تفاوت روزنامه نگاری با خبرچینی،
خبرچینی با پیام رسانی، این یکی با روزنامه نگاری ...
همه ی آنچه از روزنامه نگاری آموخته،
همین است که خبر با تفسیر و تفسیر با گزارش و این یکی با خبر تفاوت دارند و "شگفتا"
که همین را نیز خوانندگان این گاهنامه ی پلید که نام راستین آن «رفسنجانی نِت» است،
درنمی یابند (نگاه کنید به نوشته ی زیر)! دلیل آن البته ساده است: از هر ۱۰۰ نفر
خواننده، ۹۹ تای آن از دل آن یکی در آمده و همان یک نفر نیز گاه با نامه های فدایت
شوم از «روزنامه نگار اعظم» می خواهد کلاس درس روزنامه نگاری برای خوانندگان
بگذارد!
سایر چیزها را از سخنان خاله زنکی، سبزی
پاک کنی برای این و آن و بستن شان به دُم خود گرفته تا خبرچینی، چیزی را از دل چیز
دیگر درآوردن و پخش شایعه های بی پایه که حتا صدای آن یک نفر خواننده ی تگزاسی را
نیز درمی آورد، در جاهای دیگر آموخته است و البته، همین خواننده ی تگزاسی که گندِ
کارِ شایعه پراکنی را گوشزد می کند، ناگهان نماینده ی مردم ایران از آب درآمده و
یادش نمی رود که بگوید:
«... مردم ایران روی حرفهای شما حساب می
کنند»!
فراموش کردم مهم ترین چیزی که «روزنامه
نگار اعظم» در سالیان دراز آموخته را یادآور شوم:
رساندن پیام های غیرمستقیم ارباب یا همانا
«عالیجناب نامدار رفسنجان» به نماینده ی خدا در ایران؛ پیام هایی که «عالیجناب» شهامت
بر زبان راندن مستقیم شان را نداشته و آن ها را به پادوها و نوکر و کلفت هایش می
سپارد تا بازگو کنند.
اگر توانستید تفاوت روزنامه نگاری با
خبرچینی، خبرچینی با پیام رسانی و این یکی را با روزنامه نگاری دریابید! من که نتوانستم ...
ب. الف. بزرگمهر چهارم اردی بهشت ماه ۱۳۹۲
***
«... خواننده ای از تگزاس نوشت:
لطفا قبل از پخش شایعات کمی در باره آن
فکر کنید. مردم ایران روی حرفهای شما حساب می کنند. شما مسئولیت و رسالت پخش اخبار
صحیح، تحقیق و بررسی شده را بر دوش دارید.»
پیک نت یک سایت خبری است که البته گاه
اطلاعات تاریخی و آرشیوی را به اخبار می افزاید و گهگاه نیز نظری را بصورت ضمیمه
همراه خبرها می کند. ما نه سایت ایدئولوژیک هستیم، نه مبلغ نظرات سیاسی این یا آن
حزب و نه معتقد به صرفا انتشار اخبار اتفاق افتاده. چرا که هستند حوادثی که هنوز
روی نداده اند اما اخبار پیش بینی آنها منتشر می شوند. حال می خواهد در ارتباط با
فلان اجلاس مربوط به سوریه باشد و یا دیداری در ارتباط با صلح فلسطین و یا فلان
مذاکرات آینده اتمی با جمهوری اسلامی و ....
دراین زمینه گاه با سئوالات و پیشداوری
های عجیبی روبرو می شویم که عمدتا باز می گردد به درک نادرست پاره ای ایرانی ها
نسبت به خبر و تفکیک نکردن خبر از تفسیر، یا تفسیر از گزارش، مغشوش کردن مرز نامه
وارده با تحلیل سیاسی و یا نظر یک نشریه و انواع دیگر مطالبی که در یک رسانه منتشر
می شود و هر کدام نام و سبک خود را در کار روزنامه نگاری دارند.»
برگرفته از «پیک نت»، چهارم اردی بهشت
ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر