یک پژوهشگر انسان شناس در آفریقا به شماری
از بچه های بومی یک بازی را پیشنهاد کرد. او سبدی از میوه را در نزدیکی یک درخت
گذاشت و گفت هر کس که زودتر به آن برسد، آن میوه های خوشمزه را برنده می شود.
هنگامی که فرمان دویدن داده شد، بچه ها
دستان هم را گرفتند و با یکدیگر دویده و در کنار درخت، خوشحال به دور آن سبد میوه
نشستند. وقتی پژوهشگر انگیزه ی این رفتار آن ها را پرسید و گفت درحالی که یک نفر از
شما می توانست به تنهایی همه میوه ها را برنده شود، چرا از هم جلو نزدید؟ آنها
گفتند: «اوبونتو»؛ به این آرش که:
«چگونه یکی از ما می تواند خوشحال باشد،
در حالی که دیگران ناراحت اند»!
از «گوگل پلاس»
عنوان از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر