بیانیه زیر با ای ـ میل به دستم رسیده
است. با نادیده گرفتن اینکه کدام حزب یا سازمان سیاسی آن را فرستاده، جُستار در
میان نهاده شده از اهمیت جدی برخوردار، نیازمند هماهنگی های تازه تر و گسترده تری
میان نیروهای سیاسی پیشرو ایرانی و در این مورد، نخست و پیش از همه در کشور هلند
است. کشوری که با در پیش گرفتن سیاست هرچه آشکارتر راست گرایانه، بویژه بیگانه
ستیزی و پناهنده ستیزی را بیش از پیش دامن می زند. سویه ای دیگر از این روند که به
نوبه ی خود باید مورد توجه بیش تر همه ی نیروهای سیاسی پیشرو و چپ قرار گیرد، روند
داد و ستدهای نان و آبداری (به گفته ی آن ها: بازی برد ـ برد) است که با شکست
انقلاب ایران و سرسپردگی هرجه بیش تر رژیم تبهکار جمهوری اسلامی و تن دادن به سازش
های خائنانه به سود کشورهای بزرگ امپریالیستی و شغال و کفتارهای کوچک تر اروپای
باختری، از سوی این کشورها و از آن میان کشور هلند پی گرفته می شود. در این
کشورها، صورتک پشتیبانی از «حقوق بشر» هرچه آشکارتر کنار گذاشته شده، جان
پناهجویان و بویژه پناهجویان سیاسی، پناهندگان از پیش پذیرفته شده و در چارچوبی
کلی تر دیگر بیگانگانی که در این کشورها کار و زندگی می کنند با خطرات بزرگ تری
روبرو می شود. نمونه ی زیر، تنها یکی از آن هاست و به باور من، همه ی نیروهای
سیاسی ایرانی، همه ی کسانی که وجدان خود را زیر پا ننهاده و به سرنوشت هم میهنان
خود با نادیده گرفتن باورهای مذهبی یا غیر مذهبی، آرمان ها و سمتگیری های سیاسی
شان دلبسته اند، باید در گام هایی تا آنجا که امکان دارد، هماهنگ و نیرومند در
برابر چنین کارهای نامردمانه و ناجوانمردانه ی دولت های اروپای باختری بایستند و
جلوی پایمال شدن حقوق انسانی و اجتماعی مندرج در «منشور حقوق بشر سازمان ملل متحد»
را از سوی کشورهایی که خود نخستین امضاء کنندگان آن بوده اند، بگیرند. چنین همکاری
و هماهنگی هایی زمینه ی نزدیک شدن و یکدلی این نیروها را در چارچوب ساختاری
فراگیرتر نیز امکان پذیر خواهد ساخت؛ ساختاری که نیاز امروز و فردای میهن مان است و باید از سوی همگی
این نیروها پی گرفته شود.
ب. الف. بزرگمهر ۲۹ اردی بهشت ماه ۱۳۹۲
***
به پشتیبانی پناهجویان اعتصاب کننده در زندان های هلند
بشتابیم!
اخیرا تعداد زیادی از پناهجویان بازداشتی
در زندان های هلند ( از جمله زندان روتردام و سخیفل - فرودگاه آمستردام) در اعتراض
به برخورد غیرانسانی و تبعیض آمیز سیاست
پناهندگی دولت هلند و زندانی کردن آنها دست به اعتصاب غذا زده اند. چند نفر از
آنها به دلیل وخامت جسمی شان به تک سلول های متروکه "به اصطلاح بیمارستان"
منتقل شده اند که از امکانات اولیه یک اعتصاب کننده هم محروم هستند. طی این مدت
مقامات دولت هلند تلاش کرده اند که این حرکت اعتراضی در رسانه ها عمومی و اجتماعی
منعکس نگردد و حتی در بعضی موارد از ورود و ارتباط روزنامه نگاران و متحصصین بدون
مرز با اعتصاب کنندگان ممانعت کرده اند.
