«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ مرداد ۱۴, شنبه

نگاره ای تاریخی از ناصرالدین شاه و اسب تاجدارش!


«ناصرالدین شاه نخستین شاه ایرانی بود که به کشورهای اروپایی رهسپار شد. او در سال ١٢۵٣ خورشیدی در نخستین گاه رهسپاری خود به اروپا از روسیه دیدن کرد. در زمان اقامت وی در سن پترزبورگ، میخائیل زیچی نگاره گر سرشناس مجارستانی چندین نگاره از او آفرید که در موزه «ارمیتاژ» لنینگراد (سن پترزبورگ پیشین) نگهداری می شود.

این نقاشی آبرنگ و مداد، ناصرالدین شاه را سوار بر اسب به تصویر کشیده است.»*

با سپاس از فرستنده ی متن و نگاره: م. ف. 

* این یادداشت از سوی اینجانب ویرایش شده است. عنوان نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!