«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ مرداد ۱۱, جمعه

با جامه ی سپید عروسی از در می آید و با کفن سپید از در می رود!


تصویر زشت و زیبایی است از «گوگل پلاس»، کم و بیش بی نیاز از توصیف؛ با خود می اندیشم:
اون بالایی از هفت دولت آزاده؛ پایینی مصداق زبانزدی است که می گوید:
با جامه ی سپید عروسی از در می آید و با کفن سپید از در می رود! باب طبع آقایان اسلام پناه از همه رقم آن: از بازاری و حجتیه ای و طالبانی و سلفی و علفی گرفته تا انگلوفیل و آمریکانوفیل و هرجایی فیل و همچنین گونه های دیگری چون سیاست ما دیانت ما، دوپاسپورته، ذلیل مرده، کلاغ جراح، اهل بخیه و ...

ب. الف. بزرگمهر   دهم امرداد ماه ۱۳۹۲

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!