افسوس كه آن وضو به تیزی بشكست ...
طبعم به نماز و روزه چون مایل شد
|
گفتم كه نجاتِ كُلیم حاصل شد
|
افسوس كه آن وضو به تیزی بشكست
|
و آن روزه به نیم جرعه می باطل شد
|
جاودانه عُبید زاکانی
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید! از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!
درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر