«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آذر ۱۵, چهارشنبه

فلسفه ی علمی، زحمتکشان را به هم نزدیک می کند!


نوشته است:
«از فلسفه بیزارم ، چون آدم ها رو از هم دور می کنه!»
از «گوگل پلاس» مه سان

برایش می نویسم:
بله! ولی فلسفه ای که تنها جهان را تفسیر می کند! فلسفه ی علمی (مارکسیسم ـ لنینیسم) جهان را دگرگون نموده و همچنان بکار دگرگون نمودن آن است. این فلسفه، آدم های زحمتکش و همه ی کسانی را که با دسترنج خود روزگار می گذرانند به یکدیگر نزدیک می کند! آنچنان نزدیک که بتوانند با اهرم ارشمیدس آن را تکان داده، جهانی آدموار که دیگر در آن کسی از دیگری بهره کشی نکند، پدید آورند!

ب. الف. بزرگمهر  ١۵ آذر ماه ١٣٩١

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!