شرابی که به صد دینار ارزد!
واعظی بر سر منبر می گفت:
هر گاه بنده ای مست ميرد، مست دفن شود و مست سر از گور برآورد.
خراسانی در پای منبر بود، گفت:
به خدا آن شرابيست كه يك شيشه ی آن به صد دينار می ارزد.
عُبید زاکانی (که درود خلق جهان بر او باد! ـ بر وزن سلام الله علیه)
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید! از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!
درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر