«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اردیبهشت ۳۱, سه‌شنبه

خیلی خوش چُس است، دم خزینه نیز می نشیند!


«آقا» که به بخار خزینه ای که خود و یاران غارش در پدید آوردن آن سهمی بسزا داشته اند، خو گرفته و شاید آن را بهشت برین می پندارد، به تازگی رو به کسانی که در آن خزینه ی بدبو و خفقان آور دست و پا زده و هنوز نیمه جانی دارند، چنین عطر و عنبرهایی پراکنده اند:
«دشمن در پی بحرانی نشان دادن وضعیت کشور و پیروزی کسی در انتخابات ریاست جمهوری است که کشور را به عقب بر گرداند.»  (سخنرانی آخوند خامنه ای، ۲۵ اردیبهشت ماه در تهران)

از این عطر و عنبرها می توان نتیجه های زیر را گرفت:
الف. کشور نه تنها در شرایط بحرانی نیست که همه چیز خوب و بجای خود است؛
ب. دشمن با بحرانی نشان دادن کشور می تواند کسی را به ریاست جمهوری ایران برساند؛
پ. رییس جمهور به تنهایی سهم بسزایی در به جلو یا عقب راندن کشور داشته و دارد؛
ت. ولایت فقیه در به جلو یا عقب برگرداندن کشور سهمی نداشته و ندارد؛ و
ث. نقش ولایت فقیه تنها اندرزگویی و عنبرپراکنی است.

اکنون به این «آقا» چه باید گفت، جز آنکه:
«خیلی خوش چُسی؛ دم خزینه نیز نشسته ای!» یا خود بلند می شوی و ردِ کار خود می روی یا توده های مردم ایران در همان خزینه ی چرک و خفقان آوری که پدید آورده ای، خفه ات خواهند نمود؛ تاریخ حکومت ها در ایران را نیک بنگر و چندان به پشتوانه ی چابلوسان، بادنجان دورقاب چین ها و پابوسانت امیدوار مباش! با نخستین پس گردنی یکی از همان ها به ژرفای خزینه رهسپار خواهی شد؛ تاریخ، چنین می گوید!

ب. الف. بزرگمهر    ۳۱ اردی بهشت ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!