رفیق "باسط صالحی" از اعضای
حزب کمونیست ایران هم یکی از اعتصاب کنندگان است که در روز دوشنبه 6 مه از سوی پلیس
دستگیر و قصد اخراج وی از کشور هلند را
داشتند. در اعتراض به اخراج و برخورد غیر انسانی پلیس و اداره مهاجرت هلند با وی
از روز سه شنبه 7 مه در زندان روتردام دست به اعتصاب غذای تر زده و از خوردن ونوشیدن
خودداری کرده است. متعاقبا روز دوشنبه 13 مه به دلیل وضعیت وخیم جسمی وناراحتی شدید
ناشی از اعتصاب غذا در مرکز پزشکی قضایی شهر دنهاخ (het
Justitieel Medisch Centrum ) بستری شده است که سلامتی وی در خطر است. در واقع به جای اینکه اعتصاب کننده گان را به
مکانی مناسب منتقل کنند و تحت نظر متخصصین و درمان قرار گیرند، آنها را در تک سلولی
های ایزوله شده با کمترین امکانات حبس کرده اند که از هر گونه ارتباط اجتماعی با دیگر
زندانیان محروم هستند. این حرکت غیر انسانی مقامات هلند تنها برای تضعیف روحیه
اعتصاب کنندگان و برای متوقف کردن حرکت مبارزه جویانه آنها بدون تحقق خواست انسانی
و برحق شان می باشد.
این حقیقت بیش از هر زمان آشکار می شود
که این داعیان "دمکراسی" و "حقوق بشر" خود ناقضان ابتدائی ترین
حقوق انسانی پناهجویانی هستند که به دلایل مختلف مجبور به ترک کشور خود شده اند و
ناچارا به این کشورها پناه آورده اند که متاسفانه به جای کمک و سرپناه، تحت فشارهای
روحی و روانی در تک سلولی های ایزوله شده در اعتصاب غذا بسر می برند.
مردم آزادیخواه، احزاب و سازمانهای سیاسی
و مدافع حقوق پناهندگان
احزاب حاکم در پارلمان هلند تلاش می
کنند که قوانین ارتجاعی ضدپناهندگی و تبعیض آمیزی را علیه پناهندگان اعمال کنند،
که نتیجه آن مجرم شناختن پناهندگانی است که به هر بهانه ای تاکنون از حق اقامت رسمی
در هلند برخوردار نیستند.
در اعتراض به چنین سیاست غیرانسانی یک
حرکت خودجوش و اعتراضی در داخل زندان ها شروع شده است. کسانی که با اعتصاب غذا جان
و زندگی خود را به خطر انداخته اند لازمه‌ی هر گونه حمایت و همبستگی جهانی هستند.
برای این مهم لازم است که از اعتصاب غذای پناهندگان پشتیبانی کرد و بایستی تلاش
كرد تا صدای برحق این زندانیان را به گوش جهانیان رساند و از هر طریق ممکن دولت
هلند را تحت فشار قرار داد تا تن به خواست انسانی پناهجویان دهد.
پیروزی این حرکت و رسیدن اعتصاب کنندگان
به خواست انسانی شان در گرو همراهی و پشتیبانی همه انسانهای آزادیخواه در سراسر
جهان است. نباید گذاشت دولت هلند با ابزارهایی که در دست دارد حرکت اعتصاب کنندگان
را به شکست بکشاند.
ما خواهان آزادی فوری رفیق باسط صالحی و
سایر اعتصاب کنندگان در زندان های هلند هستیم و درخواست میکنیم پروسه اقامت آنها
با کمک های لازم و اولیه مورد بررسی و اجرا گردد!
تشکیلات خارج از کشور حزب کمونیست ایران
– کمیته هلند
19 مه 2013
مشخصات وکیل “باسط صالحی" Baset’s Attorney
Mr. Rombout Hijma
Postbus 14002
3508 SB Utrecht
Telefoon : 030 233 37 34
Fax : 030 233 11 50
E-mail: advocaten@vannierop-hijma.nl
پی نوشت:
خانمی از وضعیت شماری از پناهجویان ایرانی
در هند که به دشواری هایی مانند پناهجویان ایرانی در هلند دچار شده اند در
یادداشتی کوتاه نوشته اند:
«سلام أقای بزرگ مهر متأسفانه وضعیت در هند نیز بهتر إز هلند نیست. حكومت ایران با كمك دولت هند وضعیت
اسفناكی به وجود أورده است كه برادر من همراه با فرزند و همسرش و تعداد كثیری دیگر
إز هموطن های دیگر در أن اسیر هستند. امید دارم كه همه ما زودتر بیدار شده بداد آنها
برسىم».
برایشان نوشتم:
سلام خانم ...!
بسیار متاسفم از چنین وضعی برای برادر
شما و همچنین دیگر هم میهنان پناهجوی ایرانی در کشور هند. نوشته ی شما را بازتاب
خواهم داد. اگر می توانید، نوشته ای مفصل تر درباره ی وضع این پناهجویان در آنجا و
اگر می شود همراه با عکس هایی از آنجا (بی آنکه چهره ی کسی روشن باشد) برایم بفرستید.
حتمن آن را بازتاب خواهم داد. مهم آن است
که نوشته ی شما تا آنجا که ممکن است، جامع و مانع (دربرگیرنده ی همه سویه های
جُستار و نیز در چارچوب آن) باشد. کوشش کنید که حتمن برای کمک به آن هم میهنان هم که
شده این را بنویسید. نگران ویرایش آن نیز نباشید. من آن را ویرایش خواهم نمود. به
برادرتان سلام مرا برسانید و از قول من به ایشان بگویید تا آنجا که ممکن است در
همانجا و از طریق سازمان های بین المللی، دشواری های خود را بازتاب گسترده تری
بدهند. به عنوان نمونه، حزب کمونیست هند در بسیاری جاهای آن کشور نیرومند است و باید
اگر بشود با آن ها و نیز دیگر سازمان های پیشرو هندی تماس برقرار نمود.
اگر پیشنهاد مشخص دیگری هم برای بازتاب
جُستار و یاری هم میهنانمان دارید، برایم بنویسید؛ از انجام آن دریغ نخواهم نمود.
با مهر ب. الف. بزرگمهر
واپسین پاسخ وی چنین است:
واپسین پاسخ وی چنین است:
«با سلام و تشكر من سعی مى كنم. حتی تابستان
در سفرم به امریكا نیز سعی كردم صدای آنها را برسانم؛ ولی متاسفانه به جایی نرسید.
در ضمن آن ها پناهنده ی سازمان ملل هستند؛ ولی این سازمان اصلا توجهی نمی كند؛ حتی
اجازه ی كار هم به آن ها نمی دهد. برادرم از آن ها خواست امکانی در اختیارش بگذارند
تا به دخترهای بناهجو بخصوص برمه ای دفاع شخصی یاد بدهد؛ جون هر روز تعداد زىادی از
آن ها مورد تجاوز قرار می گیرند؛ ولی متاسفانه با در بسته روبرو شد. وضعیت تحصىیلى
و زندگی آنها هم اسفبار است. البته من و خانواده ام با تمام قدرت از برادرم حمایت
می كنیم. من خودم تابستان گذشته این مشكلات را دیدم و چنان راهی بیمارستان شدم كه
تا مدت ها نمی توانستم آب خنك بنوشم. من هم بنوبه ی خودم، هر كاری بتوانم برای
هموطنان خود می كنم. با سپاس از توجه شما ...»
(این یادداشت از سوی
اینجانب بویژه در نشانه گذاری ها ویرایش شده است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر