باورهای توده
آدم علیه السلام به خداوند عرض کرد جهت
طبخ اغذیه آتش لازم دارم. حق تعالی فرمود:
«ای جبرئیل، از مالک (مَلِکِ دوزخ) به
قدر ضرورت آتش برای آدم ببر.»
مالک گفت:
ـ چه قدر می خواهی؟
گفت:
ـ به قدر سرانگشتی.
گفت:
ـ زمین و آسمان بسوزد.
گفت:
ـ نیم سرانگشتی.
گفت:
ـ دیگر از زمین گیاه نروید، مگر آنکه
زمینی دیگر خلق کند.
حق تعالی فرمود:
ـ مالک راست می گوید. به قدر ذره یی ببر
لکن به دست آدم مده.
هفتاد مرتبه به آب فرو برد، بر سر کوه
گذاشت، کوه را گداخت به مکان خود رفت.
آتشی که در دنیا هست از خودِ آتش جهنم
است. چیزی نیست که آن را چاره کند.
از کتاب: «جنّت و نار»، حاج ملا اسماعیل
سبزواری (نقل به معنی)
«کتاب کوچه»، «حرف آ»، دفتر سوم، احمد
شاملو، چاپ دوم، تابستان ١٩٩۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر