«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آبان ۱۲, جمعه

هنر نزد ایرانیان است و بس!


می گویید: نه!

بفرمایید:
این هم یک دستبند زیبای ساخته شده از تنها چنگال غذاخوری برجای مانده ی هنرمند در خانه اش! اگر برای قاشقش هم طرحی بزند، ناچار است بازهم بیش تر دست هایش را بکار اندازد!

ب. الف. بزرگمهر   ١١ آبان ماه ١٣٩١

برگرفته از گوگل پلوس پریرخ هاشمی

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!