در کتاب «حاجی‌آقا» نوشته صادق هدایت،
حاجی به کوچک‌ترین فرزندش درباره‌ی شیوه ی دستیابی به کامیابی مالی در ایران، چنین
اندرز می دهد:
«توی دنیا
دو طبقه مردم هستند: بچاپ و چاپیده؛ اگر نمی‌خواهی جزو چاپیده‌ها باشی، سعی کن که
دیگران را بچاپی! سواد زیادی لازم نیست؛ آدم را دیوانه می‌کنه و از زندگی عقب می‌اندازه!
فقط سر درس حساب و سیاق دقت بکن!
چهار عمل اصلی را که یاد گرفتی، کافی
است تا بتوانی حساب پول را نگه‌داری و کلاه سرت نره، فهمیدی؟ حساب مهمه!
باید کاسبی یاد بگیری با مردم طرف بشی؛
از من می‌شنوی، برو بند کفش تو سینی بگذار و بفروش؛
خیلی بهتره تا بری کتاب جامع عباسی را یاد
بگیری!
سعی کن پررو باشی؛ نگذار فراموش بشی؛ تا
می‌توانی عرض اندام بکن؛ حق خودت را بگیر! از فحش و تحقیر و رده نترس! حرف توی هوا
پخش می‌شه. هر وقت از این در بیرونت انداختند، از در دیگر با لبخند وارد بشو؛ فهمیدی؟
پررو، وقیح و بی‌سواد؛ چون گاهی هم باید تظاهر به حماقت کرد تا کار بهتر درست بشه!
...
نان را به نرخ روز باید خورد! سعی کن با
مقامات عالیه مربوط بشی؛ با هرکس و هر عقیده‌ای موافق باشی، تا بهتر قاپشان را
بدزدی! ...
کتاب و درس و این‌ها دو پول نمی‌ارزه! خیال
کن تو سر گردنه داری زندگی می‌کنی! اگر غفلت کردی تو را می‌چاپند. فقط چند تا
اصطلاح خارجی، چند کلمه‌ی قلنبه یاد بگیر؛ همین بسه!»
خیلی جالبه که بعد از ٦۷ سال هنوز هم در
بر همان پاشنه می چرخد!
«فیسبوک» مجتبی طالبی
از «گوگل پلاس» حسین یزدی
این نوشتار از سوی اینجانب اندکی بویژه در نشانه
گذاری ها ویرایش شده است. عنوان آن را نیز دستکاری نموده ام. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر