به همه ی دزدان و آدمکشان رژیم جمهوری اسلامی
از ریز و درشت؛ از بالا به پایین و از چپ و راست!
قزوینی را در حالت نزع تیزی از كون
بجَست.
گفتند:
از حاضران شرم نداری؟
گفت:
من ایشان را بار دیگر كجا خواهم دید تا
شرم دارم؟
عُبید زاکانی (که نامش جاودانه و درود خلق جهان بر او باد!)
* برای عنوان، می خواستم بنویسم:
«تا گور تیزی بیش نمانده است!» پشیمان شدم؛ زیرا تیز نیز جَسته است!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر