«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آبان ۳, چهارشنبه

کی از آب گل آلود ماهی خواهد گرفت؟!

کی کوبش مرگبار را بر سرِ «موش نیمه جان» فرود خواهد آورد؟ «شیطان بزرگ» و همدستانش؟ «هرج و مرج جویانِ الله کَرَم»؟* یا چیزی شگفت، میهن ما را از باتلاق بلا بیرون خواهد آورد؟

«شرایط روانی پیامد بی نظمی همیشگی سبب می شود که آدم معمولی، کاسه ی صبرش لبریز شود و هر نوع ملاحظه ای را کنار بگذارد و به هر آشنا و ناشناسی بگوید:
هر کس بیاید مهم نیست؛ حتی اگر خود اهریمن باشد. همین اندازه بس است که بتواند با جدیت حکومت کند و به این آشفتگی سر و سامانی بدهد.“

بی نظمی برای فاشیسم، مثل آب برای ماهی است!»

از کتاب ارزنده ی «مکتب دیکتاتورها»، نوشته ی «ایگناتسیو سیلونه»

با اندک ویرایش درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

* منظور از «الله کَرَم» آدم ویژه ای نیست؛ همه ی آنها هستند که هنوز زیر سایه ی خداوندی که تاکنون تنها برای آن ها کریم بوده، تبهکاری های بیشماری کرده و همچنان می کنند!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!