«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آذر ۲۶, یکشنبه

فرار از مدرسه گاهی بد نیست!


قبلا به دوستانم که فرزند داشتند، توصیه می کردم بچه هایتان را تا مدرسه همراهی کنید ...

کمی گذشت؛ گامی فراتر گذاشتم و گفتم اجازه ندهید جایی بدون شما بروند؛ مثلا گردش های دسته جمعی ...

حالا باید بگویم:
نگذارید مدرسه ی بدون شوفاژ بروند ... احتمالا تا چند ساعت دیگر می گویم:
راه های فرار از مدرسه را به بچه هایتان آموزش دهید ...

فرار از مدرسه گاهی بد نیست!

از «گوگل پلاس» اقلیما

این نوشتار از سوی اینجانب اندکی در نشانه گذاری ها ویرایش شده است. عنوان آن را نیز از متن برگزیده ام.    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!