«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ خرداد ۶, شنبه

مبتکر جوان ایرانی عنوان برترین مخترع سال ٢٠١٢ را از آن خود کرد.


به گزارش واحد مرکزی خبر، کامران رحمتی شادباد دانشجوی دوره ی دکترای سازه های هیدرولیکی دانشگاه تبریز با ارایه طرح «نانو آسفالت خودترمیم گر ضدترک»، از سوی «آیتکس» به این عنوان دست یافت.

بیست و سومین مسابقات و نمایشگاه فناوری و اختراعات مالزی («آیتکس») با ارائه ی ٨٠٠ اختراع از کشورهای مختلف جهان از جمله آمریکا ، روسیه ، کره جنوبی، چین، تایوان، لهستان، ایتالیا، آلمان و ایران ٢٨ تا ٣٠ اردیبهشت در مرکز همایش‌های بین‌المللی کوالالامپور برگزار شد.

وی درباره ویژگی های «نانوآسفالت خودترمیم گر ضدترک» گفت:
پیش از اینکه ترک خیابان پیش رفته و بزرگ شود، آسفالت به صورت خودکار شروع به ترمیم قسمت ترک خورده می کند و این امر باعث ایجاد سطح صاف می شود ضمن اینکه آسفالت تولید شده ضدیخ است و کاربرد وسیعی در مناطق سردسیر و یخبندان دارد.

در این عرصه علمی، تیم جمهوری اسلامی ایران اختراعات خود را در زمینه‌های نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی، مکانیک، کشاورزی، خودرو، ایمنی و سلامت، بتن و مواد، مهندسی پزشکی و محیط زیست در ٢ گروه سنی بزرگسال و زیر ٢٠ سال با ٣۵ اختراع ارائه داد و با کسب ١١ مدال طلا، ۷ نقره و ٦ برنز در ردیف تیم های برتر این دوره از مسابقات شد.

در ٢٣ سال برگزاری مسابقات، این نخستین بار است که یک ایرانی از طرف «آیتکس» به عنوان برترین مخترع سال معرفی می شود.

این ابداع سال پیش مدال نقره مسابقات و نمایشگاه بین المللی اختراعات سئول و جایزه ویژه وزارت علوم تایوان را کسب کرد و با حمایت مالی شهرداری تبریز اکنون درحال اجراست.

مسابقات بین المللی اختراعات مالزی، زیر نظر «فدراسیون جهانی اختراعات» («IFIA») و «سازمان بین المللی مالکیت های فکری و معنوی سازمان ملل» («WIPOL») و وزارت علوم این کشور برگزار شد.

پنجم خرداد ماه ١٣٩١

این گزارش در برخی جاها بویژه نشانه گذاری های از سوی اینجانب ویرایش شده است.         ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!