طبقه ی کارگر ایران راه خود را می گشاید!

بیانیه شماره ۳ شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر سال ۹۱

گزارش، تحلیل مختصر و توضیحی در باب ابعاد و اشكال مراسم های مختلف سال ۹۱:

سال تقویت داخلی و جهانی سازمانیابی و همبستگی كارگری

روز جهانی كارگر امسال، اول ماه مه سال ۲۰۱۲، مطابق با ۱۲ اردیبهشت سال ۹۱، شاهد رشد كمی و كیفی برگزاری مراسم‌های مختلف در نقاط مختلف بودیم. كارگران در اینجا و آنجا بیشتر و بیشتر به این موضوع پی میبرند كه برای مقابله با وضعیت جانفرسای اقتصادی ـ سیاسی ـ اجتماعی ای كه سرمایه داری به آنها تحمیل میكند چاره ای جز اعتراض و سازماندهی نیروی جمعی شان ندارند. به همین منظور، روز جهانی كارگر فرصتی مناسب برای ترتیب دادن اشكال مختلفی از اعتراض، و نیز مشق اتحاد و همبستگی در میان كارگران و فعالان كارگری شده است.

با پشت سر گذاشتن اول ماه مه در سال های گذشته، به ویژه مشاهداتی كه از سال های ۸۸، ۸۹ و ۹۰ به دست آمده، می‌بینیم كه تنوع در اشكال برگزاری مراسم‌های روز جهانی كارگر سال ۹۱، گستردگی و افزایش كمی آنها، بازتاب دهنده ی وضعیت تازه ای از مبارزه در جنبش كارگری  است.

كارگران، بنا به ضرورت اوضاع‌شان و در نتیجه ی مجموعه شرایط جاری، منتظر اعلام و اقدام یك یا چند تشكل و یا نهاد خاص نمی‌مانند. فعالین و هسته های مختلف كارگری در جاهای مختلف دست اندركار سازماندهی برای برگزاری مراسم های اول ماه مه به مثابه روزی برای اعلام مواضع، اعتراض، بحث و تبادل نظر و نشان دادن توان اتحاد و قدرت طبقاتی خود شده اند. طبعا این اقدام، صرفا به روز جهانی كارگر، ختم نخواهد شد. این فعالین و هسته های كارگری، پیش از این روز، زمینه ای عینی از سازماندهی و كار فعالانه داشته اند و بعد از آن نیز، توسط آنها روند سازماندهی نیروی جمعی، متناسب با سطح مبارزه و آگاهی طبقاتی برای كسب مطالبات كارگری، ادامه خواهد یافت. فعالین كارگری و تشكل هایی كه در سال های گذشته مسوولیت اعلام مواضع و اتحاد عمل ـ در حد توان و ابعاد واقعی خود ـ را بر عهده داشته اند نیز باید بتوانند با مشاهده و تحلیلی واقعی، به سرعت خود را برای سازماندهی و تشكل یابی كارگری برای حوزه های كارگری مخاطب و مرتبط خود و به ویژه در سطح بدنه ی كارگری و در میان بخش های مختلف طبقه ی كارگر، آماده و بازسازماندهی كنند. هر تاخیری در این زمینه، تنها، عرصه را برای تسلط بیشتر جریانات و گرایشات سرمایه‌دارانه و راست خالی میكند.

شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر سال ۹۱، ضمن تایید و حمایت از دیگر اعلام نظرات و بیان مواضع در بخش رادیكال جنبش كارگری، باورها، انگیزه و انرژی خود را در این زمینه به كار بست تا مراسم های روز جهانی كارگر (تا آنجا كه ما توانستیم نقشی خط دهنده، هماهنگ كننده و موثر ایفا كنیم) هرچه بیشتر و متحدانه تر برگزار شود. ما بیشترین کوشش خود را صرف توضیح و تصریح و نشر و تبلیغ این نكته كردیم كه:

كارگران برای كسب هر چه بیشتر  مطالبات اقتصادی ـ سیاسی ـ اجتماعی خود لازم است كه به تقویت اشكال لازم سازمانیابی و تشكل یابی كارگری و تقویت همبستگی داخلی و جهانی كارگری بپردازند.

در ادامه ی این بیانیه، ما گزارش های مراسم‌های مختلف روز جهانی كارگر را در دو بخش به عموم كارگران، فعالین و تشكل‌ها، محافل، هسته‌ها، جریانات و نهادها و رسانه های فعال در عرصه ی مبارزه ی طبقاتی ارائه میدهیم.

بخش اول، غالبا گزارشاتی است كه پیشتر، برنامه و قصد برگزاری آنها، از سوی كارگران به ما اطلاع داده شده و بعد از برگزاری نیز انجام و كیفت برگزاری مراسم ها، از سوی آنها برای ما ارسال شده است. همچنین در این بخش، هستند مواردی كه بدون اینكه ما اطلاع قبلی از آنها داشته باشیم، یعد از برگزاری مراسم، گزارش آنها برای ما ارسال شده است.

بخش دوم، گزارش مراسم هایی است كه مستقیما به این شورا اطلاع داده نشده و ما تنها از محل انتشار عمومی این گزارش ها، توسط تشكل های كارگری دیگر، آنها را برداشت كرده و در این بیانیه می آوریم.

توضیح ضروری دیگر این است كه كارگران بر حسب وضعیت و شرایط خود روزهای متفاوتی را برای برگزاری مراسم خود انتخاب كرده اند. البته تعداد زیادی از مراسم ها در روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت و بیشترین تعداد آن در روز سه شنبه، ۱۲ اردیبهشت، مطابق با اول ماه مه برگزار شده است.

بخش اول

اخبار و گزارشات اختصاصی شورای برگزاری در مورد مراسم های روز جهانی كارگر در نقاط مختلف كه توسط كارگران به این شورا واصل شده است. اكثر اقدامات در روز سه شنبه ۱۲ اردیبهشت انجام گرفته و بعضی از مراسم ها از جمله صعودهای كارگری، نیز در روز دوشنبه انجام گرفته است.

تهران ـ زندان اوین: گزارش ارسالی به این شورا حاكی از آن است كه جمعی از زندانیان محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین، برنامه های مفصلی برای برگزاری روز جهانی كارگر داشتند و با وجود فشار و تهدید ماموران به اجرای هرآنچه از برنامه های مد نظر ممكن بود، پرداختند. مامورین زندان در روزهای قبل با یورش به این بند، نوشته‌جات و ویژه نامه ی تهیه شده درباره ی روز جهانی كارگر را جمع آوری كرده و کوشش نمودند با اعمال فشار و تهدید برخی از زندانیان به ارسال آنها به بند ۲۰۹ این برنامه ها را متوقف كنند. برنامه های این زندانیان عبارت بود از خواندن مقالاتی درباره ی تاریخچه ی روز جهانی كارگر، چند سرود و برنامه ی موسیقی، سرود همبستگی جهانی كارگران ـ سرود انترناسیونال ـ و توزیع كیك و شیر در میان زندانیان.

جمعی از كارگران عسلویه، كنگان، پتروشیمی های ماهشهر، پالایشگاه لاوان و بندرعباس:

همگی بنا به دعوت جمعی از كارگران منطقه ی عسلویه و كنگان در یكی از كمپ های كارگری این منطقه گرد هم آمدند و مشتركا اقدام به برگزاری مراسم روز جهانی كارگر كردند.

در این مراسم یكی از كارگران بعد از اعلام یك دقیقه سكوت به یادبود كارگران مبارز، سخنانی ایراد كرد.

در این نشست، علاوه بر گفتگو درباره ی مسائل مشترك كاری و فعالیت، به شرایط جاری و اوضاع معیشتی كارگران اعتراض شد و در این مورد صحبت هایی انجام گرفت. همچنین یك اعتراض به فعالین و تشكل های كارگری ایراد شد كه چرا نتوانسته اند یك بیانیه یا قطعنامه ی مشترك صادر كنند.

در این مراسم، قطعنامه ی مشترك كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری ـ كمیته پیگیری ایجاد تشكل های كارگری ـ انجمن صنفی كارگران برق و فلزكار كرمانشاه و همچنین بیانیه ی شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر ۹۱ خوانده شد. یكی از كارگران نیز قطعنامه ی اتحادیه آزاد كارگران ایران را خواند.

تهران ـ  مراسم خانه ی كارگر در روز دوشنبه: مراسم فرمایشی برگزار شده در روز دوشنبه توسط خانه ی كارگر به محلی برای تبلیغ انتخاباتی و ادامه ی فریبكاری این تشكل ضدكارگری بدل شد. تنی چند از اعضای تشكل های مستقل کوشش نمودند تا با پخش نوشته های خود، در حد توان به طرح شعار ها و مطالبات مستقل كارگری بپردازند.

مشهد: كارگران نانوایی های این شهر اعلام كرده اند كه امكان صدور یك بیانیه ی مشترك نبوده، اما در مناطق و در محدوده ی خیابان های پیش گفته شده (در بیانیه ۲ این شورا) راس ساعت مقرر (۱۰ صبح) دست از كار كشیده اند. این كارگران اعلام كرده اند كه بدون هیچ مشكلی این اقدامشان پیش رفته است و مشكلی اعم از امنیتی و یا برخورد دیگری اتفاق نیافتاده است.

حاجی آباد ـ جمعی از كارگران كارخانجات سنگ‌بری بین تهران ـ قم: عصر روز دوشنبه پس از اینكه دست از كار كشیدند، در ورودی شهرك تجمع كرده و در مورد مسائل كاری و مشكلات شان با هم به بحث و گفتگو پرداختند.

پالایشگاه تبریز: در موعد ساعت نهار، بیانیه شورای برگزاری و نیز قطعنامه ی مشترك كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری ـ كمیته پیگیری ایجاد تشكل های كارگری ـ انجمن صنفی كارگران برق و فلزكار كرمانشاه كه توسط جمعی از كارگران تكثیر شده بود در میان كارگران دست به دست شد.

شهرك صنعتی البرز: در اكثر كارخانه های این شهرك، كارگران به مدت ۱۰ دقیقه دست از كار كشیدند و در مورد روز جهانی كارگر و مسائل خود با هم به گفتگو پرداختند. در یكی از این كارخانه ها، كارفرما به خاطر ۱۰ دقیقه متوقف كردن كار با كارگران درگیر شد. این مساله شكلی جدی به خود نگرفت و پایان یافت.

شهرك صنعتی كاوه : كارگران در اكثر كارخانجات این شهرك به مدت ۱۰ دقیقه دست از كار كشیده و ضمن صحبت درباره ی اول مه مه، به بحث و تبادل نظر درباره ی مسائل كاری خود پرداختند.

فولاد مباركه و ذوب آهن اصفهان: جمعی از كارگران این كارخانجات به مناسبت روز جهانی كارگر اقدام به صعود به قله كركس كردند. در این صعود، ضمن گرامیداشت روز جهانی كارگر و خواندن سرودهای متناسب با این روز، برای اعلام همبستگی با كارگران مبارز، تصاویری از دو فعال كارگری دربند رضا شهابی و علیرضا اخوان را برفراز قله ی كركس به اهتزاز درآوردند.

كارخانجات كاشی و سرامیك یزد: جمعی از كارگران این كارخانجات به مناسبت اول ماه مه اقدام به صعود به قله ی شیركوه كردند. سرودخوانی و بحث و گفتگو و به اهتزاز درآوردن تصاویر رضا شهابی و علیرضا اخوان از اقدامات این كارگران بود.

كارگران لاستیك دنا و مخابرات راه دور شیراز: صعود مشترك به قله ی دنا، سرودخوانی، گرامیداشت روز جهانی كارگر و به اهتزاز در آوردن تصاویر رضا شهابی كارگر مبارز و علیرضا اخوان فعال كارگری دربند.

شهرك صنعتی ارگ جدید بم: برگزاری مراسم و اعلام حمایت از رضا شهابی

شهرك صنعتی منطقه ی آزاد چابهار: دست از كار كشیدن به مدت ۱ ساعت و اعلام حمایت از كارگران مبارز.

سقز (مراسم اول): جمعی از كارگران، فعالین كارگری و اعضای خانواده های آنها با حضور در میدان كارگر این شهر به بزرگداشت ۱ مه پرداختند. پخش شیرینی و تبریك این روز و صحبت های محمود صالحی از فعالین كارگری و از اعضای كمیته هماهنگی، از جمله اقدامات این مراسم بوده است.

سقز (مراسم دوم): جمعی از فعالین كارگری با حضور در مراسم فرمایش دولتی در محل سالن ارشاد کوشش در بیان خواسته های مستقل كارگری كردند.

سقز مراسم سوم: حضور جمعی از كارگران در محل سندیكای كارگران خباز سقز؛ بحث و گفتگو و صحبت های جلال حسینی از اعضای كمیته هماهنگی، ازجمله اقدامات آنها بوده است.

بخش دوم

مراسم هایی كه گزارش آنها از طریق دیگر منابع منتشر شده است:

سنندج: مراسم باشكوه روز جهانی كارگر روز سه شنبه در این شهر از باشكوه ترین مراسم های امسال بوده است. كمیته برگزاری این مراسم كه مركب از گروه ها و تشكل هایی همچون كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری، جمعی از فعالین كارگری شورایی سنندج، جمعی از كارگران بیكار سنندج، اتحادیه آزاد كارگران ایران و جمعی از فعالین آزاد كارگری بود با فراخوان و قطعنامه ی ویژه خود مراسم امسال را برگزار نمود. با وجود حضور انبوه ماموران امنیتی، جمع زیادی از كارگران و فعالان كارگری و عموم مردم كه تعدادشان بیش از چند صد نفر بوده است به خیابان آمده و كاغذنوشته های خود را بر دست گرفتند. گزارش های رسیده به این شورا حاكی از دستگیری ۴ نفر از شركت كنندگان توسط ماموران امنیتی است.

دماوند: ۹ اردیبهشت، جمعی از كارگران فصلی و صنعتی در محله احمد آباد این شهر مراسم برگزار كردند. خواندن سرود انترناسیونال (سرود همبستگی كارگران جهان)، یك دقیقه سكوت با احترام و به یاد جانباختگان راه آزادی و برابری، خواندن بیانیه شماره ۱ شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر توسط یك كارگر زن و ایراد سخنرانی توسط وی و اعلام حمایت از كارگران دربند از برنامه های این مراسم بود. شمار شركت كنندگان در مراسم، بیشتر از سالهای پیش بوده است.

تهران، كارگران باربر: بیش از ۵۰ تن از كارگران باربر مهاجر و شاغل در تهران، روز دوشنبه ۱۱ اردیبهشت، ساعت ۳۰:۵ عصر در پارك سردار در منطقه كن تهران گرد هم آمدند و با خواندن مقالات مرتبط با مسائل كارگری و پخش شیرینی به بزرگداشت روز جهانی كارگر پرداختند.

اشنویه: دوشنبه ۱۱ اردیبهشت، مراسم با حضور جمعی از كارگران و فعالین كارگری برگزار شد. برنامه ها عبارت بود از سخنرانی یكی از اعضای كمیته هماهنگی درباره تاریخچه جنبش كارگری و وضعیت كنونی، سخنرانی یكی دیگر از شركت كنندگان درباره ی اوضاع سخت معیشتی كارگران، شعرخوانی و دكلمه و سرود و پخش شیرینی و تبریك روز جهانی كارگر.

مهاباد: ساعت ۳ عصر روز ۱۲ اردیبهشت. با حضور جمعی از اعضای كمیته هماهنگی و دیگر فعالین و كارگران. برنامه ها شامل سرود انترناسیونال، یك دقیقه سكوت به احترام جانباختگان راه مبارزه ی طبقاتی، سخنرانی واحد سیده و یوسف آب خرابات از اعضای كمیته هماهنگی، شعر خوانی و خواندن قطعنامه ی مشترك كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری ـ كمیته پیگیری ایجاد تشكل های كارگری ـ انجمن صنفی كارگران برق و فلزكار كرمانشاه.

پاوه: جمعی از فعالین كارگری در روز ۶ اردیبهشت اقدام به برپایی بزرگداشت ۱ مه كردند. سرود انترناسیونال، یك دقیقه سكوت به یاد جانباختگان آزادی و برابری، شعرخوانی و سخنرانی و خواندن قطعنامه ای كه توسط خودشان تهیه شده بود از جمله برنامه های آنان بوده است.

زندان مركزی تبریز: برگزاری مراسم اول ماه مه در بند ۱۵ متادون در زندان تبریز، پخش شیرینی و بحث و گفتگو درباره ی تاریخچه و موضوعات مربوط به روز جهانی كارگر و مسائل كارگری. این مراسم مورد استقبال سایر زندانیان قرار گرفته است.

كامیاران (مراسم اول): به همت كمیته برگزار كننده، مراسمی در روز ۸ اردیبهشت برگزار شد. جمعی از كارگران، اعضای كمیته هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری و خانواده های آنها در مراسم شركت كردند. سرود انترناسیونال، یك دقیقه سكوت، شعر خوانی و سخنرانی و بحث در مورد مسائل ایران و جهان و خواندن قطعنامه ی كمیته برگزاری كامیاران از جمله برنامه های آنها بوده است.

كامیاران (مراسم دوم) : به همت و با حضور تعدادی از فعالین كارگری مراسمی در روز سه شنبه در كامیاران برگزار شد. جمعی از كارگران، فعالان كارگری و اعضای خانواده های آنها در این مراسم شركت كردند.

بانه: در روز ۸ اردیبهشت، عده ای از كارگران و اعضای خانواده هایشان، مراسمی، شامل برنامه های زیر برگزار كردند: سرود انترناسیونال، یك دقیقه سكوت به یاد جانباختگان راه آزادی و برابری، سخنرانی و بحث درباره ی دستمزد های بسیار پایین تعیین شده برای كارگران و خواندن قطعنامه ۱۴ ماده ای كه توسط خود این فعالین تهیه شده بود.

***

قطعا مراسم ها و برنامه های دیگری نیز در روز جهانی كارگر سال ۹۱ برگزار شده كه تا لحظه ی انتشار این بیانیه، گزارشی از آن نزد شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر، موجود نیست.

ما بار دیگر با تبریك پیروزی های جنبش كارگری در روز جهانی كارگر امسال، افزایش كمی و كیفیِ گروه ها و محافلی از فعالین كارگری كه در نقاط مختلف كشور، كه به عرصه ی تقویت سازماندهی و تشكل یابی كارگری وارد شده اند را مورد تایید و تاكید قرار میدهیم. ما همچنین، از عموم كارگران، فعالین كارگری، تشكل های مستقل جنبش كارگری، رسانه ها و نهاد ها و جریاناتی كه در راه مبارزه ی طبقاتی و افزایش توان سازمانیابی و تشكل یابی برای كسب مطالبات كارگری و حركت به سوی محو مناسبات سرمایه داری فعالیت میكنند میخواهیم كه هر روزه و به طرق و اشكال مختلف و مناسب، در توضیح و تشریح نظری و نیز بسط و اجرای عملی ِ مواضع و دیدگاه هایی كه در بند های ۱۰ گانه، توسط این شورا جمع بندی و اعلام شده، بكوشند.

