«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اردیبهشت ۱۶, دوشنبه

تیم آریایی، خدای استقلالی، الله اکبر!


سرودواره ای که کمی وزن آن نیز می لنگد، برای تیم فوتبال دلبسته اش نوشته است:
«این مایه افتخار و خوش اقبالیست
عرش از تب و تاب رنگ قرمز خالیست
آبیست تمام دنیا ای گل من
شاید که خدای ما هم استقلالیست؟!

قهرمانی استقلال این تیم آریایی را برهمه ی استقلالی های جهان تبریک عرض می كنم!» از «گوگل پلاس»

به این ترتیب، روشن می شود که افزون بر خدای فرقه های گوناگون مسیحی و اسلامی و یهودی و ...، «تیم آبی» هم که دورترها در دوره ی شاه گوربگورشده، «تاج» نامیده می شد، برای خود خدایی جداگانه دارد! الله اکبر!

این هم جام افتخار که از سوی طرفداران تیم همچشم به این قهرمانان آریایی پیشکش شده است!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۶ اردی بهشت ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!