«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ مرداد ۱۴, شنبه

وزیر دارایی اگر دارا نباشد که وزیر دارایی نیست!


گفتگویی است با وزیر دارایی افغانستان! در حاکمیت آنجا نیز همان تبهکاری فرمانرواست که در حاکمیت جمهوری اسلامی برقرار است؛ با این تفاوت که در اینجا پول نفت بادآورده، زالوهایی به مراتب چاق و چله تر پرورانده است.

به واپسین سخنان آقای وزیر کمی باریک شوید! می گوید:
«در افغانستان کسانی هستند که پولی که در دهسال پس انداز من است، در یک روز پیدا می کنند ...» راست هم می گوید و به زبان دیگر یعنی اینکه:
چرا سراغ آنها نمی روید و یقه ی مرا که در سنجش با آن ها آفتابه دزدی بیش نیستم، گرفته اید؟!

ب. الف. بزرگمهر       ١٤ امرداد ماه ١٣٩١


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!