربارا استرايسند در ۲۴ آوریل ۱۹۴۲ در خانواده‌ای یهودی در حومه‌ی فقیرنشین بروکلین (جنوب نیویورک) به دنیا آمد. خانواده‌اش از کلیمیان متعصب بودند و دختر با آداب و اعتقادات یهودی پرورش یافت.

باربارا استرايسند با محنت و سختی بزرگ شد. سیمای خود را زشت می‌دانست و به همین خاطر سخت خجالتی و کم‌رو بود، با وجود این، عاشق آن بود که روی صحنه آواز بخواند.

با زحمت و پشتکار به تمرین خوانندگی پرداخت. در سال ۱۹۶۲ در یک مسابقه آوازخوانی برنده شد و برای اولین بار در یکی از سالن‌های «برادوی» صحنه آواز و نمایش نیویورک، آواز خواند و به زودی به شهرت رسید.

باربارا استرايسند به زودی یکی از برجسته‌ترین نام‌های صحنه تصنیف و موسیقی شد. در سال ۱۹۶۳ با پخش اولین آلبوم ترانه‌های خود جایزه مهم گرمی را برد. در طول سال‌ها نزديک ۱۴۰ ميليون نسخه از صفحه‌های او به فروش رفت.

باربارا استرايسند در سال ۱۹۸۷ هشتمین جایزه «گرمی» خود را به خاطر آلبومی تازه دریافت کرد. او در پايان سال ۲۰۰۰ پس از دو کنسرت بزرگ در نيويورک، اعلام کرد که قصد دارد خوانندگی روی صحنه را کنار بگذارد. اما او به عهد خود پای‌بند نماند و در سال ۲۰۰۶ بار ديگر روی صحنه رفت و دوستداران موسیقی را با صدای گرم خود به سر شوق آورد.

در شوهای موزیکال
باربارا استرايسند در سال ۱۹۶۴ که تنها ۲۲ سال داشت در نمایش موزیکال «دختر مسخره» شرکت کرد و استعداد بی‌نظیر خود را نه تنها در آواز، بلکه در بازیگری نیز به عرضه گذاشت. این نمایش موفق در سراسر جهان روی صحنه رفت و به درآمدی بالا دست یافت. ترانه‌هایی که باربارا استرايسند در این نمایش خواند به زودی به سر زبان‌ها افتاد.

باربارا استرايسند به دنبال شهرتی که در صحنه و ترانه و آواز پیدا کرده بود، با شوی تلویزیونی به نام «اسم من بارباراست» بر شهرت و محبوبیت خود افزود.

جلوی دوربین
ورود باربارا استرايسند به سینما ناگهانی بود و پیشرفت او چشمگیر و پرشتاب. او که با نمایش موزیکال «دختر مسخره» به اوج شهرت رسیده بود، در سال ۱۹۶۸ در برگردان سینمایی این نمایش نقش ایفا کرد. نقش مرد مقابل او را عمر شریف ایفا کرد که به تازگی با فیلم «دکتر ژیواگو» به شهرت رسیده بود. فیلم را ویلیام وایلر، سینماگر نامی هالیوود کارگردانی کرد که موفق شد نام این فیلم را به عنوان یک موزیکال کلاسیک به ثبت برساند.

باربارا استرايسند در بازيگری سينما نيز خوش درخشيد و به ویژه در چند فيلم در کنار رابرت ردفورد نقش ايفا کرد، از جمله در فيلم‌های «هاليوود آن سال‌ها» و «آن طور که بوديم» که در ايران به عنوان «روزهای خوش زندگی» به روی اکران رفت.

باربارا استرايسند در ایفای متفاوت‌ترین نقش‌ها تواناست، اما به ویژه در ایفای نقش‌های کميک استعدادی کم‌مانند دارد.

او به ويژه در ایفای نقش دخترکی شیطان و پرجنب و جوش که مدام برای مردان پرمدعای دور و بر خود دردسر می‌آفریند، مهارتی کم‌نظیر نشان داد. در فيلم‌های «سلام خوشگله» و «دکتر جون تازه چه خبر؟» (محصول ۱۹۷۲ به کارگردانی پیتر باگدانوویچ) می‌توان اين استعداد را به خوبی دید.

باربارا استرايسند پس از ۱۵ سال تلاش و تقلا سرانجام در سال ۱۹۸۳ موفق شد فيلم «ينتل» را تهيه کند، که از جوانی به آن علاقه‌مند بود. اين فيلم سرگذشت دختری يهودی را روايت می‌کند که برای شرکت در کلاس آموزش «تلمود»، کتاب احکام کليميان، خود را به صورت مرد در می‌آورد تا بتواند در آموزشگاه دینی که مختص مردان است، شرکت کند.

باربارا استرايسند که به اين داستان علاقه‌ای خاص داشت، هم فيلمنامه را نوشت، هم خود کارگردانی را به عهده گرفت و هم خود در نقش اصلی ظاهر شد.

باربارا استرايسند نمونه استعدادی چندگانه و قوی در دنیای موسیقی و نمایش است که با جدیت و پشتکار فراوان به بالاترین حد شکوفایی رسید. امروزه این هنرمند در هفتاد سالگی همچنان آفریننده و پرتوان است: او تنها یک سال پیش خواننده‌ی برتر سال لقب گرفت، و آخر امسال بار دیگر با یک کمدی به روی پرده‌ی سینما می‌آید.

برگرفته از «دویچه وله»

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!