«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آذر ۲۷, دوشنبه

رباعیاتی چند با الهام از عمر خیام نیشابوری


«گویند بهشت و حور عین خواهد بود»
وضع همه بهتر از زمين خواهد بود
اما چكنم كه دانم از بخت كجم
آن جا همه چيز ساخت چين خواهد بود

*** 
«در دهر هر آن که نیم نانی دارد»
پوند و یورو و دلار ِ جانی دارد
گر یک شبه جمشید شد و ... بسم الله!
اندر پس پرده دوستانی دارد

***

اي دوست بخند، خوش به حال من و تو
شادي و سرور و خنده مال ِ من و تو
با همت اين دولت پاكيزه سرشت
تبديل ِ به كاه شد ريال من و تو

*** 

در فصل خزان درخت بي حس شده است
اين را تو بگو چه چيز باعث شده است؟
رندي گفتا به خنده، من معتقدم
پاييز بهاري است كه دِپرس* شده است

محمد جاوید

از «گوگل پلاس» الهه سعادت

عنوان از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر

* «دپرس» به آرش افسرده است.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!