تعهد بهتر است یا تخصص؟!

گزارش زیر از یکی از رسانه های درون ایران است. گند و گه کاری پدید آمده، مشتی است نمونه ی خروارها گند و کاری در اقتصادی بی در و پیکر و اجتماعی نابسامان. به شیوه ی برخورد مسوولین (پاسخگویان) که باید انگاشت همگی از برادران نمازخوان و متعهد هستند؛ اندکی باریک شوید تا از آن درس تعهد و اخلاق اسلامی بیاموزید.

برادران نمازخوان و اسلام پناه، مانند آن مردک دروغگو و گستاخ روان نژند، پس از بالا آمدن هر گند و گُهی به روی آب و رسوا شدن هر ماجرایی، نخست ریشه ی آن را انکار کرده و می پندارند که با زدودن «صورت مساله»، دیگر «مساله» ای بر جای نمی ماند که نیازمند گشودن باشد.

پس از آن، با رسوا شدن بیش تر جُستار، کمی گند و گُه بالا آمده روی آب را می پذیرند؛ چون کار از پچ پچ های درگوشی گذشته، به روشنی دیدنی است و بوی آن همه جا را فرا گرفته است. آنگاه نوبت توجیه و "تحلیل های کارشناسانه" ی مشتی پاچه ور مالیده می رسد که بگویند: درست است! ما هم می بینیم! ولی برپایه ی فلان "استاندارد جهانی" (تف به گور پدر آن «استاندارد»ها و سازندگانش!) گند و گُه بالا آمده، هنوز آب را از آشامیدن نینداخته است و آن را می توان خورد؛ و البته در میان دورقابچین ها و نان به نرخ روزخوران و دیگرانی که ترس از دست دادن شغل و بسیاری چیزهای دیگر که دست و پاگیرشان شده و زبانشان را در حلقوم فرو برده، کسی نیز تُخم آن را ندارد که یک لیوان از همان آب که سنده ای نیز در آن شناور است، جلویشان بگذارد و بگوید: بفرمایید! نوش جان کنید! گوارای وجود!

سپس، آنگاه که کار بالا گرفت و «آب آنقدر آلوده شد که ملّای شپشوی پیش از انقلابی نیز حاضر نیست با آن کونش را بشوید» (کم و بیش هموزن «آش آنقدر شور شد که خان هم شنید!») نوبت به گردن یکدیگر انداختن و گم و گور کردن سر نخ ماجرا می رسد؛ تهدیدهایی لات منشانه مانند «بگم این گُه را چطور ...» یا «نگذارید دهانم را باز کنم ...» در میان شان در می گیرد و شاخ و شانه کشیدن برای یکدیگر آغاز می شود.

آنگاه، کار به «کمیسیون های بررسی» و «حل اختلاف» و مانند آنها می کشد. در این «کمیسیون» ها و «هیات» ها کسانی نشسته یا برگمارده شده اند که خود جربزه ی هیچ کاری ندارند و تنها دنبال آن هستند که چگونه از هر نمد کلاهی برای خود فراهم نمایند. رویه ی کار آن ها همانندی بسیاری با شیوه ی کار ژاندارم ها در «حل اختلاف» میان روستاییان بخت برگشته ی ایران در گذشته و شاید هم اکنون دارد که تا چهار تا مرغ چاق و چله از طرفین ستیزه نستانند، دست بردار نیستند و دستِ آخر هم کار را بیش تر گُه مالی و زخم را ناسورتر می کنند.

در واپسین مرحله، پای بزرگان نیز که کون خودشان نیز گُهی است و سرچشمه ی آلودگی آب نیز از همانجاست، از ترس رسوایی بیش تر، به ماجرا کشیده می شود. آنها پا پیش می گذارند و خواستار پایان دادن جار و جنجال ها و کش ندادن بیش تر ماجرا می شوند و در همان آن که خطر از دست رفتن «بیضه ی اسلام» را به همه ی مومنین «دست اندر کار!» گوشزد می کنند، در مغز وامانده ی خود دنبال «بُز بلاگیر» و قربانی نمودنش برای به فراموشی سپردن رسوایی هستند.   

جوان تر ها این را نمی دانند؛ ولی آنها که در کوران انقلاب پا به سن گذاشته بودند، ستیزه ی ساختگی «تعهد بهتر است یا تخصص؟» را مانند جُستارهای انشاء دوران گذشته، چون: «علم بهتر است یا ثروت؟!»، خوب به یاد می آورند. اکنون پاسخ آن حتا برای آن دسته از مسلمین که «نه سرِ پیازند و نه تهِ پیاز» از روز روشن تر است. بفرمایید! نوش جان کنید:

شیر با مزه ی «وایتکس»! گوارای وجود!

ب. الف. بزرگمهر     ٢۵ خرداد ماه ١٣٩١

||||||||||||||||

تناقض‌گویی‌ درباره شیر «وایتکسی»!

گزارش محرمانه از شیر با طعم «وایتکس»

در حالی که تامین امنیت غذایی جامعه در گرو توجه مسئولان است، بررسی‌ها از گزارشات محرمانه ای از به مخاطره افتادن این امنیت حکایت می‌کند؛ به طوری‌که رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس از این گزارشات پرده برمی‌دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، بی تردید تامین و حفظ امنیت و سلامت غذایی جامعه مهمترین وظیفه دولتها در قبال ملتهاست و هرچه میزان امنیت غذایی جامعه ارتقا یابد، تراز دولتها نیزدر فراهم کردن رفاه اجتماعی افزایش می یابد. از این رو می بایست دولتها برای تضمین امنیت غذایی جامعه به مقابله با هرتهدیدی که متوجه آن می شود، برخیزند تا شاخص کیفیت اداره کشور توسط آنها بهبود یابد.

براساس تبصره ٢ ماده ١٤٩ قانون برنامه پنجم، دولت باید برنامه تأمین سلامت غذا از مزرعه تا سفره را طی سال اول برنامه تصویب و اقدامات قانونی لازم برای اجرای آن را به عمل می‌آورد که در عمل چنین اتفاقی نیفتاد.

همه چیز از اظهارات جنجالی برخی تولیدکنندگان محصولات بستنی و لبنیات آغاز شد. آنان اعلام کردند که برخی از تولیدکنندگان برای بقا در شرایطی که حق افزایش قیمت محصولات خود را با وجود رشد هزینه ها ندارند، آنها را ناگزیر کرده تا برخی اصول بهداشتی تولید را نادیده بگیرند به طوریکه با افزودن برخی مواد شوینده مثل وایتکس به شیر بخشی از افزایش هزینه های تحمیل شده را جبران کنند! این موضوع که هم اکنون تبدیل به چالشی برای افکار عمومی شده، اظهارنظرهای گوناگونی را به همراه داشت.

بارمیکروبی زیاد شیر مشکلی ایجاد نمی کند!

براساس این گزارش، سعید سلطانی سروستانی مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران ضمن رد وجود هرگونه افزودنی به شیر، گفت:

اصلا چنین چیزی صحت ندارد؛ چون نمایندگان سازمان دامپزشکی به صورت مرتب از شیرخام دامدارها نمونه برداری می کنند و اگر کوچکترین ماده غیرمجازی در آن ببینند، فورا آنرا معدوم می کنند. وی تصریح کرد:

چطور ممکن است دامداران در شرایطی که با نوسان قیمت شیر مواجه هستند و همه کارخانجات لبنی برای گرفتن شیر با یکدیگر رقابت شدیدی دارند به شیرخود وایتکس اضافه کنند؟!

امکان اضافه کردن وایتکس به شیرهای سنتی وجود ندارد

مدیرعامل اتحادیه سراسری دامداران همچنین درخصوص اضافه کردن وایتکس به شیرهای فله ای نیز گفت:

با توجه به اینکه همه شیرجمع کن ها مجهز به دستگاه شیر سردکن هستند، تمام شیرها اعم از سنتی و صنعتی به صورت سرد تحویل کارخانجات لبنی می شود و دلیلی ندارد به آن وایتکس اضافه کنند.

وی در ادامه افرادی را که چنین خبرهایی را در جامعه شایعه می کنند ،مورد اشاره قرار داد و افزود:

این افراد علاوه بر اینکه با آبرو و حیثیت دامداران بازی می کنند که به تولید سالم مملکت هم خیانت می کنند و باید در پیشگاه ملت پاسخگو باشند.

به گفته سلطانی، شیرجمع کن ها در کشورهندوستان که مقام نخست در تولید شیر دنیا را دارد، فاقد دستگاه سردکننده شیر هستند و به همین دلیل همه شیرها را به صورت گرم تحویل کارخانجات لبنی می دهند؛ در حالی که هیچ مشکلی هم پیش نمی آید؛ بنابراین بارمیکروبی بالا هم برای شیر مشکلی ایجاد نمی کند.

وارد کردن اتهام اضافه کردن وایتکس به شیر قابل پیگیری قضایی است

در این رابطه سید احمد مقدسی رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی گاوداران استان تهران در گفتگو با مهراظهارداشت:

کسانی که چنین ادعاهایی را مطرح می کنند، اطلاعات علمی و سواد کافی در رابطه با شیر ندارند؛ چون شیر ماده بسیار حساسی است و به محض اینکه هر ماده شیمیایی به آن اضافه کنند، به سرعت از خود واکنش نشان می دهد و اصطلاحا بریده بریده می شود.

وی با ابراز تاسف از طرح چنین مسائلی که به امنیت غذایی مردم ضربه می زند، هشدار داد:

وارد کردن چنین اتهامات سخیفی به جامعه دامداران قابل پیگیری قضایی است و اگر باردیگر چنین مسائلی از سوی افراد نادان مطرح شود به شدیدترین وجه با وی برخورد خواهد شد.

واسطه ها به شیر وایتکس اضافه می کنند!

این واکنشها درحالی است که محمدرضا اسماعیلی مدیرعامل اتحادیه تعاونی های سراسری لبنی ایران در گفتگو با مهر، اظهارداشت: کارخانه های لبنی به هیچ وجه این کار را انجام نمی دهند.

وی اضافه کرد: اما متاسفانه برخی افراد سودجو که شیر را از دامداریها خریداری می کنند و به کارخانجات می فروشند برای اینکه دستگاه خنک کننده مخصوص شیر را ندارند برای پائین نگهداشتن بارمیکروبی  و میزان اسیدیته شیر به آن وایتکس اضافه می کنند!

مدیرعامل اتحادیه تعاونی های سراسری لبنی ایران با بیان اینکه کارخانجات لبنی با آزمایشگاههای مجهزی که دارند  شیر آغشته به مواد افزودنی غیرمجاز مانند وایتکس را قبول نمی کنند، درعین حال گفت:

البته ممکن است در این میان یکسری ساخت و پاخت هایی صورت بگیرد و شیر وایتکس دار به کارخانجات لبنی فروخته شود!

احتمال آلودگی ٢٠ درصد از فرآورده های لبنی کشور!

در این رابطه رضا باکری دبیرانجمن فرآورده های لبنی ایران به مهر گفت:

من به عنوان نماینده کارخانجات صنایع لبنی قویا این موضوع را تکذیب می کنم چراکه همه این کارخانجات دارای مجوز وزارت بهداشت و گواهی سازمان استاندارد هستند.

وی با بیان اینکه همه کارخانجات صنایع لبنی مجهز به آزمایشگاههای تخصصی هستند، گفت:

آزمایشهای تخصصی زیادی بر روی شیر خام انجام می شود و اگر احیانا مواد افزودنی غیرمجاز به آن اضافه شده باشد، این شیر را فورا از چرخه تولید فرآورده های لبنی خارج می کنند.

دبیرانجمن فرآورده های لبنی ایران درعین حال تصریح کرد:

البته این موضوع فقط مربوط به تولید 80 درصد لبنیاتی است که در کارخانجات صنعتی کشور تهیه می شود؛ درحالیکه تولید ٢٠ درصد دیگر لبنیات کشور در اختیار تعاونی ها و اتحادیه هاست.

امکان اضافه کردن وایتکس به شیر وجود دارد!

براساس این گزارش، محسن مشکات معاون بهداشت و پیشگیری سازمان دامپزشکی درگفتگو با مهر اظهارداشت:

نمایندگان سازمان دامپزشکی پیش از آنکه شیرخام در کارخانجات صنایع لبنی درچرخه تولید فرآورده های لبنی قرار گیرند، اقدام به نمونه برداری و آزمایشهای سریع می کنند تا مشخص شود، شیر عاری از هرگونه افزودنی هایی مثل آب یا مواد شیمیایی دیگر (وایتکس) باشد و اگر تخلفی صورت گیرد، بی درنگ آن را گزارش می کنند و مانع انجام عملیات فرآوری بر روی شیر می شوند.

وی درعین حال تصریح کرد:

البته ممکن است در این میان، تخلفهایی صورت بگیرد ولی این مسئله به معنای فراگیر بودن این تخلفات نیست.

این مقام مسئول اضافه کرد:

سازمان دامپزشکی تا زمانی که شیرخام تحویل کارخانجات لبنی شود، مسئولیت دارد و پس از آن مسئولیت برعهده وزارت بهداشت و سایر دستگاههای مربوطه است.

افزودن وایتکس به شیر در کمیسیون کشاورزی بررسی می‌شود

از سویی دیگر، عباس رجایی رئیس کمیسیون کشاورزی مجالس هشتم و نهم دراین باره به مهر گفت:

یکی از موضوعات مهمی که در قانون نظام جامع دامپروری کشور به تصویب رساندیم، به وجود آوردن شرایطی بود که منجر به ارائه غذای سالم به مردم باشد به طوری که این غذا استانداردهای لازم را از نظر کیفی وسلامت برای ارائه به مردم داشته باشد.

وی با بیان اینکه دولت باید شرایطی فراهم کند تا غذای سالم به دست مردم برسد، گفت: براین اساس، طبعا بایستی چرخه تولید مواد غذایی از تهیه مواد اولیه تا فرآوری نهایی آنها بصورت سالم انجام شود.

فراخوان مسئولان دست اندرکار تولید شیر به پارلمان

نماینده منتخب مردم اراک در مجلس نهم تصریح کرد: از این رو برخی افراد برای سودجویی های نامشروع نباید با افزودنی‌های غیرمجاز(وایتکس) به برخی از مواد غذایی مثل شیرسلامت جامعه را به مخاطره بیاندازند.

وی با اعلام اینکه در مجلس هشتم چند گزارش محرمانه در این خصوص به دست ما رسید اما متاسفانه بنا به دلایلی نتوانسیم این موضوع را پیگیری کنیم، گفت:

براین اساس، یکی از اولویت‌های کمیسیون کشاورزی در مجلس نهم بررسی این بحران است.

رجایی همچنین از فراخواندن مسئولان و دست اندرکاران تهیه و تولید فرآورده های لبنی به کمیسیون کشاورزی برای ت پاسخگویی در این باره در هفته های آینده خبرداد.

به گزارش مهر، در استاندارد جهانی، شیر درجه یک، به شیری گفته می شود که بار میکروبی آن زیر صدهزار میکروب در هر میلی لیتر شیر باشد. شیر درجه دو، شیری است که بار میکروبی آن بین صدهزار تا پانصد هزار میکروب در هر میلی لیتر باشد. شیر درجه سه، شیری است که بار میکروبی آن بین پانصد هزار تا یک میلیون میکروب در هر میلی لیتر شیر باشد و براساس قانون سلامت، دامداران باید از تحویل شیری که بیشتر از یک میلیون بار میکروبی داشته باشد، خود داری کنند.

گزارش از محمد ابراهیم پاکزاد

«خبرگزاری مهر»

برجسته نمایی های متن از اینجانب است.         ب. الف. بزرگمهر