«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ خرداد ۲۰, دوشنبه

... همه ی ما ولایت پذیریم! ولی این پا و آن پا می کنیم به کدام ولایت پرواز کنیم!


نوشته است:
«بعضی ها که خیلی احساسی دارن تصمیم می گیرن. از نظرشون کاندیدای اصلح یعنی ولایت پذیر بودن، کاندید مورد نظرشون فقط ولایت پذیره؛ بقیه کاندیداها به نظر اینا انگار ولایت پذیر نیستن؛ پس با این وضعیت شورای نگهبان توی تایید صلاحیت کردناشون، اشتباه کردن. یعنی کل مملکت دارن اشتباه می کنن و فقط اینا که احساسی تصمیم می گیرن و الان صد و یک دلیلِ صد من یه غاز میارن که احساسی نیست و فیلا درست تصمیم گرفتن! جمع کنید بساطتون رو بابا! حال ما رو بهم زدید با این استیریم جوزدهء سیاسی!»

از «گوگل پلاس»

نوشته ی بالا را تنها کمی ویرایش کردم. از عبارت «استیریم جوزدهء سیاسی» هم سر در نیاوردم؛ با این همه، گذاشتم باشد. شاید چیز مهمی هست که من از آن سر در نمی آورم. به هر رو، هرکس آن را دریافت به من هم برساند تا شیرفهم شوم! به هر رو این نوشته را که دیدم، یاد یک تصویر از شماری پرنده افتادم که چند وقت پیش به مناسبتی دیگر آن را درج کرده بودم. با خود اندیشیدم که بد نیست، همان تصویر را این بار با متنی دیگر در تارنگاشت درج کنم.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!