«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ خرداد ۱۰, چهارشنبه

سیلی را نوش جان کن تا لگد نخوری!


«از دید دمکرات های کشورهای بحران زده، اوج هنر دولتمداری در این است که سیلی ها را نوش جان کنی تا لگد نخوری! یعنی اینکه بلاهای کوچک تر را بشکیبی؛ یعنی اینکه روز به روز سازش های تازه ای را بپذیری تا از تیزی و تندی ناهمتایی ها (تضادها) بکاهی و بکوشی تا هر آنچه را که آشتی نمی پذیرد به آشتی برسانی!»

برگرفته از کتاب ارزشمند «مکتب دیکتاتورها»، نوشته ی «ایگناتسیو سیلونه» با اندکی ویرایش ادبی.

ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!