چند سال پیش داشتم روی جامعه ی هندوستان
تحقیقی می کردم که چرا با این همه فقیر و این همه مصیبت زده این ها دست به شورش علیه
طبقه چپاولگر قلیل حاکم نمی زنند؟
شاید ندانید؛ بیش از نیمی از مردم هند
در گوشه ی خیابان به دنیا می آیند و همانجا هم می میرند.
دیدم در جایی نوشته در مکتب هندوها مردم
به بقای زندگی باور دارند و این هایی که امروز در زندگی مصیبت زده به سر می برند
به خاطر این است که در زندگی قبلی شان آدم های خوبی نبودند و الان دارند عذاب آن
زندگی را می چشند و اگر در این زندگی پرهیزکاری پیشه کنند در زندگی بعدیشان آدم های
پولدار و موفقی می شوند و همین ثروتمندان هم ثمره خوبی هایشان بوده که امروز زندگی
خوبی دارند!
گفتم تو رو به خدا ببین! هرکس به نوعی
بشر را احمق می کند. آنگاه به خر برچسب حماقت می زنند!
از «گوگل پلاس» حسین یزدی
این نوشتار از سوی اینجانب اندکی ویرایش شده است. عنوان
را نیز با دستکاری درخور از متن برگزیده ام.
ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر