«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ خرداد ۱۷, جمعه

ننگ و نفرین همه ی خلق های ایران و جهان بر حاکمیت اسلام پناه و ضد ملی ایران!


 خودسوزی دو شهروند کرد در همدان در پی شکنجه و هتک حرمت پیروان آیین یارسان

هنوز یک ماه از پوزش فرمانده ی نیروی انتظامی از زنان کرد، بابت ناسزا به لباس کردی زنانه نمی گذرد که خبری دلخراش از خودسوزی دو شهروند کرد در اعتراض به خوار شمردن باورهای «آیین یارسان» به گوش می رسد. در پی بی آزرمی به یکی از پیروان «آیین یاری» به نام کیومرث تمتاک، شکنجه ی نامبرده و تراشیدن سبیل وی، موجی از اعتراض منطقه های کردنشین پیرو «آیین یارسان» را فرا گرفته است. یکی از سنت های مردم یارسان برای مردان، گذاشتن موی پشت لب است و تراشیدن آن در آیین مردم، بگونه ای خوارشمردن بشمار می آید. پس از پخش این خبر، یکی از دوستان ایشان به نام حسن رضوی به نشانه ی اعتراض به ستم انجام یافته در حق مردم یارسان، مردم را در میدان باباطاهر و روبروی فرمانداری شهر همدان گرد آورده، درباره ی ستم وارد شده به مردم یارسان سخنرانی می‏کند و سپس به نشانه ی اعتراض خود را به آتش می‏ کشد. حسن رضوی، هم اکنون در بیمارستان مطهری تهران زیر نظر و مراقبت مامورین اطلاعات است. دیروز نیز یکی از وابستگان رضوی: نیک مرد طاهری از شهر صحنه، پس از آگاهی از این رویداد ناگوار، همراه یک فیلمبردار به همانجا  می رود و پس از سخنرانی در مورد ستم حکومت به مردم یارسان، خود را به آتش می کشد که در پیِ سوختگی بیش از اندازه جان خود را از دست می دهد. فیلمبردار از سوی مامورین اطلاعات بازداشت شده و هنوز آزاد نشده است ... با توجه به دامنه ی این رویداد ناگوار، آیا تنها پوزشی ساده مانند رویداد مریوان بس خواهد بود؟!

از «گوگل پلاس»

این گزارش از سوی اینجانب ویرایش و پارسی نویسی شده است. عنوان نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!