«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ خرداد ۸, چهارشنبه

ما خودمان هم مانده ایم به چه کسی رای بدهیم!


«رهبر انقلاب اسلامی بار دیگر به موضوع انتساب نظر رهبری در انتخابات به برخی افراد اشاره کردند و گفتند:
این حرفها همیشه بوده و واقعیت هم ندارد زیرا کسی نمی داند که رهبری به چه فردی رأی خواهد داد.»
از رسانه های ایران   هشتم خرداد ماه ۱۳۹۲

سخنان ناگفته ی «سیدعلی»:
... ولله ما خودمان هم نمی دانیم به چه کسی رای بدهیم! حکم حکومتی هم کارگر نیست؛ اگر به این یکی بدهیم، آن دیگری نیز خواهد خواست و حتا گرگعلی نیز که صلاحیتش در انتخابات رد شده، خیز برداشته و پاچه ی ما را خواهد گرفت. ما نمی خواهیم مملکت به آشوب کشیده شود؛ نه آنکه چندان در اندیشه ی مملکت باشیم؛ بیضه ی اسلام در خطر است. دست مان را آنچنان در حنا گذاشته اند که جز امدادهای غیبی راهی نمی بینیم! خدا خودش به همه مان رحم کند که از این گردنه ی بلاخیز بی بلا رد شویم و انشاء الله، کار چندان کش پیدا نکند.

ب. الف. بزرگمهر   هشتم خرداد ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!