مهم‌ترین خواسته‌ها و مواضع كارگران ایران در سال ۹۱

۱ ـ اخراج و بیکار نمودن کارگران که به دلیل انداختن بار بحران سرمایه داری بر دوش کارگران است، بیش از پیش در حال اجراست. لازم است کارگران بر علیه اخراج همکاران خود دست به اعتراض بزنند. کارگران اخراجی نیز لازم است تا اعتراضات و تجمعات خود را به صورت  هر چه جمعی‌ تر و متحدانه به پیش ببرند.اعتراضات آتی کارگران بیکار نباید به صورت شورشهای بی هدف و کور خاتمه یابد. بلکه باید با اقدامات هدفمند و جمعی و برنامه ریزی شده و با اتحاد و سازمانیابی هر چه بیشتر، اعتراضات را هشیارانه به سوی تقویت سازمانیابی و اعمال فشار جمعی علیه سرمایه داری به پیش برد.

۲ ـ تعیین حداقل دستمزد كارگران با ارقامی بسیار پایین تر از خط فقر و با افزایشی معادل كمتر از یك سوم نرخ واقعی تورم، چیزی جز فلاكت و بدبختی بیشتر برای كارگران، تشدید استثمار آنان و تضمین سود‌های سرمایه‌داران در پی نخواهد داشت. ما خواهان این هستیم كه كارگران با اعتراضات و اقدامات سازمانیافته و از طریق اعلام نمایندگان واقعی و تشكل‌های مستقل كارگری در راستای افزایش هر چه بیشتر دستمزد خود مبارزه كنند.

۳ ـ حذف یارانه‌ها، تاخت و تاز و استثمار مضاعف توسط شركت‌های پیمانكاری و كارهای با قرارداد موقت، كارهای بدون قرارداد، تغییرات در قانون كار برای تضمین منافع بیشتر سرمایه‌داران و استثمار بیشتر كارگران، عدم برخورداری تمام كارگران از بیمه‌ و ناكار بودن موارد پوششی بیمه در زمینه‌های بیمه بیكاری، درمان و غیره، همه و همه از نشانه‌های بی‌حقوقی مفرطی است كه بر كارگران ایران می‌رود. ما ضمن محكوم نمودن ادامه این موارد، خواهان اعتراضات سازمان‌یافته  كارگران برای از بین بردن این موارد هستیم.

۴ ـ ما ضمن حمایت از منافع كارگران مهاجر در ایران، خود را بخشی از جنبش جهانی طبقه ی كارگر دانسته و لازم می‌دانیم درباره‌ی مبارزات جاری در دیگر نقاط جهان اعلام كنیم كه : مبارزات ضد دیكتاتوری مردم در كشورهای عربی و شمال افریقا باید با این اصل مهم آمیخته شود كه برای سوق دادن مبارزات به نفع مطالبات طبقاتی و جلوگیری و یا مبارزه علیه  حكمرانی توسط اشكال تازه ای از سرمایه‌داری و برای به دست آوردن هر درجه‌ی بیشتر از آزادی‌های اجتماعی وسیاسی و نیز كسب مطالبات اقتصادی و معیشتی، لازم است مبارزات با افزایش هر چه بیشتر و شكل گیری اشكال لازم سازمانیابی طبقاتی و كارگری و با تقابل هر چه بیشتر با جریانات سرمایه داری انجام پذیرد.

همچنین ما از ضمن حمایت و تحسین مبارزات ضد سرمایه داری در امریكا و اروپا، از جمله جنبش اشغال وال استریت و جنبش ۹۹ درصد و نیز اعتصابات عمومی كارگران در كشورهای اروپایی، تاكید می‌كنیم كه طبقه ی كارگر در این كشورها باید در خلال اعتراضات خود به افزایش درجه ی سازمانیابی و تشكل‌یابی رادیكال خود و ایجاد و یا تقویت سازمان ها و احزاب كارگری خود بپردازند تا بتوانند هرچه بیشتر مهر طبقاتی خود را بر روی این مبارزات و اعتراضات بزنند.

۵ ـ ما یگانه راه بهبود در وضعیت معیشتی ـ  اقتصادی كارگران و كسب هر درجه بیشتر از آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را در تقویت آگاهی طبقاتی و افزایش توان سازمانیابی و تشكل یابی  كارگران میدانیم. ایجاد تشكل‌های مستقل از دولت و كارفرماها و خودساخته و طبقاتی كارگری حق مسلم ماست و ما برای ایجاد آن از دولت اجازه نمی‌خواهیم بلكه دولت تنها وظیفه ی ثبت تشكل‌های مستقل ما را بر عهده دارد.

۶ ـ اعتراض و اعتصاب، حق تشكل، تحزب، آزادی بیان و قلم و مطبوعات، آزادی فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی، حق مسلم ماست. ما تداوم اجرای حكم اعدام، تعقیب قضایی، اخراج، تهدید و زندانی كردن فعالین اجتماعی را محكوم كرده و خواستار آزادی بی قید و شرط فعالین كارگری از جمله رضا شهابی، رسول بداقی، علی نجاتی، بهنام ابراهیم زاده، عبدالرضا قنبری، شاهرخ زمانی، علی اخوان، مهدی فرحی شاندیز، محمد جراحی و دیگر كارگران و فعالین كارگری هستیم.

۷ ـ ما بر لزوم اتحاد و همبستگی بخش‌های مختلف طبقه ی كارگر اعم از كارگران بخش صنعت، خدمات، معدن، كشاورزی، حمل و نقل، معلمان، پرستاران و سایر بخش‌های طبقه ی كارگر تاكید میكنیم. همچنین ما ضمن حمایت از مطالبات بازنشستگان، خواهان اداره‌ی سازمان تامین اجتماعی  به دست نمایندگان منتخب كارگری و نمایندگان تشكل‌های مستقل كارگری هستیم.

۸ ـ كار كودكان فارغ از ملیت، قومیت، ن‍ژاد و مذهب باید ممنوع شمرده شده و آموزش رایگان برای همه‌ی كودكان (افراد زیر ۱۸ سال) باید اجباری شمرده شود. همچنین تبعیض‌های آشكاری كه در مورد زنان از جمله  در زمینه‌های اقتصادی ـ  اجتماعی میرود، و از جمله نابرابری هایی كه در مورد زنان كارگر در محیط‌های كار و در قوانین كار وجود دارد محكوم است. ما ضمن حمایت از فعالین جنبش لغو كار كودك، فعالین جنبش زنان و دیگر جنبش‌های اجتماعی از جمله جنبش دانشجویی، خود را متحد آنان می‌دانیم.

۹ ـ  روز جهانی كارگر، اول ماه مه، باید تعطیل رسمی شمرده شود و هرگونه ممنوعیت برگزاری مراسم در این روز ملغی گردد.

۱۰ ـ ما كارگران ایران خود را بخشی از جنبش جهانی طبقه‌ی كارگر و دارای منافع مشترك با آنان و كل طبقه ی كارگر را در تضاد و نزاع با طبقه‌ی جهانی سرمایه‌داری میدانیم. ما كارگران، هرگونه تهدید و تحریم اقتصادی و جنگ افروزی توسط سرمایه داری آمریكا و اروپا و دیگر كشورهای سرمایه داری و هرگونه بهانه سازی برای جنگ و تحریم و به منظور رفع بحران و كسب بهانه برای سركوب داخلی از سوی دولت ایران را كه همگی تنها فقر وفلاكت برای كارگران ایران و جهان به وجود میآورد را محكوم میكنیم. كارگران ایران و جهان، در این جنگ‌ها طرف هیچ كدام از دولت‌های سرمایه‌داری چه داخلی و چه خارجی نخواهند بود.

زنده باد همبستگی جهانی طبقه کارگر!

پیش به سوی تقویت سازمانیابی و تشکل یابی کارگری!

شورای برگزاری مراسم روز جهانی كارگر ۹۱ – بیانیه شماره ۳

چهارشنبه  ـ  ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۱

www.karegar ـ shora.com

karegar.shora@gmail.com

این گزارش تحلیلی در برخی جاها بویژه در نشانه گذاری ها از سوی اینجانب ویرایش شده است. عنوان آن نیز از آنِ من است.        ب. الف. بزرگمهر