«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ دی ۱۲, سه‌شنبه

جز آنکه ... زیادی نخورید!


نوشته است:
«در نخستین سالگرد ...، چه انتقادی دارید؟ چه انتظاری دارید؟
یک سال از آغاز به کار تارنگاشت ... سپری شد. گرچه در این مدت دشواری های فراوانی پیش روی تحریریه ی ما قرار داشت، ولی همراهی مخاطبان موجب گردید تا به کامیابی یی فراتر از اندازه دست یابیم.» «گوگل پلاس»

می نویسم:
من نمی گویم! از زبان آن ها می گویم:
«نخستین سالگردتان را شادباش می گوییم. یک سال بزرگ شده اید و عقل تان گرچه به اندازه ی بچه ی یکساله است؛ ولی به هر رو برخی بایدها، نبایدها و اینکه پیرامون تان تا کجا می توانید پیش بروید را دریافته اید. اکنون، چون هنوز یکسال تان است، نمی خواهیم درباره اصطلاحاتی چون «خط قرمز» سرتان را درد بیاوریم؛ ولی اگر بچه های سربراه و اهلی باشید در آینده نیز با اینگونه اصطلاحات چندان سر و کار پیدا نخواهید کرد و کار ما نیز ساده تر خواهد بود؛ زیرا آسان تر زبان یکدیگر را درمی یابیم و شما نیز انشاءالله به کودکمرگی دچار نخواهید شد!

نه انتقادی به شما داریم و نه انتظاری جز آنکه ... زیادی نخورید!

امضاء محفوظ»

ب. الف. بزرگمهر    ١٢ دی ماه ١٣٩١

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!