«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ خرداد ۱۵, چهارشنبه

ملاصدرا، دانشمندی بزرگ که هنوز ناگفته هایی بسیار دارد!


نوشته است:
«تالس می گوید: همه چیز عدد است؛
سهروردی می گوید: همه چیز نور است؛
ملاصدرا می گوید: همه چیز وجود است؛
فیلسوف می گوید: همه چیز تو هستی!»

از «گوگل پلاس» 

برایش می نویسم:
«... شاید همه چیزِ تو آن یکتاست! ملاصدرا ، دانشمند بزرگ ما درست می گوید؛ جوری هم گفته است که آخوندها و ملاهای زمان خود وی نیز با آنکه بوی کفر به مشام شان رسید؛ ولی کاری از دست شان برنیامد! خود وی نیز با آنکه با زیرکی بسیار، مانش (مفهوم) «ماده» را جایگزین مانش «خدا» نمود، پایش را از اندازه ای بیش تر فرانگذاشت؛ شاید نمی خواست خونریزی بشود؛ برای همین از وی با عنوان «مُصلح» دین نیز یاد می کنند. به هر رو، وی دانشمندی بسیار بزرگ تر از آن است که می شناسیم. زنگار تاریخی را باید فیلسوفانی چون شما بیش تر کنار بزنند و این گوهر بزرگ ایرانی و جهانی را بیش تر صیقل دهند تا کارِ وی، بیش از آنچه تاکنون شناخته شده، شناخته شود؛ کاری که تاکنون در این باره و تا آنجا که می دانم، بیش تر از سوی یکی دو پژوهشگر باخترزمین انجام شده و اندکی بیش نیست. پیگیری آن، وظیفه ی نسل جوان کشور ماست!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۵ خرداد ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!