«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ اسفند ۳۰, چهارشنبه

آرزوهای نوروزی!


نیایش هایی از گونه ای دیگر

فرارسیدن نوروز باستانی را به همه آشنایان، دوستان و یاران ارجمندم در هرکجای ایران و جهان که هستند، شادباش می گویم و برای همگی سالی پربار همراه با دوستی ها و همدلی های روزافزون آرزومندم.

بیاییم در سال نو، بر کوشش خود در زایش جهانی نو که در آن آدم، گرگِ آدم نباشد و رنج و بدبختی از زندگی آدم ها برای همیشه رخت برخواهد بست، بازهم بیفزاییم؛ از دشواری ها نهراسیم و همواره رهپوی حقیقت و راستی و درستی باشیم.

بیاییم با کوششی افزون تر، گرامی میهن خود را که یکی از گهواره های بزرگ فرهنگ آدمی، جشن ها و سرودهاست، به سوی پیشرفت و شکوفایی اقتصادی ـ اجتماعی رهنمون شده، سرزمین باستانی مان را از فرهنگ نمایی ایرانی ستیز که تنگدستی و تیره روزی، مویه و غم برای توده ی مردم آن به ارمغان آورده، برهانیم.

بیاییم بختکی را که بر این سرزمین سایه افکنده به دوزخ رهسپار کنیم و این خاک کهنسال را از خطر تکه تکه شدن و نابودی برهانیم!

بیاییم یاد همه رفتگان و کوشندگان برای جهانی آدموار را که دیوانه سر و جان بر کف در راه سرفرازی و بهروزی میهن کوشیدند و دیگر در میان ما نیستند، گرامی بداریم و سفره ی هفت سین (یا هفت شین) خود را با آنها قسمت کنیم!

بیاییم به کوری چشم فرهنگ ستیزان و اسلام پناهان دزد و فرومایه، نوروز باستانی را با فرّ و شکوه هرچه بیشتر برگزار نماییم!

همی خواهم ز وَخشورِ تَـش افروز      که نوروزت همیشه باد پیروز

با مهر

ب. الف. بزرگمهر       نوروز ١٣٩٢

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!