«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ شهریور ۵, سه‌شنبه

دولتی مهرورزتر از دولت پیشین!


حسین رستمی تا چندی پیش کارگر ساده ساختمانی بوده که حدود ۹ ماه پیش به علت سقوط یک فرغون پر از آجر از طبقه سوم و برخورد به او دچار شکستگی ازناحیه لگن شده است؛ پس از مراجعه به بیمارستان مشخص می شود که وی نیاز به عمل جراحی دارد؛ ولی به دلیل هزینه ی بسیار، نداشتن بیمه، پشتیبانی نشدن از سوی کارفرما و وضعیت ناشایست مالی، خانه نشین شده و همسر و فرزندانش از او مراقبت می کنند. او ماه هاست با زخم باز و درد فراوان دست و پنجه نرم میکند و از کمر به پایین در وضعیت بی حسی اعصاب، در حد زمینگیر شدن قرار دارد.

حسین دارای همسر و چهار فرزند (سه دختر و یک پسر ) است و در خانه ای اجاره ای با وضعیت ناشایست زندگی می کند.

خاستگاه خبر:

از «گوگل پلاس» با ویرایش درخور از سوی اینجانب؛ عنوان نیز از آنِ من است.      ب. الف. بزرگمهر 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!